बागकामप्रेमी ऐसीकर - २०१९
ह्यावर्षी अंमळ उशीरच झाला आहे, हा धागा काढायला. आमच्याकडे वश्या आला तेव्हाच साधारण नवी नोकरी, थोडा प्रवास वगैरे गोष्टी घडत होत्या.
ह्या वर्षी केलेल्या काही गोष्टी -
१. चार टोमॅटो आणले. जमिनीत लावले. नोकरीच्या पहिल्याच आठवड्यात दोन दिवस गावाबाहेर जावं लागलं आणि तेव्हाच घरी तापमान शून्याच्या खाली जाणार होतं. काचेची मोठी दोन भांडी होती, ती दोन झाडांवर उपडी टाकली. बाकी झाडांवर पांघरूण घातलं. चारही झाडं टिकली. त्यातही दोनच झाडांचे पैसे देऊन, एका कुंडीत दोन झाडं आहेत हे बघून आणलेली होती.
ह्या वर्षी आतापर्यंत पाऊस अधूनमधून आणि चिकार झाला. आता ऊन तापायला लागलं आहे. आणि पुढचं पुढे. पण हे दोन निराळ्या, गावठी वाणांचे, मोसमातले पहिले टोमॅटो.
२. गेल्या वर्षी लावलेली रोजमेरी तणासारखी वाढली आहे. तिच्या आजूबाजूची काही झाडं हलवावी लागली.
३. आमच्याकडच्या दुष्काळी हवेत गवत वाढवणं, गवताला पाणी घालणं जिवावर यायला लागलं आहे. त्यामुळे पूर्ण उन्हात असणाऱ्या पट्ट्यातलं गवत खणून तिथे स्थानिक रानफुलं किंवा रोजमेरी, डाळिंबासारखी आमच्या हवेत, कमी पाण्यावर जगणारी, सदाहरित किंवा पानगळ होऊन टिकून राहणारी झाडं लावण्याकडे कल ठेवला आहे. त्यामुळे ह्या वर्षी काम बरंच कमी झालं.
४. बाकी एशियाटिक लिली आता बहरायला लागली आहे. तिचे आणि रानफुलांचे फोटो जरा हवी बरी असताना काढून डकवेन.
५. चिकार पावसामुळे अवकाळी शेवंतीला बहर आला आहे. एकीकडे ऊन वाढायला लागलेलं असताना ही फुलं बघून गारेगार वाटतंय.
६. घरी सक्यूलंट (मराठी?) लावण्याचे प्रयोग सुरू केलेत.
७. ह्या वर्षी दोनदा मुसळधार पाऊस, वादळं वगैरे प्रकार झाले. त्यात ह्या टोमॅटोंचीही थोडी वाताहत झाल्ये. म्हणून आत्ताच दोन पानं काढून नवी रोपं बनवण्याचा प्रयत्न सुरू केला आहे. भर उन्हाळ्यात आहेत ती झाडं दगावलीच तर शरद-हेमंतात ह्या नव्या कलमांचे टोमॅटो मिळाले पाहिजेत.
रोजमेरी
गेल्या वर्षी लावलेली रोजमेरी तणासारखी वाढली आहे. तिच्या आजूबाजूची काही झाडं हलवावी लागली.
थोडी रोजमेरी घरातल्या घरात वाळवणे आणि आमच्यासाठी ठेवणे.
There’s rosemary, that’s for remembrance; pray, love, remember; and there is pansies, that’s for thoughts...
There’s fennel for you, and columbines; there’s rue for you, and here’s some for me; we may call it herb of grace o’ Sundays. O, you must wear your rue with a difference. There’s a daisy. I would give you some violets, but they wither’d all when my father died. They say he made a good end.
― William Shakespeare, Hamlet
जरूर...
