फोडणीचे मार्शमेलो

ऑलिव्ह तेलाच्या फोडणीतच हे करून पाहिलं पाहिजे. दोन वाईट गोष्टी मिळून एक बरं सापडू शकतं!

लॉलीपॉपपेक्षा याचं कौतुक झालं होतं. म्हणजे की जास्तीचे apps मेमरी कार्डावर सिस्टम कार्ड समजून सरकवता येणे ही काढलेली सोय परत आणली गेली म्हणून.
पण फोडणीचं मार्शमेल्लो ही रेसपी आणि वर्णन वाचल्यावर तो काय पदार्थ असावा याची कल्पना आली. कलिंगडाची साल काढून आतल्या लाल गोड(कधीकधी) असणाऱ्या भागापर्यंत पोहोचताना जो किंचीत गोडसर पांढरा शुभ्र पदार्थ आसतो तेच मार्शमेल्लो. याची फोडणी घालून शिजवलेली भाजी हीच रेसपी.
सध्या यास फार मागणी आहे असं ऐकून आहे. याचे तुकडे परतून पीठ लावल्यावर भाजी होते ती पावात घालून खाण्याने पोट भरल्याची भावना होते पण साखर वाढत नाही. ही पावभाजी मला आवडते.

तर हा मेल्लो चॉकलेटाने अवगुंठीत करून कसा लागत असेल याची कल्पना करत आहे.

अन्नपुर्णेला आणि सासूला नमस्कार. धाकट्याचा अभ्यास आवडला.

आधी एक तर मार्शमॅलो बोले तो यक्क्! त्यात त्याला फोडणी?????? @#%$^*&^%*!!!!!!

('कशातही काहीही घालून खाणारे' अशी देशस्थांची एक व्याख्या ऐकलेली आहे. (ती अगदीच चूक आहे, असे (स्वत:च्या उदाहरणावरून) निदान मी तरी म्हणणार नाही; परंतु ते एक असो.) बायेनीचॅन्स देशस्थ वगैरे आहात काय? (आणि समजा असलात, तरीही, म्हणून काहीही??????))

एक दिवस मुलगा म्हणाला, "आई मार्शमेलो म्हणजे काय?"

सांगायचे नाहीत त्याला, एक अत्यंत भिकारxx प्रकार असतो, म्हणून?

(नाहीतरी प्रयोगाअखेरीस त्याच कन्क्लूजनाप्रत पोहोचला ना तोसुद्धा?)

आपल्या मुलाला मार्शमेलो म्हणजे काय माहिती नाही आणि त्याला ते सहजी खायला मिळत नाहीत

सुदैवी आहे!!! त्याच्या भाग्याचा मला हेवा वाटतो.

मार्शमेलो म्हणजे काय विचारणारा निरागस मुलगा, तो प्रश्न विचारतानाच इतका डाऊन मार्केट आणि गावंढळ प्रकार खातो आहे

आणि मार्शमॅलो म्हणजे अपमार्केट??????

भारतातली अपमार्केट नि डाउनमार्केटची ही कॉन्सेप्ट मला आजतागायत कळलेली नाही. तेथे मॅक्डॉनल्ड्ज़सुद्धा अपमार्केट ठरते (किंवा, निदान एके काळी तरी ठरायचे), नि लोक तेथे पोरांचे वाढदिवस काय करतील, नि डेटवर काय जातील! च्यामारी, डेटवर जाण्यासारखे आमचे वय राहिलेले नाही, म्हणून. (बोले तो, आमच्याकडे बघून आमची बायको सोडून दुसरी कोणीही आमच्याकडे फिरकणार नाही; बायकोसुद्धा केवळ नाइलाज म्हणून... असो!) नाहीतर, आम्ही जर कोणाला डेटवर म्हणून (ऑफ ऑल द प्लेसेस) मॅक्डॉनल्ड्ज़ला घेऊन गेलो असतो, तर... आमच्या डेटने तेथल्या तेथे काढता पाय घेतला असता, नि (आमची लेव्हल काय आहे, ते जोखून) पुन्हा उभ्या आयुष्यात आम्हाला तोंड दाखवले नसते! तर ते एक असो.

असा विचार करत शेवटी आपला भारतात स्थायिक व्हायचा निर्णय चुकला असावा का

भारतात स्थायिक होण्याचा निर्णय हा चुकीचा की बरोबर, या (वैयक्तिक) प्रश्नाबद्दल अर्थातच निदान मी तरी काही म्हणणार नाही, परंतु... तेथे मार्शमॅलो सहजी मिळत नाहीत, हा तो निर्णय चुकीचा असण्याचा निकष नक्कीच होऊ शकत नाही. (In fact, if there is anything at all that is right about that country... असो!)

"आंबट न होणाऱ्या दह्यावर आणि मुंग्या न लागणाऱ्या गोड पदार्थावर कधीही विश्वास ठेवू नये"

काळ्या कोकणस्थावर नि गोऱ्या देशस्थावर म्हणून ऐकले होते. ही आवृत्ती नवीन आहे. असो.

अन्न वाया घालवू नये (ते दोन घास उरलं असलं तरी छोट्या छोटया अनंत वाट्यांमध्ये घालून फ्रीज भरून टाकावा)

आणि मग त्या वाट्यांतला ऐवज दुसऱ्या दिवशी न खाता, फ्रीजमध्ये proliferate करीत जावा, नि त्याला छान बुरशी लागेपर्यंत अशा अनंत वाट्या आपण फ्रीजमध्ये डंपिल्या होत्या, हे विसरून जावे. फिल इट, फरगेट इट!

