अंगी भिनलेला सखा पांडुरंग....
गेला गेला रे पांडुरंग, मला गं सोडून,
गेली गेली बाजारात वेश्या होण्या ग बया।
राही बाजारी गं उभी, कोणी मला गं पाहिना,
त्या सावळ्याचे रूप मला, बाजारी गेले वाया।
घाली शालु शेले किती, अंगी जरतारी पैठणी,
तरी चंदनाची उटी, मिरवी अंगी रंग दाखवाया।
हटकले लोकांसी, गायली शृंगारीक लावणी,
कोणी म्हणे मज बये, का गं उभी अभंग गाया।
असा रे कसा देवा तू, मज वेडावून टाकिले,
सारे पाश तोडिले तरी, का मनी वसे तुझी माया।
परत निघाली वेश्या, वसने वासनेची टाकून,
निघता निघता बाजारी, म्हणे कोण वारकरी ही बया।
प्रतिक्रिया
ही कविता म्हणजे २ कविता आहेत
ही कविता म्हणजे २ कविता आहेत का? एका आड एक ओळी वाचूनही सारखाच तसाच पण जरा सुसंगत अर्थ लागतो आहे.
नाही, एकच आहे पूर्ण
नाही, एकच आहे पूर्ण
सिद्धार्थ
धन्यवाद. बुद्धाला भेटून एका
धन्यवाद. बुद्धाला भेटून एका गणीकेचे झालेली उन्नती, अध्यात्मिक प्रगती ही गोष्ट फार आवडते. पिंगला नाव होतं बहुतेक, खात्री नाही. फार आवडते ती गोष्ट.
ही गणिका पिंगला कोण?
काय कथा आहे?
पिंगला ही एक नाडी आहे असं ऐकल होतं
*********
केतकीच्या बनी तिथे - नाचला गं मोर |
गहिवरला मेघ नभी - सोडला गं धीर ||
https://www.thehindu.com
https://www.thehindu.com/features/friday-review/religion/religion-story-...
पण यात बुद्धाचा उल्लेख नाही. मी काहीतरी २ गोष्टी एकत्र केल्या असाव्यात.
चांगली आहे कविता
"काहींच्या हातात मद्याचा पेला ही खुलतो, आणि काही दूध प्यायले तरी ताडी पित असल्यासारखे वाटतात" --- इति (बहुतेक) पु.ल.
बघा ना, बया गणिका बनू पाहतेय तर लोक तिला वारकरी समजतायत.
*********
केतकीच्या बनी तिथे - नाचला गं मोर |
गहिवरला मेघ नभी - सोडला गं धीर ||