आताही चिकार पाऊस झाल्यामुळे ती पुन्हा तणासारखी वाढणार आहे. पुन्हा कापायची वेळ लवकरच येईल. गेल्या वर्षी लावली तेव्हा जेमतेम वीतभर उंच आणि वीतभर घेर असेल. आता माझ्या कवेत मावणार नाही एवढी वाढल्ये.
आजच सकाळी रोजमेरीच्या काही तरण्या काड्या कापून आपल्या एका आंजामित्राच्या घरी पाठवल्या. (ह्या आंजामित्राचं नाव सांगून उगाच त्या निरागस जिवाला बदनाम नको करायला!)
सावलीच्या भागात गवत वाढवण्याजागी तिथेही फुलझाडं, शोभेची झाडं लावत्ये. त्यांत दोन कोलंबाईन आहेत. कुंडीत लावलेली पॅन्सी आता इतर झुडपांच्या सावलीत हलवता आल्यामुळे ती अजून तरी आहेत. रोज पाणी घालताना एखादं फूल दिसतं. गेल्या वर्षी लावलेल्या शास्ता डेझ्यांपैकी एक जगली. तिच्यासमोर एक वार्षिक झुडूप मोठं वाढलं, त्या सावलीनं डेझीला भर उन्हाळ्यात जिवंत ठेवलं. सध्या तिलाही फुलं आहेत. रानफुलांमधली एंगलमन्स डेझीही तणासारखी वाढली आहे आणि आता तिला फुलं आहेत.
तुझ्या यादीतलं फेनल नाही आणि व्हायलेट्स नाहीत. आफ्रिकन व्हायलेट्स घरात लावायचा विचार आहे.
सध्या ही सगळी फुलं फुलल्येत, आता फोटोचा मुहूर्त शोधायला हवा.
नवीन घरातल्या गच्चीत बाग
नवीन घरातल्या गच्चीत बाग करायचीय म्हणतेय. बाग म्हणणं जरा ठुसक्या टेकडीला हिमालय म्हणण्यासारखं होईल पण तरीही, तर कुंडीतच घेता येतील अशा आणि पुण्यातल्या हवेत नीट चांगल्या पोसतील, जगतील अशा भाज्या आणि मसाले सुचवा, फुलं लावेनच त्याबद्दल माहीत आहे.
(गच्चीत/बाल्कनीत सूर्यप्रकाश भरपूरच येतो, त्यामुळं ती चिंता नाही आहे, पाणीही बरं आहे, पाऊसही डायरेक्ट लागेल रोपांना.)
टोमॅटो
टोमॅटो वाढवणं अतिशय सोपं असतं; अत्यंट चिवट झाड. बाकी काही नाही तरी टोमॅटो वाढवणं अगदी सोपं आहे.
चिकार ऊन येत असेल तर भेंडी लावता येईल. बाकी वांगी, मिरच्या, काकडी, भोपळा, हे सगळं जागा किती आहे आणि तुम्ही ह्या भाज्या किती खाता त्यानुसार.
आज मी वट्ट ८ डॉलर देऊन दोघांसाठी भेंडी आणली. ह्या वर्षी भेंडी लावली नाही म्हणून मनात हळहळले. दोन झाडं लावली तरी चार डॉलर खर्चून पुरलं असतं. पुढच्या वर्षी आणखी गवत साफ करून तिथे भाज्या लावणार आहे. त्यात वांगी आणि भेंडी हा माल वाढवणार आहे. इथल्या भीषण उन्हाळ्यात जेव्हा मिरच्या, वांगी, टोमॅटो काही येत नाहीत तेव्हाही भेंडी येत राहते.
सुरुवात करण्यासाठी लाल/हिरवा
सुरुवात करण्यासाठी लाल/हिरवा माठ,अळू आणि पालक.
( उगाच नर्सरीत बियाणे शोधू नका.) भाजीच्या लहान पेंड्या आणून त्यातल्या पाचपाच काड्या /शेंडे स्वच्छ धुऊन एका कुंडीत लावा. तीन दिवस प्लास्टिक पिशवी उलटी झाका.
