ट्रम्प, एक संवैधानिक संकट!
ट्रम्प, एक संवैधानिक संकट!

ज्या काळात वास्तव बहुतेकदा फिक्शनपेक्षाही विचित्र वाटते, अशा काळात आपण आहोत असे सध्या रोज वाटत राहते. अमेरिकेत आता जे हाय-स्टेक नाटक चालू आहे त्याचा तर उत्तम पटकथालेखकांनाही हेवा वाटेल. त्यातल्या वळणवेढ्यांची छाननी केल्यानंतर, कायदेतज्ज्ञांना आता खात्री पटली आहे की आपण एका संवैधानिक संकटात सापडलो आहोत. अर्थातच, हे राष्ट्राध्यक्ष ट्रम्प यांच्या प्रशासनाच्या अपारंपरिक दृष्टिकोनामुळे आहे.
कायद्याचे अराजक: अवघ्या १८ दिवसांत ट्रम्प यांनी अमेरिकन न्यायव्यवस्थेचा पाया हादरवून टाकला आहे. धाडसी ते पूर्णपणे हास्यास्पद अशा त्यांच्या कृती आहेत. जन्मसिद्ध नागरिकत्व रद्द करणे, फेडरल खर्च गोठवणे, अख्ख्या एजन्सीच्या एजन्सी बंद करणे आणि सरकारी कर्मचाऱ्यांना काढून टाकणे, इ. यातील सर्जनशीलतेचे कौतुक करता आले असते - जर तो शिंचा संविधान म्हणून ओळखला जाणारा त्रासदायक दस्तऐवज अस्तित्वातच नसता.
अराजकतेचा पूर: या कृतींच्या प्रचंड प्रमाणामुळे आणि वेगामुळे कायदेतज्ज्ञांना श्वास घेण्यासाठीही उसंत लाभत नाही. किंवा फायर होजमधून पाणी पिण्यासारखे त्यांंना होते आहे. ट्रम्प आणि त्यांचे प्रशासन कायद्याच्या राज्याशी "कॅच मी इफ यू कॅन" खेळत आहेत.
गुरुत्वाकर्षणालाच आव्हान? पारंपरिकपणे, सर्वोच्च न्यायालय कायदेशीर क्षेत्रात अंतिम पंच म्हणून काम करत असते, परंतु सध्याची परिस्थिती म्हणजे जणू एक अद्वितीय आव्हान आहे. सर्वोच्च न्यायालयात कायदेशीर आव्हान पोहोचण्यासाठी आठवडे लागू शकतात आणि ट्रम्प प्रशासन नियमांनुसार खेळेल याची कोणतीही हमी नाही. "कायद्याचे राज्य" हा वाक्यांशच जणू गतकाळातील एक विचित्र अवशेष बनला आहे का असा प्रश्न पडू शकतो.
ट्विटरयुद्धे: उपाध्यक्ष जेडी व्हान्स यांनी सोशल मीडियावर न्यायव्यवस्थेला आव्हान द्यायला अशा प्रकारे सुरुवात केली आहे की जे पाहून सर्वात अनुभवी रिअॅलिटी टीव्ही स्टार देखील लाजतील. न्यायाधीशांनी "त्यांच्या मार्गावर राहावे" ("stay in their lane") या त्यांच्या विधानांमुळे आधीच भडकलेल्या आगीत आणखी भर पडली आहे. अद्याप त्यांनी संपूर्ण न्यायव्यवस्थेलाच "यू आर फायर्ड!" असे ट्विट केलेले नाही हे आश्चर्यकारकच आहे.
ऐतिहासिक पायंडा: तसं तर, राष्ट्रपतींनी सर्वोच्च न्यायालयाशी संघर्ष करण्याची ही पहिलीच वेळ नाही. अँड्र्यू जॅक्सन यांनी न्यायालयाच्या निर्णयांना झुगारले होते आणि 'ब्राउन विरुद्ध शिक्षण मंडळ' खटल्यातील विख्यात निर्णयाची अंमलबजावणी करण्यासाठी राष्ट्रपती ड्वाइट डी. आयझेनहॉवर यांना फेडरल सैन्य पाठवण्याची आवश्यकता भासली होती. इतिहासात राष्ट्रपतींच्या अवज्ञेची उदाहरणे आहेत खरी, परंतु ट्रम्प स्वतःचा अध्याय लिहिण्याचा विचार करत असल्याचे दिसते - बोल्ड, आयटॅलिक, आणि अंडरलाईन फॉन्टमध्ये.
