गहन हे मर्म दु:खाचे
जगण्याच्या निबिड अरण्यी
शोधणे कठिण किती असते
मी मला गवसण्या आधी
वैफल्य विकटसे हसते
गहन हे मर्म दु:खाचे
उमगणे कठिण किती असते
तोडुनिया सर्व पहारे
ते फितुर अश्रुना होते
उफराटे गणित विषाचे
समजणे कठिण किती असते
मरण्यास पुरे इवलेसे
जगण्यास कितीही कमी पडते
प्रतिक्रिया
हम्म्म्म
तुमच्या नवीन कविता आज वाचत असताना दुर्लक्षिली गेलेली ही एक आज पाहिली.
ह्या कवितेला 'यात्री-टच' नाही. कॅलिडोस्कोप गायब. फार नाही आवडली. कदाचित अजून मोठी हवी होती, अजून कल्पना हव्या होत्या.
तिज्यायला मजकूर आणि स्वाक्षरीच्या मध्ये डिफॉल्ट एक लाईन मारा की मालक
Hope is for sissies.
कदाचित...
ही जर जुनी कविता असेल, तर कदाचित कॅलिडोस्कोप नंतर जन्माला आला असून शकेल.
उफराटे गणित विषयाचे
गणित विषय कठीण हे खरंच आणि फार ॲब्ष्ट्रॅक्ट हो. अति गणित झाल्यामुळे मला मशिन लर्निंग चा कोर्स अर्ध्यातुन सोडुन द्यायला लागला. अदितीतैंनी मात्र तो पूर्ण केला.
मर्मावर
नेमकं बोट ठेवणारं रसग्रहण केल्याबद्दल आभार.
ताई
उफराटे गणित
विषयाचेविषाचेविषाचे आहे विषाचे!
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
माझी आठवण ठीक असेल तर...
...मुळात 'विषयाचे' असेच लिहिलेले वाचल्याचे आठवते. कवीने ते बहुधा नंतर बदलले असावे. (चूभूद्याघ्या.)
(आणि, मुळात वाचले तेव्हा, अर्थ कळला नाही तरी कदाचित बरोबर असू शकेल असे वाटलेले. बोले तो, विषयवासना वगैरे टैप्स काहीतरी असेल असे समजलेलो. असो.)
लोल.
लोल.
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
गंमत सांगू?
प्रतिसादांच्या पानावर या कवितेला भरपूर (वेडेवाकडे) प्रतिसाद पाहिले, म्हणून डोकावलो. वास्तविक पाहता, कविता हा काही माझा प्रांत नव्हे, पण म्हटले आपणही थोडा टैमपास करून घेऊ, वाहत्या गंगेत (किंवा गळत्यात) वगैरे वगैरे. एकंदरीत कवितेचे शीर्षक आणि प्रतिसादांची शीर्षके पाहून खात्री पटलेली, की ही नक्की कोमलताई मानकरांची कविता असणार, म्हणून.(प्रतिसादांच्या पानावरून कवी कोण ते कळत नाही. त्यात तिरशिंगरावांनी प्रतिसाद दिलेला. आता, तिरशिंगराव आणि कवितेला प्रतिसाद देणार बोले तो कविता केवळ तितपतपच नव्हे, तर क़ाबिल-ए-टैमपासियत तितपतच असणार, किंवा कोमलताई मानकरांची असणार, किंवा दोन्ही, अशी एक खूणगाठ मनाशी पक्की बसलेली आहे, त्याला आम्ही तर सोडाच, परंतु तिरशिंगराव किंवा फॉर्दॅट्मॅटर खुद्द कोमलताई मानकर तरी काय करणार? ईश्वरेच्छा बलीयसी, दुसरे काय?) आत येऊन पाहातो, तर ही तर anant_yaatreeंची कविता!
असो चालायचेच.
या असल्या खऊट प्रतिसांदामुळे
या असल्या खऊट प्रतिसांदामुळे मानकर ताईंची नवीन शब्दमौक्तिके वाचायला मिळत नाहीत.
तुमच्या मुळे ऐसी एका महान लेखिकेस मुकला आहे
- लोग बदलते नही ग़ालिब, बे-नक़ाब होते है |
अहो, पण...
...इथे मी तिरशिंगरावांची फिरकी घेतलेली आहे. (तिरशिंगराव आपले आहेत; आय'म शुअर ही वोण्ट मैण्ड.) कोमलताई निव्वळ निमित्तमात्र आहेत.
