सांब भोळा
Submitted by अतृप्त आत्मा on शनिवार, 24/03/2012 - 17:05
रानात सांब भोळा
उघडा असे दुपारी
'देवा कसाही तू रे...!?'
मी एक त्या विचारी
म्हणतो मलाही सांब
'मी खेळ तव मनाचा,
असतो निसर्ग सारा..
कधी देव का कुणाचा..?'
'पडणार साऊली जी
माझेच अल्प रूपं..,
का बांधता तुम्ही हे..
नसते खुळे हिशेबं..?'
'व्यापुनि चराचरी या
मी विश्वरूपं सारे...,
माझेच भोग मजसी..
छळतीलं का कधी रे..?'
'तुमच्या खुळ्या स्वभावी
मज देव-जन्म आहे..,
कुणी 'देवं' का म्हणा ना..?
अंती निसर्ग आहे...!'
'त्याचीच शुद्ध किमया
भासे तुम्हा उन्हाळा,
निर्जीव मूळचा मी
तुमचाच सांब भोळा...!'
फोटो:- घनगडला जाताना काढलेला....
field_vote:
(1 vote)
प्रतिक्रिया
साधे, सोपे आणि अव्यक्‍ताची
साधे, सोपे आणि अव्यक्‍ताची जाणीव करून देणारे शब्द आवडले.
***
अब्द शब्द
वा!
वा! 'एक शुन्य मी' ची जाणीव करून देणारी कविता आवडली!
- ऋ
-------
लव्ह अ‍ॅड लेट लव्ह!
वा ! साध्याच अन थोड्याच
वा ! साध्याच अन थोड्याच शब्दात मोठा आशय मांडलाय. एक सुचवावेसे वाटते.
कुणी 'देवं' का म्हणा ना..?
अंती निसर्ग आहे...!'
निसर्गाच्याही पल्याड
एक चैतन्य आहे,
जाणीव ज्याची तुम्हाला
कधी होणार आहे ?
@निसर्गाच्याही पल्याडएक
@निसर्गाच्याही पल्याड
एक चैतन्य आहे,>>> निसर्गाच्या पल्याड..? म्हणजे नक्की कुठे..? प्लीज स्पष्ट करा...
जाणीव ज्याची तुम्हाला
कधी होणार आहे ?...आधी स्पष्ट करा,पुरावे द्या... जे अस्तित्वातच नाही,त्याची ''जाणिव'' कशी होणार..?
''मी तंबाखु खाणारच''
आवल्डी
आत्मारामपंत कविता आवडली. (आम्ही जालकविता क्वचितच वाचतो कारण आवडाव्या अशा कविता क्वचितच सापडतात.
)
I think therefore you are wrong!
-Ramata De-scare-de
व्वा! छान आशयसंपन्न आहे आपली कविता..
मस्त देवदेव!
मेदिनी..
आवडली
आशयपूर्ण कविता...
...............................................................
माणूस जगात शोभून दिसतो तो मोत्यांच्या हारांनी नव्हे तर घामाच्या धारांनी
त्या फुलांच्या
'त्या फुलांच्या गंधकोषी' या काव्याची आठवण झाली.
तुमच्या खुळ्या स्वभावी मज
+१ देवाने माणसाला जन्माला घातलं की माणसाने देवाला?
माणसाने देवाला.
माणसाने देवाला.
आता कोणी विचारलं मग माणसाला
आता कोणी विचारलं मग माणसाला कोणी निर्माण केलं तर आपण सेफली म्हणू शकतो राघांनी
संदर्भ - विश्वाचे आर्त मालिका
आवडली.
प्रामाणिक, साधी-सुधी, सांबभोळी, पण (म्हणूनच ) आवडली.