माहिती हवी आहे- मदर तेरेसा यांचे संतपद

अंनिस,नास्तिकांच्या संघटना,निरनिराळे विवेकवादी वगैरे विचार मंच इत्यादींनी या प्रकाराबद्दल काही आवाज उठवला नसेल तर या लोकांनाही हिंदू समजायला हरकत नसावी. आवाज उठवला म्हणून ते आपसूक अहिंदू ठरत नाहीत.

नक्की कसला निषेध करायचा हेच मला कळलेले नाही. मी तर तुकाराम, रामदासांपासून अनेकांना संत म्हणतो. एखाद्याला कोणी संत म्हटले तर नक्की कसला निषेध करावा?
संतपद दिल्याने असे नक्की काय होते ज्याचा निषेध करायला हवा?

मदर तेरेसा यांचे चमत्कार?????

काही उदाहरणे?

आजच्या लोकसत्तामधे याबद्दल चांगले लिहिलेले आहे.

काही संदर्भ येथे सापडतील.

(हाच दुवा खाली एम्बेड करतो आहे.)
-----------

लेखातील विचाराची दिशा योग्य आहे ह्यामध्ये शंका नाही. कसाहि विचार केला तरी चमत्काराधिष्ठित संतपद आक्षेपार्हच म्हणावे लागेल.

पण पुढे काय? ह्या 'संत' परंपरेमागे दोन हजार वर्षांचा इतिहास आहे. कॅथलिक आणि अन्य ख्रिश्चन पंथांच्या विणीमध्ये हा एक महत्त्वाचा धागा आहे. जगभरचे कोट्यवधि श्रद्धाळू त्यावर विश्वास ठेवतात. अशिक्षितांपासून उच्चशिक्षितांपर्यंत, दरिद्री भिकार्‍यापासून सरदार-राजेरजवाडयांपर्यंत कोटयवधींचा अनेक शतके त्यावर विश्वास आहे. (संत ग्वादालूपेच्या चमत्कारांवार शब्दशः विश्वास असणारे लाखो गोरगरीब मेक्सिकोमधील तिच्या चर्चकडे कसे आकृष्ट होतात हे प्रत्यक्ष पाहण्याजोगे आहे. असेच अन्य शेकडो संत जगभर पसरले आहेत.) धर्मापलीकडे ख्रिश्चन कलाविश्वातहि हा धागा आहेच. सिस्टीन चॅपेलमधील मिकेलँजेलोच्या प्रख्यात भित्तिचित्रामध्ये संत पीटर आणि संत बार्थोलोम्यू पुण्यवान आणि पापी ह्यांचा निवाड करीत येशूच्या पायाशी बसलेले आहेत असे दाखविले आहे. टोलीडोमधील एल ग्रेकोच्या The Burial of the Count of Orgaz ह्या masterpiece चित्रामध्ये सोनेरी वस्त्रे परिधान केलेले संत ऑगस्टीन आणि स्टीफन हे दफनाला मदत करण्यासाठी जातीने स्वर्गातून उतरलेले आहेत असे चित्रण आहे. ही अलीकडेच मी पहिलेली दोन उदाहरणे पण जगभर अशी हजारो दाखविता येतील.

थोडक्यात म्हणजे ह्या 'संत'पदवीमागे परंपरेचा आणि (अंध)श्रद्धेचा फार मोठा रेटा आहे. त्याविरुद्ध आवाज उठवायचा असला तर जरूर उठवा पण तो मुंगीने मेरू पर्वत गिळण्याचा आविर्भाव करण्यासारखे वाटू शकते ह्याचीहि तयारी ठेवा.

जगातली प्रत्येक लढाई आपण लढू शकत नाही आणि जगातील प्रत्येक अन्यायाविरुद्ध उठावहि करू शकत नाही कारण आपली शक्ति, उपलब्ध वेळ आणि उपलब्ध साधने हे तुलनेने अतिमर्यादित आहेत. जगभर रोज आगी लागतात पण त्या विझवण्यासाठी तत्परतेने धावून जाणे हे शेजारच्या घरामध्ये आग लागली तरच आपण करतो. तसेहि ह्या 'संत'प्रकारामुळे आपले काही नुकसान होत नाही. मदर तेरेसा संत ठरल्या काय वा न ठरल्या काय, त्यमुळे दूरगामी असा काहीच बदल होत नाही. ज्यांना त्यावर विश्वास ठेवायचा असेल त्यांना ठेवू द्यावा.

येथे मला पंचतंत्रामधील सल्लेखोर माकडाची गोष्ट आठवते. एका अरण्यामध्ये बराच पाऊस पडला आणि हवा थंड पडली. काही माकडांना त्यामुळे थंडी वाजू लागली. उबेसाठी शेकोटी पेटवावी म्हणून ते इकडेतिकडे शोधू लागले तेव्हा त्यांना गुंजेची लाल फळे दिसली. हे निखारेच आहेत असे वाटून त्यांनी त्यांवर काडयाकुडय टाकून विस्तव पेटवण्याचा प्रयत्न केला पण त्यातून काहीच फलित मिळेना. शेजारी काही चिमण्या हे बघत होत्या आणि माकडांना वृथा प्रयत्नांपासून वाचवावे असे त्यांना वाटले. म्हणून माकडांपाशी जाऊन त्यांचे हे काम कसे वेडेपणाचे आहे असे त्या सांगू लागल्या. त्याचा अपेक्षित परिणाम तर झाला नाहीच पण चिमण्यांच्या आगाऊपणामुळे माकडे चिडली आणि त्यांनी चिमण्यांना दगडावर आपटून मारून टाकले. तात्पर्य - नापृष्टः कस्यचिद् ब्रूयात्.

(हा सल्ला पळपुटेपणाचा आहे हे मलाहि जाणवते पण सद्य परिस्थितीमध्ये अन्य काही करायची आवश्यकता दिसत नाही.)