काय करावे? धंदा-उद्योग की?

लग्न करावं की. अजुन ४० वर्षे आयुष्य आहे की. अन सहवास महत्त्वाचा नाही वाटत?

ऐसीवरील शिरीष फडके यांचेच विचार उधृत करते -

विवाह करताना तरुण-तरुणींच्या मनात अनेक अपेक्षा असतात. केवळ जोडीदार किंवा सोबती मिळावा आणि शारीरिक गरजा भागवाव्यात एवढाच मर्यादीत हेतू कधीच लग्न करणार्या जोडप्यांमध्ये नसतो. आपले जीवन अधिक प्रगल्भ व्हावे, आपले जीवन अधिक नियमीत व्हावे, आपले वेगळे असे व्यक्तिमत्व असावे किंवा घडावे असे देखील लग्न करण्यामागे हेतू असतात.

वैतागून आध्यात्मिक संन्यास घेण्यासाठी हिमालयात जाण्याचा विचार करत होता

नाही....,आयुष्याला वैतागणे समजुन घेण्यासारखे आहे, पण वैतागला म्हणून सन्यास घेणे इज लाइक हॅवींग सेक्स फॉर वर्जीनीटी असो मी इतका अनुभवी नाही की काय करावे सल्ला देउ शकेन पण काही गोष्टी अवश्य शेअर करेन..

१) एक गोष्ट नक्कि पैसा वाढतच राहील अशा ठीकाणीच गुंतवणे आवश्यक. न वाढणारा पैसा हमखास संपुनच जातो.

२) अजुन तो १०-१५ वर्षे तर आरामात काम करु शकतो त्यामुळे सेवा निवृत्ती वगैरे अजिबात नको. काही ना काही करणे आवश्यक, त्याचे जे कौशल्य आहे त्यात नोकरी करावी, आफीक्रा तर अति उष्ण देश आहे मग इथल्या वातावरणाशी त्याला जुळवुन घेणे नक्किच अवघड नाही. अजुन १५ वर्षे नक्किच हातात आहेत. एखाद्या विधवेशी लग्न करावे, म्हणजे संसाराचा आर्थीक व मानसीक ताणही येणार नाही.

३) आता त्यानेच हा विषय गांभीर्याने काढला अहे असे समजुन... बदल म्हणून अधुन मधुन जरा भटकंती करत रहायला हरकत नाही पण जपुन. विषेशतः सन्यासी आयुष्याची भुरळ काही परिस्थीतीमधे लागु शकते, म्हणजे अध्यात्मीक उन्नती वगैरे नाही पण जर सुरेख सेटींग मिळणे जसे, शिशत्व पत्करायच्या ऑफर, सोबत राहण्याचा आग्रह वगैरे सुरु होउ शकते (जर तुमच्यातील X फॅक्टरचा त्यांना उपयोग होउ शकतो असे त्यांना वाटले असेल तर हमखास प्रेमाचा आग्रह होतोच). यापुस दुर राहा. तसेही बहुतांश संन्यासी जेवण बनवणे, उरकणे यामधेच दिवसातील ७५%+ वेळ घालवतात. मग यासाठी सन्यास हवा कशाला हा खरा प्रश्न आहे. २५% देवधर्म संसारात राहुनही सांभाळता येतो.

४) नवीन कौशल्ये शिकुन घ्या. इट्स द बेस्ट वे टु कीप गोइंग.

१. कुठल्या ही पंथात सन्यास सहज सहजी मिळत नाही. पुष्कळ नियमांचे पालन करावे लागते. शिवाय त्या संप्रदायाचा 'संसार' ही करावाच लागतो. पण भगवे वस्त्र परिधान करून, भिक मागत आयुष्य कंठीत करता येते.
२. कोंकणात घर आणि छोटीसी बाग आहेत. थोडी जमीन आणखीन विकत घेऊन बाग फुलवित येते. किंवा थोडी शेती करता येते. आयुष्य आरामात निघून जाईल.
३. ग्रामोद्योगांचे प्रशिक्षण घेऊन उद्योग सुरु करता येतो. खादी ग्रामुद्योग किंवा आजकाल शिकलेला असेल तर पतंजलीतन जाऊन त्यांच्या ग्रामोद्योगाचे प्रशिक्षण घेऊन कार्य सुरु करता येते.