चित्रपट

कलेच्या क्षेत्रात कोणतं माध्यम जास्त प्रभावी? शब्द की दृश्य? पुस्तक-वाचनप्रेमींचं उत्तर असेल शब्द, चित्रपटप्रेमींचं उत्तर असेल चित्रपट आणि सर्वसामान्य माणूस म्हणेल जगण्यातील थेट दर्शविणारं काहीही, शब्द असोत वा चित्रपट!
एक मात्र नक्की की वाङ्मय-भाषा-शब्द ह्यांच्याशी झालेली मैत्री कलेची सर्व दालनं वाचकापुढे मुक्तपणे खुली करते. शब्दांतून दृश्यं साकारली जातात आणि चित्रपटांतील दृश्यं वाचता येऊ लागतात.

उपकार त्या युट्युबाचे. काय नाही दिले त्याने? जगाच्या कोपर्‍यात कुणा हौशाकडे असलेल्या क्लिपा, व्हिडिओ अपलोड केल्या जातात, दुसर्‍या कोपर्‍यात कुणाच्या तरी आठवणीत त्या पुसट झालेल्या पुन्हा ताज्या होतात. काय, कुठे, कसे मिळून जाईल सांगणे मुश्कील.
कलर कोड चेक करताना अचानक एका रंगाचे नाव दिसले क्रिम्सन. कोण जाणे पण क्रिम्सन नावाची आठवण ताजी झाली. नुसत्या क्रिम्सन शब्दाने किती मोठी सफर घडवली. क्रिम्सन सेल्स.

लोकसभेच्या निवडणुका अर्थात लोकशाहीचा वसंतोत्सव हे आख्यान दिसातासाने रंगू लागले आहे. कोण देशप्रेमी, कोण देशद्रोही, कोण शूरवीर, कोण पळपुटे, कोण भ्रष्ट, कोण दुष्ट, कोण सुष्ट, कोणी कुठे जावे नि जाऊ नये, चौबाजूंनी नुसती कारंजी उडताहेत.
भारतात होणाऱ्या कुठच्याही निवडणुकांत मतदानाची टक्केवारी जाहीर केली जाते आणि तत्परतेने दुर्लक्षितही. शहरी भागात, ग्रामीण भागात, निमशहरी भागात, नक्षलग्रस्त भागात किती मतदान झाले यावरून काही मंडळी काही निष्कर्ष काढतात आणि त्या निष्कर्षांकडेही यथायोग्य दुर्लक्ष केले जाते.

चित्रपट पाहणे हे माझे व्यसन आहे.
हे मी 'देवाशपथ खरे सांगेन, खोटे सांगणार नाही', ऊर्फ कबुलीजबाब या भावनेने सांगतो आहे.
पण दुर्दैवाने हे व्यसन भागवण्यासाठी फार कष्ट पडतात.
चित्रपटगृहात जाऊन चित्रपट पाहणे हे वर्षातून एखाद्या वेळेस. टीव्हीवर अवलंबून राहावे लागते.
त्यात डीव्हीडी वा पेन ड्राईव्हवरचे चित्रपट सोडले तर टीव्हीवर मिळेल तो अशा लॉटरी पद्धतीने जावे लागते. तरी मी दिवसाला सरासरी एक चित्रपट पाहतो.

(पूर्वसूचना: ह्या लेखात ‘कमला’ ह्या नाटक आणि चित्रपटाच्या कथेचा गोषवारा सांगितलेला आहे.)

अठ्ठीचा संदर्भ इथे.

काही सिनेमे मी का बघते, असे प्रश्न विचारू नयेत. 'बकेट लिस्ट', 'मुरांबा', वगैरे. अपमानास्पद उत्तरं अजून सुचलेली नाहीत. खरं कारण चारचौघांत सांगण्यासारखं नाही. सध्यापुरतं एवढंच जाहीर करते की अत्यंत किचाट सिनेमेही मी बघितले आहेत. असे सिनेमे बघण्यासाठी जो सराव करावा लागतो, स्टॅमिना कमवावा लागतो, तो कमावून मी 'सविता दामोदर परांजपे' बघितला. (वाचकांनी इथे स्वतःच्या भोंगा आवाजात 'आमी माँजुलिका' असं म्हणावं. संदर्भ - 'भूलभुलैया' चित्रपट.)

वि सू -तुम्ही अंधाधून चित्रपट पाहिला नसेल तर खाली लिहिलेलं मुळीच वाचू नका. उगाच मनस्ताप कशाला? आधी चित्रपट बघा, नक्की बघा. मग वाचा किंवा वाचू नका
हा घ्या ट्रेलर.

===================================================================================

ऐसी अक्षरे ह्या संस्थळाने आजपर्यंत मराठी रसिकांसाठी गेली ६ वर्ष दिवाळी अंकांची मेजवानीच सादर केली आहे. ह्यात प्रतिथयश लेखकांनी सदाबहार विषयांवर विविधतेने नटलेली शेकडो पुष्प रसिकांसमोर पेश केली आहेत. दर वर्षी नवनवीन संकल्पनांचे नाविन्यपूर्ण सादरीकरण ही तर ऐसीची खासियत! त्यात पुन्हा चोखंदळ वाचकांच्या प्रतिक्रिया हे ऐसीचे आणखी एक वैशिष्टय. तर आता आपण एसीच्या गेल्या काही वर्षातील दिवाळी अंकांबद्दलची मराठी साहित्याच्या दृष्टीने समीक्षेच्या अंगाने होणारी वाटचाल पाहू.
.
- ह्या ऐसी दिवाळीसाठी माझ्यातर्फे इतकाच विनोद.

"इन्फिनिटी वॉर" च्या सकाळी साडेआठच्या शोला सुद्धा फुल्ल गर्दी, शिट्ट्या, टाळ्या, हास्याचे कारंजे! पूर्ण चित्रपटभर मिस्कील विनोदी डायलॉगची सुखद पेरणी! एकेका सुपरहिरोच्या एंट्रीला टाळ्या आणि शिट्ट्या! यात भारंभार सुपरहिरो आहेत. एकामागून एक येतच राहतात. इतके की काहींचे नाव पण आपल्याला माहिती नाहीत. मी शेवटी मोजणे सोडून दिले.

सुपरहिरोंच्या बाबतीत भारतीय चित्रपटसृष्टी चाचपडत असताना हॉलीवुड मात्र याबाबत फार पुढे निघून गेलं आहे हे आज इन्क्रेडिबल्स 2 बघताना जाणवलं.