कायद्याचे जिम्नॅस्टिक्स: सध्याच्या प्रशासनाच्या कृती मूळ संवैधानिक मूल्यांचा जास्तीत जास्त अवमान दर्शवितात असे कायदेतज्ज्ञ म्हणत आहेत. हे रोजच्या रोज कायद्याचे जिम्नॅस्टिक्स पाहण्यासारखे आहे, कारण इथे उद्दिष्ट संविधानाला वाकवणे, वळवणे आणि ओळखता न येणाऱ्या आकारात रूपांतरित करणे आहे. फाउंडिंग फादर्सचे कार्य इतके... लवचिक असू शकते हे कोणाला माहित होते?
हाय-स्टेक्स रिअॅलिटी शो: दरम्यान, सर्वोच्च न्यायालय स्वतःला एका अनिश्चिततेच्या स्थितीत सापडलेले पाहते आहे. ट्रम्प यांच्याविरुद्ध धाडसी निर्णय द्यावेत की, आपलीच आणखी अवज्ञा आणि बेअब्रू होऊ नये म्हणून हलकेसेच निर्णय घ्यावेत? स्थलांतरितांच्या मुलांना नागरिकत्व नाकारण्याच्या ट्रम्पच्या आदेशाला आव्हान देणे हा एक स्पष्ट पर्याय वाटू शकतो, परंतु अशा निर्णयाची अंमलबजावणी ही पूर्णपणे वेगळी बाब आहे. जणू काही न्यायाधीश एखाद्या रिअॅलिटी शोमध्ये सहभागी आहेत जिथे बक्षीस म्हणजे कायद्याचे राज्य राखणे आहे. त्याहून मोठे स्टेक्स असू शकत नाहीत.
भविष्याची एक झलक: आपण हे उलगडणारे नाटक रोज पाहत असताना, पुढील कृती काय असेल याबद्दल कोणीही काही सांगू शकत नाही. तोंडात बोटे घालण्याजोगीच ती असेल हे विधान मात्र असत्य असूच शकत नाही. संविधानाची संरचनाच धोक्यात आहे. तरीही, या गोंधळाच्या काळाला एक रुपेरी किनार आहे - राष्ट्रपतींच्या अधिकाराच्या मर्यादा आपल्या समोर तपासल्या जाताना पाहण्यात एक मज्जा आहे हे कुणीच नाकारणार नाही. शेवटी, हे संवैधानिक संकट भविष्यातील पिढ्यांसाठी जागृतीचा इशारा म्हणून काम करू शकते. ते आपल्याला आठवण करून देते की कायद्याचे राज्य कितीही लवचिक झाले तरी त्याचा पराभव अशक्य नाही. प्रशासनाच्या अशांत पाण्यातून मार्ग काढण्यासाठी सतत दक्षता, आदर आणि हो, कधीकधी विडंबनाचाही एक निरोगी डोस आवश्यक असतो. तर, मित्रांनो, घ्या तुमचे पॉपकॉर्न - हा एक रिअॅलिटी शो आहे जो खचितच तुम्ही चुकवू नये.
.
मोदी तुमच्या देशाची मारून ठेवीत आहेत, नि ट्रंप आमच्या. आणि, मोदी तथा ट्रंप हे कधीही कोणाचेही सच्चे मित्र होऊ शकत नाहीत. हे दोघेही मुळात स्वतःच्याच आवाजाच्या प्रेमात पडलेले लोक आहेत; बाकी कोणाचीही किंवा कशाचीही त्यांना काहीही पडलेली नाही.
