ही बातमी समजली का - १२२

हो. सचिन पायलट यांनी ते विधेयक मांडले होते.

मी कॉलेजात असताना कॉर्पोरेट सोशल रिस्पॉन्सिबिलिटी च्या विरुद्ध (वर्गात) "कॉर्पोरेट सोशल राईट्स" च्या संकल्पनेची पाठराखण केली होती. उदा. मनमानी संप करणार्‍या कामगारांना वठणीवर आणण्यासाठी बळाचा वापर करण्याचा अधिकार कॉर्पोरेशन्स ना असावा.

पण एअर इंडिआचं टोटल कर्ज ५२००० कोटी आहे त्याचं काय? रेफरंससाठी, गेल्या बजेटातलं हेल्थ स्पेंडिंग २९००० करोड होत!

(१) कर्ज नसतं तर इंटरेष्ट पेमेंट चे सगळे पैसे नफ्यात रुपांतरित झाले असते. (इंटरेष्ट हे टॅक्स डिडक्टिबल असतं हे बाजूला ठेवू क्षणभर.)
(२) पण कर्ज नसतं तर १५० विमानांचं फ्लीट पण नसतं ना ? आयमीन ५२,००० कोटी हे सिनियर लोन असेल असा माझा कयास आहे. म्हंजे बॅक्ड बाय अ‍ॅसेट्स (विमाने व इतर मालमत्ता उदा बिल्डिंगा, भूमि). It is a capital intensive business. कर्ज असणं हे नॉर्मल आहे. डेब्ट टू टोटल अ‍ॅसेट्स व डेब्ट टू इक्विटी हे महत्वाचे रेश्योज आहेत. त्याकडे लक्ष देणे गरजेचे आहे.
(३) हेल्थ स्पेंडिंग खरं म्हंजे याहीपेक्षा कमी असायला हवं. हेल्थकेअर हे पूर्णपणे राज्यसूचीमधे आहे. केंद्रसूचीमधे नाही व समवर्ती सूचीमधे सुद्धा नाही.

काल बलुचिस्तानच्या स्वातंत्र्याला पाठिंबा वगैरे ऐकून भीती वाटली.
अर्थात पीपल गेट द गव्हर्नमेंट दे डिझर्व हे आठवले.

भीती कशाची वाटली ? पाकिस्तान भारतावर अण्वस्त्रांचा प्रयोग करू शकतो याची ? मोदींच्या वक्तव्यांमुळे पाकिस्तान मधे अतिरेकी लोकांना अधिक बल मिळेल व ते लोक आपल्या कारवाया अधिक तीव्र करतील व पाकी अण्वस्त्रे दहशतवाद्यांच्या हातात पडतील याची ? भारत पाकिस्तान युद्ध होईल याची ? या युद्धात भारतात्/बलुचिस्तानात्/पाकिस्तानात जीवीतहानी/वित्तहानी होईल याची ? की भारत-पाक युद्ध न होताच पाकिस्तान बलुचिस्तानात अधिक अत्याचार करेल याची ?? की युद्ध झाले (किंवा युद्ध न होताच परिस्थिती चिघळली) तर महासत्ता हस्तक्षेप करतील व काश्मिर कायमचे भारताच्या हातून जाईल याची ?

TITMUS - The whole campaign is f*** about HIMSELF!!! $$&%$
महामूर्ख मनुष्य आहे.

नॅचरलायझेशन टेस्ट म्हंटले आहे ना? मिलीटरीची टेस्ट कोठे म्हंटले आहे.

हा खान यडचाप आहे. अरे झाला तुझा मुलगा हुतात्मा, मान्य आहे आणि तुझ्या मुलाबद्दल आदर आहे, पण म्हणून तू काय कुणालाही काहीही जाबसाल करशील आणि लोकांनी ते ऐकून घ्यायचे का?
अर्थात त्याचा बोलविता धनी वेगळाचि, आहे म्हणून सोडून द्यायचं झालं!

सर्वसामान्य माहितीसाठी:
अमेरिकेत ग्रीन कार्ड मिळवायला टेस्ट घ्यावी लागत नाही. नागरिकत्व घेण्यासाठी अमेरिकेच्या बेसिक नागरिकशास्त्राची टेस्ट घ्यावी लागते. ती अतिशय सोपी असते, सुमारे ५० प्रश्न आणि उत्तरांची बॅन्क आधीच पुरवलेली असते त्यामधूनच १०-१५ प्रश्न विचारतात. तसं म्हंटलं तर डीएमव्हीची (मी चार वेगवेगळ्या राज्यांत घेतल्या आहेत!) ड्रायव्हिंग लायसन मिळवण्यासाठी द्यावी लागणारी रिटन टेस्ट ही किती तरी जास्त अवघड असते!!!

