दखल
#ऐसीअक्षरे #दिवाळी२०२३
दिवाळी अंक पाहिलात का?
दिनवैशिष्ट्य
२८ मार्च
जन्मदिवस : पहिलं चित्रात्मक पाठ्यपुस्तक बनवणारा शिक्षणतज्ज्ञ योहान कोमोनियस (१५९२), साहित्यिक मॅक्सिम गॉर्की (१८६८), भारतात स्त्रीवादी अभ्यासाची सुरूवात करणाऱ्या वीणा मजुमदार (१९२७), प्रोटॉनची अंतर्रचना शोधणारा नोबेलविजेता जेरोम फ्रीडमन (१९३०), अभिनेता अक्षय खन्ना (१९७५), अभिनेत्री चित्रांगदा सिंग (१९७६)
मृत्युदिवस : लेखिका, समीक्षक व्हर्जिनिया वूल्फ (१९४१), स्वातंत्र्य चळवळीतील पुढारी भाऊसाहेब रानडे (१९८४), चित्रकार मार्क शगाल (१९८५), 'प्रोग्रेसिव्ह आर्टिस्ट ग्रूप'चे एक प्रणेते, चित्रकार फ्रान्सिस न्यूटन सूझा (२००२)
---
राष्ट्रीय नौका दिन.
१७३७ : बाजीराव पेशवे यांनी मोगलांचा पराभव केला
१९१० : हेन्री फाबरने प्रथमच समुद्रावरून विमान उडवलं.
१९३० : काँस्टँटिनोपल आणि अंगोरा या तुर्की शहरांची नावं इस्तांबूल आणि अंकारा अशी बदलण्यात आली.
१९३३ : घातपातामुळे विमान पडण्याची पहिली दुर्घटना, प्रवाशाने विमानात आग पेटवल्यामुळे इंपिरियल एयरवेजचं विमान पडलं.
१९४२ : भारताला पूर्ण स्वातंत्र्य मिळवून देण्यासाठी जपानमध्ये 'इंडियन इंडिपेडन्स लीग'ची स्थापना; त्यात 'आझाद हिंद सेने'ची मुळं होती.
१९५९ : चीनने तिबेटी सरकार बरखास्त करून तिबेट बळकावलं.
१९७९ : अमेरिकेत 'थ्री-माईल आयलंड' अणूदुर्घटनेत अणूइंधन अंशतः वितळलं, किरणोत्सारी रेडॉन वायू पसरला, जीवितहानी नाही.
१९९८ : सी-डॅकने पूर्ण भारतीय बनावटीचा परम १०००० हा महासंगणक देशाला अर्पण केला.
दिवाळी अंक २०२३
आवागमन (navigation)
सध्या कोण कोण आलेले आहे?
सध्या 0 सदस्य आलेले आहेत.
प्रतिक्रिया
मराठी आंतरजालावर लेख लिहिणं
मराठी आंतरजालावर लेख लिहिणं हेही एक भयंकर व्यसन आहे म्हणे...
वा! नेमक्या प्रश्नावर चांगली
वा! नेमक्या प्रश्नावर चांगली माहिती!
हा प्रश्न काही वर्षातच अतिशय विक्राळ रूप धारण करेल (केलेही असेल कोणी सांगावे) असे काही माहितगारांच्या तोंडून गेले काही वर्ष ऐकतो आहे.