बाकी तुमचा प्रतिसाद (नेहमीप्रमाणेच) मोठा विनोदी आहे, त्यामुळे, तुमचे चालू द्या.
ट्रम्पच्या पहिल्या राजवटीत ही जगात शांतता होती. त्यासाठी ते उत्तर कोरियात ही गेले होते.
आणि त्यातून नेमके काय निष्पन्न झाले म्हणे? फक्त ट्रंपने तेथे जाऊन स्वतःचे हसे करून घेतले. तो किम त्याला dotard (बोले तो, सठिया गया हुआ बुढ्ढा) म्हणाला. (म्हणजे तुमच्यासारखाच ना हो?)
युक्रेन युद्ध ही थांबविण्याचा ते निश्चित प्रयत्न करतील.
कसे? पुतिनला यूक्रेन शांतपणे गिळू देऊन?
भारताच्या ट्रम्प सत्तेत येणे अधिक उत्तम.
ट्रंपला जेथे आमच्या (आणि स्वतःच्या) देशाच्या भल्याची काही चिंता नाही, तेथे तो तुमच्या देशाचे भले करेल, असे तुम्हाला नक्की काय म्हणून वाटते, ते कळत नाही. ट्रंपने भारताच्या संदर्भात जर का काही केलेच, तर तो भारतातून आयात होणाऱ्या मालावर भरमसाट टॅरिफ़ बसवेल. किंवा, तशीच हुक्की आली, तर भारत विकत घेण्याच्या बाता करेल. (आणि, तो तर काय, (भारताच्याच भल्यासाठी) अमेरिकेला विकायला तुम्ही (आणि तुमचे मोदीजी) एका पायावर तयार आहात, होय ना? कसे ओळखले? लब्बाड!)
(अवांतर: बायडेनचा मी फॅन नाही. मात्र, भारतातले अडाणचोट लोक ट्रंप या भिकारचोट माणसाच्या इतक्या प्रेमात कसे काय पडू शकतात, ही माझ्या आकलनापलीकडील गोष्ट आहे. असो चालायचेच.)
प्रश्न
आपले मुद्दे पटले, पण एक प्रश्न हा की "बिडेन"ला भारतातले सरकार पाडण्याची गरज का भासावी?
त्याला मा. मोदीजींच्या प्रती ईर्ष्या वाटत होती की अमेरिकेला विश्वगुरू बनवायचे होते?
(मध्य प्रदेश, कर्नाटक, बिहार, महाराष्ट्र इथली लोकनिर्वाचित सरकारे पाडण्याचा खर्च अमेरिका / बिडेन/ यूएसअड यांनीच उचलला असावा असे वाटू लागले आहे)
शिवाय
आजच दोन समाचारपत्रांत
असे वाचले.
यावरून भारतातल्या लोकतांत्रिक प्रक्रियेला मिळणारी मदत बंद केली असे दिसते आणि भारताच्या विश्वगुरू पदाचा सन्मानही ठेवलेला दिसत नाही. ही शुभचिन्हे कशी समजावी?
(समाचारपत्राचे नावही भाईकाका म्हणतात तसे *** नव्हे, चांगले 'हिंदू' आहे)
बिडेन सरकार यूएसअड या…
बिडेन सरकार यूएसअड या संस्थामर्फत जगात युद्ध आणि अराजकता पसरवत होते. भारतात ही सरकार पाडण्यासाठी आणि अराजकता परविण्यासाठी 5000 कोटी खर्च केले. ट्रम्प ने ते बंद केले. (दोन दोन वर्ष दिल्ली सीमेवर धरना देणार्यांचा खर्च कोण उचलत होते, ते आता स्पष्ट झाले). ट्रम्पच्या पहिल्या राजवटीत ही जगात शांतता होती. त्यासाठी ते उत्तर कोरियात ही गेले होते. युक्रेन युद्ध ही थांबविण्याचा ते निश्चित प्रयत्न करतील. भारताच्या ट्रम्प सत्तेत येणे अधिक उत्तम. बाकी भारतातल्या देशविघातक शक्तींना दुख होणारच.