यात नवीन काही नाही. अमेरिकेत सुद्धा (नुकताच) बर्नी सँडर्स प्रचंड लोकप्रिय झाला होता व त्याने हिलरी ला जोरदार फाईट दिली होती. बर्नी हा ऑफिशियली सोशॅलिस्ट आहे. हे अमेरिकेत घडलं हा लक्षणीय मुद्दा आहे. व्हेनेझुएला मधे हेच घडलं आहे गेली १५ वर्षं. आत्ताआत्ता तिथल्या लोकांना कदाचित समजलं असेल (अशी आशा करतो) की सोशॅलिझम हे राक्षसी प्रकरण आहे. मध्यममार्गी लोकांचा आवडता खेळ आहे हा.

--

तरुणाईला सोशॅलिझम आवडतो का ?

--

By running an experiment among Germans collecting their passports or ID cards in the citizen centers of Berlin, we find that individuals with an East German family background cheat significantly more on an abstract task than those with a West German family background. The longer individuals were exposed to socialism, the more likely they were to cheat on our task. While it was recently argued that markets decay morals (Falk and Szech, 2013), we provide evidence that other political and economic regimes such as socialism might have an even more detrimental effect on individuals’ behavior.

गब्बर, काही कंपन्यांवर बहुदा २% सामाजिक-समता-कर लावण्याची गरज पडत नसावी. उदाहरणार्थ ही बातमी पाहा -

यात नवीन काय आहे ?

हजारो श्रीमंतांकडून असेच अब्जावधी रुपये स्वयंस्फूर्तपणे वा सरकारने लुबाडल्यानंतर या अशा फडतूसांना दिले गेलेले आहेत.

----

तू दिलेल्या दुव्यावरची बातमी पाच मिनिटांनी वाचली. पहिली पाच मिनिटे इव्हांका कडे बघत बसलो होतो. काय कलेजा खल्लास प्रकरण आहे यार !!!

उद्या इव्हांकाने $८ चं सीझर्स सॅलेड खरेदी केलं तरी हे भंपक लोक ते पैसे दान म्हणून देतील आणि त्याच्या टिमक्या मारतील.

छ्या:, काकाश्री, खर्‍याची दुनिया राहिलेली नैय्ये आजकाल. इवांका च्या जलव्याबद्दल एक शब्द नाही तुमच्या प्रतिसादात !!!

रोशन जमाल-ए-यार से है अंजुमन तमाम - असं काहीतरी फर्मास पैकी येऊ द्या !!!

“I know no one ever believes us nowadays – everyone thinks we knew everything. We knew nothing, it was all kept well secret.” She refuses to admit she was naive in believing that Jews who had been “disappeared” – including her friend Eva – had been sent to villages in the Sudetenland on the grounds that those territories were in need of being repopulated. “We believed it – we swallowed it – it seemed entirely plausible,” she says.

सध्या एक पुस्तक वाचत्ये, 'आईशमन इन जेरुसलेम' नावाचं. हाना आरण्ड्ट नावाची तत्त्वज्ञ जेरुसलेमला आईशमनच्या खटल्यासाठी गेली होती. तो खटला, भरवण्यामागची इस्रायली सरकारची भूमिका, न्यायाधीश, दोन्ही बाजूंचे वकील आणि स्वतः आईशमन ह्यांच्याबद्दल ती तपशिलवार लिहिते.