अळुकुड्या थोडे कोंब असणाऱ्या आणून एका कुंडीत तीन लावणे. सहा पुरे. हे भाजीचे अळू. वडीच्या अळुच्या गड्या कुणाकडून आणाव्या लागतील. एखाद्या लाटमधील अळकुड्या उकडून खाजऱ्या नाहीत हे खात्री झाल्यावरच लावणे.
पालक - मुळे असलेली लहान जुडी आणून त्यातल्या काडया लावणे. लांबट गोल पाने असणारी आणि म्यापवर लोकेशन दाखवतो तशा आकाराच्या लहान पानांची अशा दोन जाती असतात.
मसाला - आले -ज्यास टोकदार कोंब दिसतो तो एकदीड इंचाचा तुकडा
मातीत आड्वा लावणे. कोंबाच्या दिशेने ते वाढते असे कुंडीत कडेला लावणे. आता लावल्यास कुंडीभर व्यापेल तेव्हा सहा महिन्यांनी काढावे.
पुदिना - काळा दर्प येणारी जुडी आणून पाने वापरायला काढून घेऊन काड्या मातीवर आडव्या ठेवून जरा मातीने झाकणे. दोन चमचे गांडुळखत कमाल करेल.
मिरची/टमाटे/झेंडु - तळाशी अर्धी कुंडी शेणखताने भरून वर अर्धी माती व त्यावर चारपाच बिया टाका. झेंडुचे सुकलेले मोठे फूल चुरून टाकणे. रोपे उगवल्यावर एकेका कुंडीत तीनचार ठेवून बाकी काढून टाकणे.
नावात काय आहे?
नावामुळे बागकाम करताना काही फरक पडत नाही. पण मला अजिबातच आठवत नाही, लहानपणी ह्या फुलाला काय म्हणायचो ते! त्यामुळे उगाच डोक्यात किडा वळवळायला लागला. मराठीतही एकचएक नाव नाही, हे बघून जरा बरं वाटलं.
येत्या हिवाळ्यात आणखी थोडी जमीन गवतमुक्त केल्यानंतर, पुढच्या वसंतात हे झाड लावायचं ठरवलं आहे. जवळच्या मोठ्या दुकानात हे झाड मिळतंही. सध्या मागीलदारी एक झाड आहे हे, पण तिथे ऊन फारच कमी असल्यामुळे वाढ अगदी बेतास बात आहे, फुलंही अगदी कमी आहेत. इथे जिथे कुठे ही झाडं दिसली त्यांना चिकार फुलं बघून माझी अंमळ जळजळ झाली. त्यामुळे पुढच्या अंगणात हे लावायचं ठरवलं आहे.
वाटलं तर तोवर फांदी छाटून नवं झाड लावण्याचा प्रयत्नही करून बघेन. पण रात्र थोडी आणि सोंगं फार झाल्यामुळे बहुतेक तो बेत सोडून, थोड्या पैशांवर पाणी सोडून सरळ विकतच आणेन आणखी एखादं झाड.
कळीची जास्वंद आम्ही म्हणायचो.
कळीची जास्वंद आम्ही म्हणायचो. काही जण त्यास मुकी जास्वंद म्हणत कारण ते फूल पूर्ण उमलत नाही. पण त्यामुळे एक फायदा झाला. रस्त्यावरून फुले गोळा करत हिंडणारे ही फुले काढायचे नाहीत. ( देवाला मुकी फुले चालत नाहीत असं त्यांचं मत.*1) या फुलात एक थेंबभर मधू असतो पण फक्त लांब चोचवाल्या एकाच सनबर्डला तो काढता येतो. तो फुलाच्या खालच्या हिरव्या भागात चोच टोचून रस पितो उडतानाच. दृष्य सुंदर असते पण तो तसला सनबर्ड आमच्या झाडावर ('६५) फक्त एकदाच दिसला होता.
