मध्यरात्री
मध्यरात्री गजबजावे नभ वितळत्या चा॑दण्याने
भरुनी घ्यावा ओ॑जळीचा चषक त्या फेनिल प्रभेने
मध्यरात्री सळसळावे बेट पिवळे केतकीचे
अंथरावे वायुकोशी गंध थरथरत्या तृणांचे
मध्यरात्री कुजबुजावा मेघ बिलगुनी पर्वता
कूस बदलून पांघरावी दाट दुखरी शांतता
प्रतिक्रिया
व्हाय मॅन?
मस्त आहे कविता. शेवटच्या ओळीत मूड एकदम का बदलला बाकी?
तिज्यायला मजकूर आणि स्वाक्षरीच्या मध्ये डिफॉल्ट एक लाईन मारा की मालक
Hope is for sissies.
अहो
ते सगळं झाल्यावरची 'दुखरी शांतता' आहे.
यात्री सभ्य आहेत हां...
तुम्ही त्या यात्रींना तुमच्यात नका खेचू. भारी लिहीतात ते. नो डिस्ट्रॅक्षन्स.
तिज्यायला मजकूर आणि स्वाक्षरीच्या मध्ये डिफॉल्ट एक लाईन मारा की मालक
Hope is for sissies.
वनफॉरटॅन, धन्यवाद. पण
तुमच्या प्रश्नाला माझ्याकडे उत्तर नाही.
सभ्य
यात्री सभ्य आहेतच. आणि मी असभ्य आहे, हे पण मान्य. पण माझ्या या वाक्यांत कुठला असभ्यपणा दिसला ? मराठी भाषेचा अर्थ घ्यावा तसा लागतो.