(आणि अशाने - एवढ्यातेवढ्याने - कोमलताई१ बंद पडतील, अशी जर तुमची प्रामाणिक समजूत असेल, तर यू हॅव अनदर गेस कमिंग. कवी बनण्यासाठी लागणारी महत्तम अर्हता - गेंड्याची कातडी२ - त्यांनी कधीच कमावली आहे. काही नाही मुकतबिकत मराठी३ त्यांना - ऐसी मराठी की तक़दीर कहाँ?)
..........
१ किंवा फॉर्दॅट्मॅटर anant_yatreeसुद्धा.
२ ईश्वर मृतगेंडात्म्यास शांती आणि सद्गती२अ देवो.
२अ गेंड्याची एकंदर गती बघता, ही सद्गतीसुद्धा फार काही द्रुत असेल, अशी अपेक्षा नाही. अहो, जन्मात जे जमले नाही, ते मेल्यावर काय जमणार? कातडी फेकून देऊन२अ१ वजन कमी करण्याचा कितीही आव आणला तरी?
२अ१ पाहा: 'वासांसि जीर्णानि यथा विहाय', वगैरे वगैरे.
३ किंवा 'ऐसी'.
बाजू
'नबां'नी 'आपलं' म्हटल्यामुळे मला अजून एक बाजू फुटल्याचा साक्षात्कार झाला. नाहीतर मी स्वत:ला टू डायमेन्शनलच समजत होतो.
आधी भरमसाठ तळटीपा लिहून मग
आधी भरमसाठ तळटीपा लिहून मग खाली छोटासा लेख टाका..
- लोग बदलते नही ग़ालिब, बे-नक़ाब होते है |
रसग्रहण्
रसग्रहण = रसाचे ग्रहण नव्हे, नवीन व्याख्येप्रमाणे रसाला ग्रहण!
कविता खूप आवडली.
शेवटचे कडवे कळले नाही
मरण्यास इवलेसे विष पुरे पण जगण्यास कितीही कमी पडते हे कसे काय ?
आणि याचा गर्भितार्थ काय?
मला वाटते...
...की (कवीने) दारूला विष मानण्याची घोडचूक केल्याने हा गोंधळ झाला असावा.
बोले तो, कितीही दारू प्यायली, तरी ती जगायला कमी पडते, परंतु मरायला (खऱ्याखुऱ्या) विषाचा थेंबही पुरतो, असे काहीसे.
अरे हो की
तसेही असावे. कवी काय म्हणतायत बघू.
कवित आवडली होती.
खरे तर कविता आवडली होती. पण 'गहन हे मर्म दु:खाचे' ही ओळ येताक्षणी डोक्यात एकदम 'जगाला प्रेम अर्पावे' असा आम्ही शाळेत म्हणत होतो तसा 'खरा तो एकची धर्म' सणसणून वाजू लागला. त्यापुढे तर कमालच झाली. 'कुणाला कामिनी जाचे' ही ओळ आठवून 'जगी या खास वेड्यांचा पसारा माजला सारा' हे उगीचच आठवले.
अर्थात दोन्हीमध्ये एकच सूत्र आहे म्हणा, तसे पाहू गेल्यास.
आवडली नाही.
आवडली नाही.
आवडली कविता.
आवडली कविता.
*****************
मेरी मोटी है खाल, लेकीन नाजूक है दिल!!
हाकुना मटाटा!!
*****************
टैमपासीवाचनोद्भव,
विषविषयाभेदकारी, कोमलकाव्योर्मीताडक, अल्पाक्षरी, स्पष्ट, प्रोत्साहक आदि विविध प्रकारच्या प्रतिक्रियांबद्दल प्रतिसाद देणाऱ्यांचे आभार.
खोचक बोलतांना तुमच्या
खोचक बोलतांना तुमच्या प्रतिभेला भलताच बहर येतोसे दिसते. मग सटायर लिहा की . ( उदाहरणार्थ : || "ऐसी" हुच्चभ्रूंची लक्षणे || ). बघा जमतंय तुम्हाला. सुमार कवितांपेक्षा किमान दर्जेदार व्यंग तरी वाचायला मिळेल.
गर्दीतला दर्दी
...
पुण्याचे काय हो तुम्ही? नाही, बोले तो, वामहस्तप्रशंसा अलंकार मस्त जमलाय, म्हणून विचारले.
धन्यवाद. तुमची सही थोर आहे .
धन्यवाद. तुमची सही थोर आहे .
गर्दीतला दर्दी
अनंत यात्री
कृपया याचा अर्थ समजावून सांगा.