अथाङ्ग

दे झोकून एक उडी
काळ्याशार खोल डोही
अंधाराच्या मोज विटा
पापणी काळी दर डोई

उजेडाचा नको संग
अंधार उसवेल काळा तंग
हात राहो नुसता रिक्त
पाऊलही काळे अभंग

काळोखाची लागो समई
निथळो सारी काळी शाई
व्याकुळतेचा काळा सूर
अंधाराची होवो आई

काळसुद्धा हवा काळा
उजेड लावी भलता लळा
माझे मन शोधू पाही
काळोखाच्या नाना कळा