माझ्या कवितेची शाई
माझ्या कवितेची शाई
आहे अजब मिश्रण
भस्म अधुऱ्या स्वप्नांचे
त्यात अश्रुंचे शिंपण
कधी माझ्या कवितेचा
शब्द निनादे आभाळी
कधी धरती विंधतो
कधी गर्जतो पाताळी
कवितेची ओळ माझ्या
कधी बोबडे बोलते
कधी बोलता बोलता
गहनाशी झोंबी घेते
कवितेच्या रोमरोमी
फुंकीन मी प्राण जेव्हा
तेव्हा तुम्हा रसिकांचा
पाठीवरी हात हवा
प्रतिक्रिया
छान. मस्त आहे कविता. पण,
छान. मस्त आहे कविता. पण, आधीच्या कवितांइतकी 'इंटेन्स' वाटत नाही.
तिज्यायला मजकूर आणि स्वाक्षरीच्या मध्ये डिफॉल्ट एक लाईन मारा की मालक
Hope is for sissies.
लताबाई
छान. मस्त आहे कविता. पण, आधीच्या कवितांइतकी 'इंटेन्स' वाटत नाही.
ते कसं आहे, लताची बाकी सगळी गाणी आपल्याला खूप आवडतात, पण, त्यांनीच गायलेले,
माझे गाणे, एकच माझे नित्याचे गाणे
अक्षय गाणे, अभंग गाणे, गाणे हे गाणे
सर्व जगाचे मंगल, मंगल माझे गाणे
या विश्र्वाची एकतानता हे माझे गाणे
हे ऐकताना तेवढेसे आवडत नाही,
तसेच याचे आहे.
वनफॉरटॅन, तिरशिंगराव
प्रतिसादाबद्दल आभार.
बहिणाबाईंची कविता वाचून न
बहिणाबाईंची कविता वाचून न आवरता आलेलं काव्यजातं ?
गर्दीतला दर्दी
कविता चांगली आहे. कुमारभारतीत
कविता चांगली आहे. कुमारभारतीत लावावी इतकी चांगली आहे.
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
नाही!
बालभारतीत लावावी.
छे, छे!
बोबड्या बोलांचा उल्लेख असल्यामुळे बालवाडीतील बोबडगीतांत (आपल्या परवानगीने) तिचा समावेश करावा.
कविने इतकं कावू नये
तुम्ही फार लवकर चिडता बॉ.
गर्दीतला दर्दी
वेगळ्या कविता.
आन्तरजालावर सुमार कवितांचं बेसुमार पीक निघत असताना त्यात आपल्या कविता वेगळ्या उठून दिसतात. सरासरीपेक्षा अधिक असं नक्कीच काहीतरी त्यांत असतं.
आणि ऐसीवर किती प्रतिसाद मिळाले यावर जाऊ नका. प्रतिसाद मिळाले हेच महत्त्वाचं कारण या कवितांची दखल घेतली गेली हे त्यातून दिसतं. लिहीत राहा. आम्ही प्रतिसाद देऊच असं नाही पण वाचू तरी नक्कीच.
ता. क. : या वर्षीच्या दिवाळी अंकांत तुमच्या काही कवित्या होत्या का? या शैलीतलं काही वाचल्यासारखं वाटतंय.
मस्त कविता. तालासुरात गाता
मस्त कविता. तालासुरात गाता येइल ( चाल ही वापरावी: आदिमाया अंबाबाई, साऱ्या दुनियेची आई )
हे असे तुम्हाला खरच वाटते का? का ह्यात काही गुढरम्य अर्थ दडला आहे.
(बहिणा + अंबा ) बाईला
विचारून त्यातील गूढरम्य अर्थ उलगडून घ्यावा.
कवितेच्या रोमरोमी
कवितेच्या रोमरोमी
फुंकीन मी प्राण जेव्हा
तेव्हा तुम्हा रसिकांचा
पाठीवरी हात हवा: Kya baat hai! mastach!