फोटोंसाठी नावं सुचवा

पूर्वकोटित! इसम आहेस की कोण!

३. तुस्सी ना जाओ..

एवढा इमोसनल अत्याचार केला म्हणून मांजर खरंच निघून जाईल.

तुमचं वय झालं आता. माझ्या जुन्या मांजरीवर पहिल्याच दिवाळी अंकात लेख येऊन गेला, पांढरू, हे तुम्हाला आठवत नाहीये. आणि आता तर लेखही लिहिलेला नाही. लोकांनाच लिहायला उद्युक्त करत्ये.

तिसरी क्याप्शन बाकी समर्पक. ;)

ज्या लोकांना भावनांची अ‍ॅलर्जी आहे त्यांनी हा प्रतिसाद टाळून पुढे जावे. तुमच्या वेळेचा अपव्यय नको पण त्याहीपेक्षा मला नंतर कधीतरी झाडल्या गेलेल्या दुगाण्या नकोत.
.

आपल्याकडे मांजर नक्की का आहे, याची आठवण होते.

कुत्रा पाळलेले बरेचसे लोक कुत्र्याने आपले आयुष्यच कसे बदलवुन टाकले ते सांगतात. आणि खूप सिन्सिअरली, आत्यंतिक जिव्हाळ्याने, आपुलकीने बोलतात. त्यांचे म्हणणे हेही असते की तुम्ही कुत्रा जर पाळला नसेल तर तुम्ही अतिशय दुर्दैवी तसेच अतिशय सुदैवी आहात. दुर्दैवी कारण जे निरलस प्रेम पाळीव कुत्रा त्याच्या धन्याला देतो त्याची सरच अन्य कोणत्याच प्रेमास येत नाही असे म्हणतात. इतकं की एका लेखिकेने डॉग म्हणजे रिव्हर्स केले असता गॉडच असे म्हटले आहे. ईश्वरी, निरलस, निरपेक्ष व आतून आलेले , फक्त त्या क्षणात मोजता येणारे, आपल्याहूनही अधिक असे धन्यावरचे प्रेम.सुदैवी कारण त्याच्या मृत्युपश्चात जे दारुण दु:ख होतं ते तुम्हाला कधी सहन करावे लागले नाही.
.
मला या प्राण्याची माहीती नाही. मी कधी पाळला नाही. इन फॅक्ट कॉलेजात मला चावलाच आहे.अनेकदा भीती वाटलेली आहे. हा पिल्ले झालेल्या एका फेरोशिअस, भटक्या कुत्रीस दया म्हणुन भर पावसात अगदी भरपूर नासकवणी करुन देऊन आलेले आहे. आणि तिच्या कृतज्ञतेचा पुढे भारतातील वास्तव्यभर अनुभव घेतलेला आहे. पण बाकी नाही.
.
मात्र ...मात्र ... होल्ड ऑन. मीही अगदीच दुर्भागी नाही.लहानपणी मेरा पाला एक उनाड अत्यंत देखण्या बोक्याशी पडलेला आहे. मूर्तिमंत देखणेपण असा तो नारेंगी-सोनेरी, गबदुल बोका, निळे डोळे, काय ऐट काय रुबाब आणि स्वतःच्या सौंदर्याचे केवढे यथार्थ भान. पार मेस्मराइझ करुन टाकत असे. आणि वर आपल्या मर्जीचा मालक. त्याला हवा तेव्हा घरात येऊन दूध पिऊन मिशा फेंदारुन जाणार, नाही वाटलं तर महीनों महीने नाही येणार. पण हे लहानसे तीळभरचे ऋणानुबंधही त्याच्या जातीविषयी इतकी आपुलकी निर्माण करुन गेले माझ्या मनात. मांजराच्या मनस्वी स्वभावाचा आनि रॉयल सौंदर्याचाही तो मूर्तिमंत प्रतिनिधी होता. कुठे असेल बिचारा देव जाणे. असो.
.
हां नंतर एका पक्ष्याच्या पिलाच्या ऋणानुबंधाविषयी तर मी लेखच लिहीलेला आहे. कारण मृत्युच्या दारातील पक्ष्याच्या डोळ्यात पाहीलेला विसरता न येणारा क्षण. तो क्षण जेव्हा आमच्यातल्या भाषेच्या, जातीच्या (मनुष्य जात्-पक्षी जात) ही बंधने गळू पडली आणि मला जाणवले की त्या क्षणात चिरंतन सत्य गोठलेलं होतं. - http://aisiakshare.com/node/4272
.
अ‍ॅल्फी आणि पॉन्चु हे २ गिनीपिग सध्या घरी पाळलेले आहेत, पैकी अ‍ॅल्फी खूप इमोशनल आहे. धावत येतो, कुलबुल-कुलबुल बोलतो. दोघांनीही फार लळा लावला आहे.

त्याने भिंत खरंच बांधलीए आणि ही ब्यागपण माझ्या साईझची नाहीए....

आता ट्रंपुलीच्या काळात खरंच ... :ड

१. युती तुटल्यानंतर सेनेच्या चिन्हासाठी ऑडिशन.

मी अगदी हेच्च लिहायला आलो होतो. पण तुम्ही आधीच ते लिहून माझी पंचाइत केलीत. तुम्ही दूष्ट आहात.

अग्ग्गदी!!!
अधिक माहितीसाठी:

काही कार्टुन्स कै च्या कै गोड आणि सत्य आहेत.
.
मनस्वी स्वभाव -

हाहाहा