लहान वयात आम्हीही भरपूर व्हिडियो गेमिंग केले त्याचीही आठवण झाली. तेव्हा कम्युटर नव्हते फारसे. रुपयाचे नाणे टाकून मारीयो वगैरे वेगवेगळे व्हिडियो गेम्स खेळायचे डबे असायचे. मात्र या गेम्स साठी आठवड्याला (छोटिशी- बहुदा ५ रुपये- का असेना) ठराविक रक्कम मिळत असल्याने खाऊचे / इतर पैसे वापरावेसे वाटले नाहीत. उलट 'कठिण लेव्हल' आहे असे बघितले तर दोन आठवडे थांबुन पैसे जमवून मग १० ट्राय करत असु
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
माझे निरिक्षण
अगदी अभ्यासपूर्ण निरिक्षण झाले आहे हे नक्की. पण का कोण जाणे, मंदार...मला हा विदा केवळ मुंबई आणि पुणे या दोन महानगरातीलच 'बालकां'ना लागू होईल की काय असे वाटते. त्याला कारण म्हणजे माझ्या नोकरीच्या निमित्ताने मी कोल्हापूरशिवाय सांगली सातारा सोलापूर रत्नागिरी आणि सिंधुदुर्ग या जिल्ह्यातून [तसेच अगदी तालुका पातळीवरील गावातूनही] खूप फिरलो असून रीपोर्टिंगच्या निमित्ताने काही वेळा खाजगी नेट कॅफेमध्ये जाण्याचेही प्रसंग मला आले आहेत. तिथे माझे कार्यालयीन कामे संपल्यानंतर काहीशा उत्सुकतेने मी अशा कॅफेमध्ये येत राहाणारी, होणारी, ग्राहकांची हालचाल पाहिली आहे....निरिक्षण म्हणा हवे तर.... येणारा मुलामुलींचा गट, अपवाद वगळता, इंजिनिअरिंग्/मेडिकल्/तसेच पीजी पूर्ण होऊन 'गेट, सेट, नेट, यूपीएससी, एमपीएससी' आदी स्पर्धात्मक परीक्षा/एन्ट्रन्स एक्झामिनेशन्स आदींच्या माहितीपत्रकांसाठी, नोकरीच्या अर्जासाठी, जागांची उपलब्धतता आदी प्रकारची माहिती एकत्र करण्याच्या उद्देश्यानेच आलेली मी पाहिली आहेत. [तासाचा चार्ज भरला असल्याने जर हवे ते काम लवकर झाले आणि वेळ उरला असेल तर काही मुले, आणि मुलीही, याहू चॅटिंगकडे वळत होती. पण तिथेही इंग्रजीवर जितकी हवी तितकी 'कमांड' नसल्याने ती सफरही दहापंधरा मिनिटांचीच असायची.] दहावी-बारावीची मुले/मुली तर अपवादानेच मला आढळली....[अशा वर्गात शिक्षण घेत असलेली मुले मी साधारणतः ओळखू शकतो....तशी तीन मुले मला सोलापूर कॅफे केन्द्रावर सापडलीदेखील, पण ती 'गेमिंग' साठी न येता ई-मेलिंगसाठी आल्याचे दिसल्ये. उलटपक्षी मला कौतुक वाटले की दहावीची एक मुलगी अत्यंत सराईतपणे की-बोर्डवर आपली बोटे चालवित होती.]
नेट कॅफेच्या मालकांच्याही मी [माझे अधिकारपत्र दाखवून, चौकशीचा उद्देश्य सांगून] दोनतीन वेळा या संदर्भात मुलाखती घेतल्या आहेत. त्यांचे म्हणणे असे पडले की, आठ-दहा वर्षापूर्वी केवळ गेम्स आणि एंटरटेनमेन्ट साईट्ससाठी येणारा एक विशिष्ट वर्ग जरूर होता, पण तो मिक्स वयोगटातीलच असल्याने केवळ मुलेच गेम्स खेळत असतात असे म्हणता येणार नाही. हल्ली मात्र विविध कारणांसाठी येणार्यांची संख्या खूप आहे, गेमिंग हा त्यातील केवळ एक प्रकार. कॅफे संचालकांचे अनुभव हे सत्य मानले तर निदान अशा छोट्याछोट्या शहरातील मुलामुलीमध्ये कॉम्प्युटरबाबत असलेले प्रेम आस्था यांचे 'व्यसना'त रुपांतर झाले असेल असे माझा अनुभव सांगत नाही.
राहता राहिला प्रश्न...'सतत नेटवर बसून राहाण्याचा...' तर मला वाटते हा ज्याच्या त्याच्या वैयक्तिक आवडीनिवडीचा भाग असेल. त्यासाठी तुम्ही म्हणता तसे 'मनाचा ब्रेक उत्तम ब्रेक' हे सूत्र योग्यच ठरेल.
एक अचूक अन मार्मिक लेख.
लेख दोन वेळा बारकाईने वाचला. त्यातील मुद्दे अगदी बिनचूक अन वास्तवाला धरून आहेत असे मत झाले.
खरोखर करमणूक अन व्यसन यातील सूक्ष्म लक्ष्मणरेषा मुलेच काय, मोठ्यांच्याही लक्षात येत नाही.
अशोकजी पाटील यांनी मांडलेला मुद्दाही खरा आहे. माझ्या मते मोठ्या शहरांमधून असणारा मोकळ्या हवेचा अन नैसर्गिक वतावरणाच्या अभावामुळे मेट्रो सिटीमधील मुले अन मोठेही आंतरजालाच्या अतिरिक्त वापराकडे झुकत असावेत. सार्वजनिक सामाजिक Activities चा अभाव हेही एक कारण असू शकेल.
काही असो. आंजा हे व्यसन होऊ नये म्हणून सावधानता राखली पाहिजे याच्याशी सहमत.