आईशमन एस.एस.चा सदस्य होता. त्याचं काम होतं, ज्यू लोकांच्या प्रवासाची तजवीज करायची. हा प्रवास म्हणजे त्यांच्या राहत्या शहर/गावांतून परदेशात किंवा कोणत्याशा यातनातळाकडे होत असे. यातनातळात नक्की काय होत असे, ह्याच्याशी त्याच्या कामाचा संबंध नव्हता. त्यात आईशमन हा तसा खालच्या दर्जाचा नाझी अधिकारी होता, वरच्या दर्जाच्या नाझी अधिकाऱ्यांना तो फार आवडत नव्हता किंवा ते त्याच्यापासून अंतर राखत असत असं ती लिहिते. ह्याचं कारण म्हणजे आईशमनची भाषा. होलोकॉस्टला 'ज्यू लोकांचा प्रश्न' असं संबोधलं जात असे. सुरुवातीला त्यांना सक्तीने देश सोडून द्यायला भाग पाडलं; पुढे यातनातळांकडे पाठवलं गेलं आणि त्यापुढे हत्या केल्या गेल्या. ह्या सगळ्यांतले जे महत्त्वाचे शब्द होते, सक्तीने देशाबाहेर काढणं, यातनातळ, मृत्यू/खून ह्या सगळ्यांसाठी शेलके, सभ्य शब्द अधिकारी लोक वापरत असत. आईशमन अशी 'चकचकीत' भाषा वापरत नसे म्हणून वरच्या दर्जाचे अधिकारी त्याला शक्यतो लांब ठेवत.

पुस्तकाबद्दल अधिक -

आईशमनला फाशी झाली. ह्या शिक्षेचं हानाने समर्थनच केलं. पण ज्या प्रकारे खटल्याचं कामकाज चाललं त्याबद्दल ती बरेच आक्षेप नोंदवते. ह्याशिवाय आईशमन, ज्यूअरीतले (jewry हा शब्द हानाचाच) नाझीकालीन उच्चपदस्थ, धार्मिक आणि नाझी अधिकाऱ्यांचे संबंध ह्याबद्दल ती जे लिहिते ते तेव्हा फारच स्फोटक होतं.

मुळात आईशमनवर इस्रायलमध्ये खटला चालवणं योग्य आहे का, ह्याची चिकीत्सा तिने केली. तिच्या मते, आईशमनवर जर्मनीत खटला चालवला गेला पाहिजे होता. डेव्हिड बेन गुरीयनने (तत्कालीन इस्रायली पंतप्रधान) ज्या कारणासाठी जाहीर खटला चालवत होता (तो एका नाट्यगृहात चालवला गेला), त्यात फार काही अर्थ नव्हता; कारण तरुण लोक त्या खटल्याचं कामकाज बघायला फारसे आलेले नव्हतेच; परदेशी पत्रकारांचा उत्साहही काही काळानंतर ओसरला. ज्यू लोकांना किती दुःखं, वेदना झाल्या ह्यानुसार आईशमनच्या गुन्ह्याचं मूल्यमापन करू नये, त्याचं वर्तन किती ग्राह्याग्राह्य होतं आणि झाल्या प्रकारात त्याची जबाबदारी किती होती, ह्यावरून त्याचा निवाडा व्हावा अशी अपेक्षा होती. तिथलं वातावरण आणि क्वचित न्यायाधीशांचे प्रतिसादही भावनोत्कट असल्याच्या नोंदी ती करते. मात्र तीनही न्यायाधीश निःपक्षपाती असण्याबद्दल तिला खात्री होती. तरीही अशा प्रकारे ह्या प्रकारावर टीका करण्यामुळे ज्यू समाज, हानाचे मैत्रही दुखावले गेले. ती स्वतः ज्यू असूनही!

सुरुवातीला श्रीमंत ज्यू लोकांना पैसे देऊन, जीव वाचवण्याची सोय होती. त्यात त्यांना पद्धतशीरपणे लुटण्यात आलंच, पण निदान जीव वाचला. परदेशगमनाची कागदपत्रं तयार करण्याची जर्मन यंत्रणा अतिशय किचकट, वेळखाऊ आणि म्हणून निरुपयोगी ठरत होती. जर्मनी judenrein (ज्यूरहित) करण्यात त्यामुळे अडथळे येत होती. आईशमनने सुरुवातीला, आपल्याकडे असते 'एक खिडकी योजना', तशी पद्धत सुरू केली. दिवसाच्या आणि ऑफिसाच्या सुरुवातीला काही कागदपत्रं आणि स्वतःची मालमत्ता घेऊन शिरलेले ज्यू, दिवसाच्या शेवटी बाहेर येताना परदेशगमनाची परवानगी आणि कंगाल होऊन बाहेर येत. एका दिवसात अशी कामं उरकणं, ही आईशमनची 'कर्तबगारी' होती.

