AIचा घो(र)

सुरुवात जोरदार. दणकट. आवडली. शेवट — विशेषेकरून, शेवटची ओळ — समजली नाही.

(आणि, Plan B म्हटल्यावर भलतेच काहीतरी डोळ्यांसमोर आले, आणि, ‘आता हे कशासाठी तय्यार ठेवायचे आणखीन?’ असा प्रश्न — आणि, नाही नाही त्या शक्यता — डोळ्यांसमोरून तरळून गेल्या. But that’s just me being me. चालायचेच.)

गानगंधर्वांनो नंतर संवयीने भलतंच वाचलं !
नबां प्रमाणेच सुरवात आवडली म्हटल्यापेक्षा कळली. नंतर, माझ्या मते, प्लान बी चा ही पर्याय रहाणार नाही.

मीही त्या शब्दातल्या भलत्याच अक्षराला एक काना आणि एक मात्रा देत होतो. पण मग....

मी अशी शैली वापरून एक कविता (अर्थातच पांचट) केलेली होती ती आठवली.
मला शैली ची प्रेरणा विलास सारंग यांच्या एका कवितेवरून मिळाली होती. ती विलास सारंगांची कविता अर्थातच भारी होती.
माझ्या कवितेची जाहिरात इथे.
तुम्हारे खत में हमारा सलाम.
तुम्हारे धागेमे हमारा कलाम.
https://www.misalpav.com/node/28976