विसावताना एकदा....
Submitted by अजित विश्वनाथ भागवत on मंगळवार, 12/02/2013 - 00:19
विसावताना एकदा....
नको हलवूस खांदा, झोप माझी चाळवेल
स्वप्न-वास्तवाचा सांधा, कोठेतरी हरवेल
समजावू नको काही, स्तोत्रसुद्धा म्हणू नको
सांगायाचे राहिलेले झोपताना सांगू नको
कधी व्याकूळ दु:खाने, कधी निराशेची गाणी
सुखासक्त आशा रुजे कधी दिव्यशा अंगणी
कधी सारे विस्कटून जाती क्षोभाचे प्रपात
शांतावते तेव्हा तुझ्या निरांजनातली ज्योत
वेग-हादरे जगाचे, उंच झोके कर्तृत्वाचे
घेते उसंत जराशी, उसे माझे विसाव्याचे
तुझ्या हृदयीचे ठोके कानी अस्फुट नादती
जन्मांतरीचे सौहार्द, खुणा अंधुक स्मरती
आता थोपटू ही नको, आर्त सारे निवळू दे
पाण्याने पापणीआड डोळे जरा ओलावू दे
खांदा हलवू नकोस, प्राण-फुले गोळा केली
तुझ्यातली पितृ-कळा माझ्या वात्सल्या भेटली
`````````````````````````````````````````
field_vote:
(2 votes)
प्रतिक्रिया
अहा! शेवटची द्विपदी तर कमाल!
अहा!
शेवटची द्विपदी तर कमाल!
- ऋ
-------
लव्ह अ‍ॅड लेट लव्ह!
कविता आवडली
कविता आवडली
.
सार्थ
कविता मनापासून आवडली.
.अशी कविता दुर्मिळ आहे..
आता थोपटू ही नको, आर्त सारे
वा!