या झाडास बुंध्यातून एक धुमारा फुटून सहासात फुट उंच गेल्यावर त्यावरची चारपाचशे फुलं फुलली की सेल्फीचे झाड! इथे फोटोतली झाडं कुणी कुंपण म्हणून लावली आहेत बहुतेक आणि माळी प्रामाणिकपणे धुमारे कापून टाकून कुंपण नेटकं ठेवत असावा.
बाकी हे झाड फारच सुंदर आहे, वाढवायला सोपे, रोगमुक्त आहे. खताची जरूर नसते. ठाणे ,मुलुंडमध्ये बरीच असायची.
इकडे कुंपणाबाहेर डोकावणाऱ्या फांद्या बिनधास्त तोडतो तसे अमेरिकेत स्वातंत्र्य घेत नसतील परमिशनशिवाय. अन्यथा याचे शेंडे कटिंग्ज सहज रुजतात.
#1 - पुढे एकदा श्रीवर्धनला कोणत्या देवाला कोणते फूल चालत नाही तशा पाट्याच वाचायला मिळाल्या. ( शंकराच्या पिंडीवर लाल, गणपतिस पांढरे फूल वाहू नये.) काही देवांना विलायती फुले चालत नाहीत हेसुद्धा ऐकलय.
तुळस अगदी छान वाढली आहे.
तुळस अगदी छान वाढली आहे. जांभळट गुलाबी मंजीऱ्या फार सुरेख दिसतात. पुदिना बिचारा झुरत झुरत वाढतो आहे. कारण त्याला कुंडी वाटाण्याबरोबर शेअर करावी लागते आहे. पण पुदिना फार जंगली वाढतो म्हणे
काल सोफ्यावर लोळत गॅलरीतून बाहेर बघत बसले होते. अर्थात ढगांचा तुकडा पहावयास मिळणं, महामुष्किल होते मग रोपांकडे पाहून छान आराम करत होते (अहाहा! शनिवारचीही खुमारी काही न्यारीच असते. शुक्र-शनि-रवी तीघांच्याही ३ पर्सनॅलिटीज असतात). तेव्हा ती तुळस इतकी शालीन वाटत होती. खरच एका युगात कृष्णाची पत्नी असावी म्हणायला वाव आहे. ते रोप असं डौलदार, भपकेबाज किंवा तशा प्रकारे आकर्षक नव्हते, एक शालीनपणा होता. असो! मनाचे खेळ दुसरं काय! उद्या फोटो टाकते.
.
।। तुळशीच्या लग्नाची मंगलाष्टके ।।
स्वस्ति श्री गणनायकं गजमुखं, मोरेश्वरं सिद्धिदं ।
बल्लाळो मुरुडं विनायकमहं, चिन्तामणि स्थेवरं ||
लेण्याद्रिं गिरिजात्मकं सुरवरदं, विघ्नेश्वरम् ओज़रम् |
ग्रामे रांजण संस्थितम् गणपतिः, कुर्यात् सदा मङ्गलं || १ ||
गंगा सिंधु सरस्वती च यमुना, गोदावरी नर्मदा ।
कावेरी शरयू महेंद्रतनया शर्मण्वती वेदिका ।।
क्षिप्रा वेत्रवती महासुर नदी, ख्याता गया गंडकी ।
पूर्णा पूर्ण जलैः समुद्र सरिता, कुर्यातसदा मंगलम ।। २ ।।
लक्ष्मी: कौस्तुभ पारिजातक सुरा धन्वंतरिश्चंद्रमा: ।
गाव: कामदुधाः सुरेश्वर गजो, रंभादिदेवांगनाः ।।
अश्वः सप्त मुखोविषम हरिधनुं, शंखोमृतम चांबुधे ।
रत्नानीह चतुर्दश प्रतिदीनम, कुर्वंतु वोमंगलम ।। ३ ।।
