चक्र
anant_yaatree
झुंजूमुंजू आभाळात
किती ओसंडे केशर
सोनसळत्या सकाळी
निळे झळाळे अंबर
तळपत्या माध्यान्हीची
वितळती काचधार
धूसरशा संध्याकाळी
अदृष्टाची हुरहूर
नि:शब्दाच्या चाहुलीने
जागे रात्र काळीशार
प्रहरांच्या रंगी रंगे
बिलोरी हे कालचक्र
चक्रनेमिक्रम त्याचा
अनादि नी निरंतर
कविता
कविता शेवटपर्यंत इतक्या उंचीवर जाते की वाचक थक्क होऊ लागतो. पण शेवटच्या 'चक्रनेमिक्रम' या शब्दाने वाचक पुन्हा जमिनीवर येतो. त्या जागी सुयोग्य शब्द वापरायची विनंती.