धार्मिक उच्चपदस्थ ज्यू लोकांकडे आपापल्या भागातल्या ज्यू लोकांचे नाव-पत्ते, संपत्ती अशी माहिती असे. ही माहिती त्यांनी बिनबोभाटपणे नाझींना दिली. त्यामुळे ठरावीक भागातले ज्यू गोळा करून सुरुवातीला परदेशात आणि पुढे यातनातळांत पाठवण्यासाठी गोळा करणं अतिशय सोयीचं झालं. ह्या माहितीअभावी नाझींना बरंच काम करावं लागलं असतं, गोंधळ माजला असता आणि त्याचा फायदा ज्यू लोकांना झाला असता, असंही हानाने लिहिलं.

तिचं सगळ्यात वादग्रस्त ठरलेलं विधान म्हणजे banality of evil - सामान्यबुद्धी (मनुष्या)ने केलेला दुष्टपणा. आईशमन हा कोणी राक्षस, क्रूरकर्मा होता असं म्हणायला तिने नकार दिला. तिच्या मते, तो अतिसामान्य वकूबाचा इसम होता. आपल्या वरिष्ठांना खूष करण्यासाठी, नोकरीत पदोन्नतीसाठी त्याने बऱ्याच गोष्टी करून दाखवल्या. तो ज्यूद्वेष्टा नव्हता; त्याने त्याच्या परीने ज्यू लोकांना मदत करण्याचा प्रयत्नही केला. सामान्य लोकांनी केलेल्या गुन्ह्यांमुळे प्रचंड हानी होते. राक्षस, क्रूरकर्मे किती असणार, पण सामान्य वकुबाचे लोक नोकरी, पदोन्नती, धर्म अशा गोष्टींसाठी दुष्टपणे वागतात; तेव्हा ते प्रचंड भयकारक असतं.

तिचे लेख १९६३ साली 'न्यू यॉर्कर'मध्ये पाच भागांत प्रकाशित झाले होते. तेच थोडे वाढवून पुस्तकरूपात प्रकाशित झाले आहेत. ह्यातला पहिला लेख 'न्यू यॉर्कर'च्या संस्थळावर आहे. (दुवा) त्यावरून हानावर तऱ्हेतऱ्हेची टीका झाली. टीकेचं स्वरूप पाहता तेव्हाच्या टीकाकारांनाही अर्धवट वाचून, अर्धवट समज करून आरडाओरडा करण्याची सवय होती असं वाटतं. उदाहणार्थ, ह्या लेखांच्या अध्येमध्ये जाहिराती छापलेल्या आहेत. (डाव्या बाजूला 'न्यू यॉर्कर'मधे छापलेल्या दुसऱ्या लेखाचं एक पान.) त्यावरून तिच्यावर टीका झाली. तिने ज्यू धर्मोच्चपदस्थांवर टीका केली ह्याबद्दल तिलाही ज्यूद्वेष्टी ठरवलं गेलं; पण तिचे आक्षेप खोडून काढले गेले नाहीत. (ट्रोलिंग ह्या शब्दाचा तेव्हा उगम झाला नव्हता, पण तिला ट्रोलधाडीचा सामना करावा लागला.)

हाना आरण्ड्टबद्दल ह्याच नावाचा सिनेमा मार्गरित व्हॉन त्रोता हिने बनवला आहे. त्या चित्रपटाची मराठीत समीक्षा इथे वाचता येईल. चित्रपटात हानाची मानवी बाजू दाखवण्याचा प्रयत्न उत्तमरित्या केलेला आहे. पण तर्काला भावना नसतात. लेखनाची सुरुवात काहीशा कोरड्या विनोदाने होते - उदा; हिब्रूचं इंग्लिश, फ्रेंच, जर्मन भाषांतरं किती चांगली-वाईट आहेत ह्यावर टिप्पणी - पण लवकरच विनोदाचा भाग संपतो आणि हानाच्या धीरोदात्त बुद्धीमत्तेचं दर्शन लेखनात ठायीठायी होत राहतं. ज्यू लोकांना ठार मारण्याचं वर्णन, ज्यात तिचे अनेक सोबती, नातेवाईक बळी पडले - अंतिम उपाय final solution - असं करणाऱ्या नाझी अधिकाऱ्यांबद्दल करतानाही ती तर्काची कास सोडत नाही.