राजा भीमक रुख्मिणीस नयनी, देखोनी चिंता करी ।
ही कन्या सगुणा वरा नृपवरा, कवणासि म्यां देईजे ।।
आतां एक विचार कृष्ण नवरा, त्यासी समर्पू म्हणे ।
रुख्मी पुत्र वडील त्यासि पुसणे, कुर्यात सदा मंगलम ।। ४ ।।
लक्ष्मीः कौस्तुभ पांचजन्य धनु हे, अंगीकारी श्रीहरी ।
रंभा कुंजर पारिजातक सुधा, देवेंद्र हे आवरी ।।
दैत्यां प्राप्ति सुरा विधू विष हरा, उच्चैःश्रवा भास्करा ।
धेनुवैद्य वधू वराशि चवदा, कुर्यात सदा मंगलम ।। ५ ।।
लाभो संतति संपदा बहु तुम्हां, लाभोतही सद्गुण ।
साधोनि स्थिर कर्मयोग अपुल्या, व्हा बांधवां भूषण ।।
सारे राष्ट्र्धुरीण हेचि कथिती कीर्ती करा उज्ज्वल ।
गा गार्हस्थाश्रम हा तुम्हां वधुवऱां देवो सदा मंगलम ।। ६ ।।
विष्णूला कमला शिवासि गिरिजा, कृष्णा जशी रुख्मिणी ।
सिंधूला सरिता तरुसि लतिका, चंद्रा जशी रोहिणी ।।
रामासी जनकात्मजा प्रिय जशी, सावित्री सत्यव्रता ।
तैशी ही वधू साजिरी वरितसे, हर्षे वरासी आतां ।। ७।।
आली लग्नघडी समीप नवरा घेऊनि यावा घरा ।
गृह्योत्के मधुपर्कपूजन करा अन्तःपटाते धारा ।।
दृष्टादृष्ट वधुवरा न करितां, दोघे करावी उभी ।
वाजंत्रे बहु गलबला न करणे, लक्ष्मीपते मंगलम ।। ८ ।।
____________________
मला ही अष्टके जालावरती सापडली परंतु त्यात रुक्मिणीचा उल्लेख का आहे हे न कळे.
रुक्मिणीच बरोबर. राधा ही
रुक्मिणीच बरोबर. राधा ही त्यावर भाळलेली नात्याने मावशी लागते. बाकी एक हजार आठमधल्या.
पुदिन्याला वाटाण्याच्या अक्षता कशाला?
चार पिटुकल्या कुंड्यात महाभारत उभे करताय मग पुढे मागे अंगणातल्या बागेचे एडन गार्डन ओलिम्पोस आणि सोन्याची सफरचंदवाली अटलांटाही होईल.
मोगराच
हा आमच्याकडे 'अरेबियन जास्मिन' म्हणून विकतात. आणखी एक कन्फेडरेट किंवा स्टार जास्मिन मिळते. तेही ह्याच जातीचं झाड. त्याला मराठी जाई, जुई असं काही नाव आहे. अनंत किंवा गार्डेनियासुद्धा ह्याच जातीचा.
फ्रीज व्हायला लागलं की मोगरा आधी घरातच आण. झाड फ्रीज झालं की पानांतलं पाणी गोठतं आणि पाण्याच्या विचित्र वर्तनामुळे - तापमान कमी झालं की प्रसरण होतं - पानांमधल्या पेशी फुटतात. झाड मरतं.
थंडीत त्याला फुलं वगैरे येणार नाहीत. आमच्याकडे झाड बहुतेकसा काळ बाहेर असतं तरीही फुलं येत नाहीत. थंडी असेस्तोवर काचेतून जेवढा उजेड मिळेल तेवढा मिळेल. पण पुन्हा हवा सुधारली की थेट सूर्यप्रकाशात झाड ठेव. त्याशिवाय फार फुलं येणार नाहीत.