भावनाशून्य कोडगे आणि धीरोदात्त बुद्धीमान लोक ह्यांच्यातला फरक करणं सोपं नाही; लोक भावना भडकून घ्यायला टपलेले असतात का काय, असाही संशय अधूनमधून येतो. नीरक्षीर विवेकाबद्दल कितीही आदराने लोक बोलले तरीही स्वतःबद्दल, स्वतःच्या समाजाबद्दल असा नीरक्षीर विवेक दाखवून विधानं केल्यास ती पचवणं बहुतेकांना जमत नाही. ह्या लेखांमुळे हानाचे बरेच मैत्र तिच्यापासून दुखावले. काही वर्षांनी ह्या लेखनाबद्दल हाना म्हणाली की banality of evil ही शब्दरचना करायला नको होती; कदाचित लेखनातली कोरडी तार्किकता कमी असती तर बरं झालं असतं. तरीही banality of evil ह्याच शब्दप्रयोगासाठी हानाचा गौरव तत्त्वज्ञानाभ्यासकांकडून झाला.

आकड्याशिवाय तळटीप - हानाने केलेलं विश्लेषण, पुस्तकाबद्दल केलेलं लेखन ह्याचा गोरक्षक, हिंदुत्ववादी ह्यांच्याशी काहीही संबंध नाही.

कालच एका भाजपेयीचा जीव गौरक्षकांच्या वेशात आलेल्या विरोधकांनी घेतला.

त्या गाण्यामुळे पिलांच्या वाढीवर सकारात्मक परिणाम होऊन, पिल्ले बाहेरील उष्म्याकरता "तयार" होतात.

समजा त्या फिंचाचा (किंवा फिंचिणीचा - ईक्वल ऑपर्च्युनिटीवाल्यांनी कृपया नोंद घ्यावी.) आवाज भसाडा असेल तर?

कुठल्याही मराठी संस्थळाचा विदा काढला तर असाच निघेल का?

उद्या कांदा लसूण फ्लेवरचा माउथ फ्रेशनर काढतील :-)

हा हा हा!

रिपोर्टर बहुधा दुपारी १ ते ४ च्या दरम्यान आला असावा.

:(

येस मिनिस्टर या पुस्तकाबद्दलः

माध्यमांतर या विषयाबद्दल बोललं जातं तेव्हा ते बहुतांशी पुस्तक --> चित्रपट / मालिका या प्रवासाबद्दल असतं. येस मिनिस्टरच्या बाबतीत उलटं झालं. प्रथम टीव्हीवरची सिटकॉम आणि नंतर पुस्तकं.

पटकथा ही पटकथा फॉर्ममध्ये वाचण्यासारखा वैताग दुसरा नाही. (हॅपॉ आणि कर्स्ड चाईल्ड हे ताजं उदाहरण.) त्यातलं पटकथात्व काढून एकरेषीय निवेदनाच्या स्वरूपात आणलं तरी ते कृत्रिम वाटण्याची शक्यता असते. म्हणून येस मिनिस्टरचं माध्यमांतर करताना एक भारी प्रयोग केला आहे.

जिम हॅकरच्या डायरीच्या स्वरूपात बरीच कथा निवेदली आहे. जो भाग हॅकरच्या अपरोक्ष घडतो तो सर हंफ्रे अ‍ॅपलबी, बर्नार्ड वूली आणि इतर सिव्हिल सर्व्हंट्सच्या एकमेकांना लिहिलेल्या मेमोजमधून उलगडत जातो. त्या पत्रांतली भाषा हा महा कहर प्रकार आहे. कधी हस्तलिखित मेमोजची चित्रं आहेत. त्यात प्रत्येक ओळीत चारपाचच शब्द, आणि खाली तळटीप, की या सिव्हिल सर्व्हंट्सना मार्जिनमध्ये लिहायची इतकी सवय झाली आहे की आख्खा कागद असला तरी ते त्याची सगळी रुंदी न वापरता मार्जिनमध्ये लिहिल्यासारखंच लिहितात!

येस मिनिस्टरच्या चाहत्यांनी पुस्तक वाचावंच अशी आग्रहाची सुचवणी आहे. त्याशिवाय येस मिनिस्टरचा अनुभव पूर्णपणे घेतला असं म्हणता येणार नाही.

घासकडवी-०, अजो-१.