माझ्या एका झाडाची सगळी पानं गेल्या वर्षी गळली. आणि मग पुन्हा नवी पानं येऊन चिक्कार फुलंही आली.
हे झाडही चिकार वाढू शकतं. मला आता दरवर्षी छाटणी करावी लागते. त्यांची कलमं करून लोकांना देऊन टाकते.
हा मोगरा आहे.
हा मोगरा आहे.
पुन्हा त्यात एकेरी फूलवाले (दक्षिण भारतात लोकप्रिय कारण हार करता येतात) आणि डबल (गुंडु मल्लिगे, हारात वापरत नाहीत. सुटी फुले देवाला वाहतात.)दोन प्रकार आहेत.
जझमिन ही चमेली. याची पाने - सात छोट्या पानांचे एक पान असते. जझमिन ओईल काढण्यासाठी याची फुले वापरतात.
कळीवर एक गुलाबी पट्टा असतो.
सर्व जझमिन प्रकार थंडीत असेही सुप्त डॉरमंट असतात.
घरच्या बाल्कनी बागेसाठी आणलेले झाडच चांगले आहे. कारण बुशटाईप.जेवढे ऊन जास्त,ह्युमिडटी जास्त तेवढी फुले अधिक, सुगंध अधिक.
(( तुमचे झाड jasminum sambac
चमेली jasminum grandiflora
जुई jasminum auriculatum
मायबोली लेख - https://www.maayboli.com/node/44473))
प्रमाण किती?
कांद्याच्या किती सालांच्या पाण्यातून किती पोषण मिळणार हे कोडंच आहे. कांद्याची पूर्ण सालंच जमिनीत रोजच्यारोज पुरली तर कदाचित बऱ्यापैकी फरक पडेल.
कोणत्याही झाडाला पानं येण्यासाठी नत्र - नायट्रोजनची गरज असते. फुलं, फळं धरण्यासाठी फॉस्फरस, पोटॅसियमची. झाडांची वाढ होण्याच्या आणि फुलं-फळं धरण्याच्या मोसमात त्यांना खतं, पोषण अधिक मिळणं चांगलं असतं.
जालावर असंही वाचलं आहे की रोज एका केळ्याची साल पाण्यात भरडून गुलाबाला घातली की फुलं चिकार धरतात. केळ्याच्या सालीतून झाडाला नत्र आणि पोटॅसियम मिळेल. म्हणे.
आमच्याकडची जमीन मुरमाड आहे; जमिनीत जैविक घटक फारच कमी. पाऊस बेताचा. (सध्या ऊन नको तेवढं.) वसंत ऋतू आला की, मार्च-एप्रिलच्या सुमारास फुलं आपसूक धरतात. मी खतं वगैरे घालत नाही. घरचं कंपोस्ट रिकामं करायची वेळ झाली की त्यातल्या त्यात वाढणारी झाडं बघते आणि कंपोस्टचा डबा रिकामा करते. इतरांकडे फुलं जास्त धरतात, असं मला वाटतं. मी गुलाबाचे फार लाड करत नाही, त्यामुळे त्यात आश्चर्य वाटण्यासारखं काही नाही.
वैज्ञानिक अनुमान काढणं सोपं
वैज्ञानिक अनुमान काढणं सोपं नसतं. नकारात्मक विधान जरा लवकर सिद्ध करता येईल/येते.
दोन सारखी झाडे घेऊन एकास हे कांद्याच्या सालींचे पाणी द्यायचे, दुसऱ्यास नाही. फरक दिसल्यास वेगवेगळ्या जातीच्या गुलाबांवर / इतर महिन्यांत वगैरे प्रभावी आहे का बघता येईल.
चहाच्या वापरलेल्या भुकटीचेही उपयोग चर्चेत असतात.
कोथिंबिर+पुदिना+तुळस+मटार