पण त्याच सर्व्हेमध्ये हेही लिहिलं आहे की मालन्यूट्रिशन कमी झालेली आहे, प्रत्येक वयोगटात हडकुळ्या लोकांची संख्या कमी झालेली आहे, आणि ओबीज लोकांची संख्या वाढलेली आहे. प्रत्येक वयोगटात प्रत्येक राज्यात उंची आणि वजन वाढलेलं आहे. आता अन्न कमी खाऊन लोक प्रकृती कशी सुधारतात? माझ्या मते त्याचं उत्तर शहरीकरणात आणि यांत्रिकीकरणात आहे.
- पूर्वी लोक खूप चालायचे, आता तितकं चालत नाहीत. जास्त शाळा निर्माण झाल्या, जास्त बसेस/गाड्या आल्या.
- पूर्वी काम जास्त लेबर इंटेन्सिव्ह असायचं आता ते कमी आहे. बैल वापरून नांगरणी करणं आणि ट्रॅक्टर वापरून करणं यात दुसरं कमी कष्टाचं आहे.
- पूर्वी कच्ची घरं मोठ्या प्रमाणावर होती आता पक्की घरं जास्त आहेत. कच्च्या घरांत थंडी जास्त वाजते, जास्त कॅलऱ्या लागतात.
- शरीराला मारक ठरणारे रोग कमी झालेले आहेत.
वगैरे वगैरे.

समलिंगी जोडपी

अशी जोडपी नि:संतान दांपत्य अशा गटात मोडावीत असा कयास आहे.
.

अपत्यहीन दांपत्याच्या केवळ ‘जवळच्या नात्यातील महिलेलाच’ ‘सरोगेट माता’ होता येईल.

कै च्या कै!!
.

एक महिला फक्त एकदाच सरोगेट माता होऊ शकेल. त्यासाठीही ती विवाहित व निरोगी बाळाची माता असणे बंधनकारक असेल.

काय बावळट्टपणा आहे राव. अविवाहीत स्त्री का नाही बनू शकत सरोगेट माता?

अतिशय गुंतागुंतीचा विषय आहे पण निर्णय पटला नाही.

अनेक बायकांचा पैसे मिळविण्याचा एक मार्ग यामुळे उगाचच बंद होणार आहे.

लोकसत्तामधल्या "महान" पत्रकार रसिका मुळ्ये यांनी यावर्षी मार्च मधे याविषयावर लेखमाला चालवली होती. "शोषण शोषण" चा कंठशोष चालवला होता.

जगात अनेकांना दुसर्‍याचे शोषण करण्याशिवाय दुसरा कुठलाही उद्योगच नसतो असं ह्या उपेक्षितांच्या तारणहारांचं उगीचच मत असतं.

सर्व जाणून, समजून, कोणतीही लालूच अथवा जबरदस्ती नसताना केलेले अवयवदान जर पुण्य असेल तर एखाद्या महिलेने स्वत:च्या अशाच एका

अधोरेखित लाल भाग सोडून सहमत. खरंतर सगळा प्रतिसादच मस्त आहे.

सरकारची फाजील लुडबूड नाय पायजे. खरंतर स्त्रीला गर्भाशयावर मोनोपोली आहे. पण "आम्हालाच काय ते कळतं व जनता बिनडोक आहे" असं मानायला लागलं की हे असले कायदे सुचत असावेत.

पण, मिलिंदराव, तुमच्याइथे संध्याकाळचे ५ वाजलेले असताना ... व्हिस्की घेऊन बसायचे सोडून तुम्ही हे काय लिहिताय ?

मिलिन्द आणि आदिती यांच्या प्रतिसादाशी सहमत. नात्यातल्या बाईलाच सरोगेट मदर बनवण्याच्री सक्ती ही चुकीचीच आहे. सरोगेट मदरच्या हितसंबधांचे रक्षण करणे, तिच्या आरोग्याच्या काळजीसाठीचे नियम, मेहनतान्यासाठीचे नियम ह्यावर भर द्यायचं सोडून कुणाकडून गर्भाशय भाड्याने घ्यावं ही उठाठेव कराय्ची गरजच काय? नात्यातली स्त्री म्हणजे मुळातच गुंतागुंतीची नाती, भारतीयांचा भावनेला अवाजवी महत्व द्यायचा स्वभाव यातून निरनिराळे गुंतेच उद्भवण्याची शक्यता जास्त.
सोईचं ते परंपरेतलं आणि गैरसोईचं ते परंपरेच्या बाहेरचं हे ऐकायची सवयच झालीय आता.