(बाकी काही नाही, तरी किमान ही संस्कृती तरी मिरच्यांच्या धुरीने fumigate केली पाहिजे. कदाचित उलट्या टांगलेल्या अच्युत गोडबोल्याच्यासुद्धा अगोदर! आणि हो, ही तुमच्या सासूबाईंचीच खासियत आहे, असे मानायचे काहीही कारण नाही. अन्न शक्य तोवर वाया घालवू नये, हे एक तत्त्व म्हणून एका मर्यादेपर्यंत समजण्यासारखे आहे, परंतु ते इतक्या इल्लॉजिकल टोकापर्यंत ताणण्यामागची सायकॉलॉजी काही केल्या समजत नाही. कदाचित sunken cost fallacy? की, त्या (वाया जाऊ घातलेल्या) अन्नाला स्वत:हूनही अधिक (अनाठायी) महत्त्व? परंतु ते असो.)

३ टीस्पून सनफ्लॉवर तेल (खरंतर हा परदेशी प्रकार म्हणून मी ऑलिव्ह ऑइल वापरणार होते...

आणि ऑलिव्ह ऑइल देशी??????

... पण त्यात फोडणी देऊ नये म्हणतात. व्हात्साप्पवर आलं होतं)

अतिअनाघ्रात ऑलिव्ह तेलात फोडणी देऊ नये. ते उष्णता हाताळू शकत नाही, नि तळण्याच्या तापमानाला त्यातील काही द्रव्यांचे विघटन होऊन काही निमविषारी पदार्थ तळणीत शिरतात, अशी थियरी आहे. फोडणीकरिता ऑलिव्ह तेल वापरायचेच असेल, तर हलके ऑलिव्ह तेल वापरावे.

अतिअनाघ्रात ऑलिव्ह तेल हे कच्चे खाण्यासाठी चांगले. एका बशीत ओतून त्यावर ताजी मिरपूड दळावी, नि इटालियन किंवा तत्सम लुसलुशीत पावाचे लचके तोडून त्यात बुचकळून खावेत. किंवा, लसणीच्या नाहीतर तिळाच्या नाहीतर शेंगदाण्याच्या चटणीत कालवावे, नि ताज्या गरमागरम भाकरीबरोबर (किंवा, न जमल्यास पोळीबरोबर) ते खावे. वाटल्यास भाकरीवरसुद्धा ओतावे. (देशस्थ!!!) किंवा, गनपावडरीत कालवावे, नि इडलीस लावून खावे. फोडणीकरिता मात्र हलके ऑलिव्ह तेल उपयुक्त.

(पण हे मी तुम्हाला का सांगतोय? हे तुम्हाला बहुधा अगोदरच ठाऊक असावे.)

१ टीस्पून हिंग
हळद, जिरे, मोहरी, भरपूर कडीपत्ता, भरपूर हिरवी मिरची.

मार्शमॅलोवर हिंग-हळद-जिरे-कढीपत्ता... आरारारारारा!

आणि, ते वितळलेले मार्शमॅलो नि हे सर्व रसायन यांचा लगदा... किती भयंकर लागत असेल, याच्या नुसत्या कल्पनेनेच अंगावर शहारे येतात.

परंतु, असो. आलिया भोगासी...

>>>>नाहीतर, आम्ही जर कोणाला डेटवर म्हणून (ऑफ ऑल द प्लेसेस) मॅक्डॉनल्ड्ज़ला घेऊन गेलो असतो, तर... आमच्या डेटने तेथल्या तेथे काढता पाय घेतला असता, नि (आमची लेव्हल काय आहे, ते जोखून) पुन्हा उभ्या आयुष्यात आम्हाला तोंड दाखवले नसते! तर ते एक असो.

'नबा जर कुणाबरोबर डेटवर गेले ' या काल्पनिक सिचुएशनमध्ये मॅक डॉनल्डपेक्षा जास्त महत्त्वाचा प्रश्न उद्भवतो. तुम्ही प्रत्यक्ष संभाषणात तळटिपा कशा देणार? त्यामुळे तुम्हाला काय म्हणायचं आहे ते पंचाहत्तर टक्के कमीच होईल. कदाचित त्यामुळे तुमची डेट यशस्वीसुद्धा होऊ शकते!

अंडं घालून सदर पाकृ कशी करायची ते लिहा. मग आक्वाफाबा वापरून कसं करायचं ते मी विचारेन.

हो हो! अंड्यात बुडवून तळून भजीही करता येतील.
व्हेजिटेरियन लोकांसाठी अंड्या ऐवजी बेसन. आक्वाफाबा वापरण्यासाठी मार्शमेलोचे छोटे छोटे तुकडे करून आक्वाफाबाची इंटिग्रिटी न बिघडवता त्यात अलवारपणे घालता येतील. मग त्यात रोजमरी आणि सीसॉल्ट घालून बेक करता येईल. पण हे सगळं फॅन्सी माझ्या कुंपणाबाहेरचं आहे.

जगप्रसिद्ध कोथरूडमधील दशभुजा गणपतीजवळच्या एका बोळात(जगप्रसिद्ध कीर्ती हार्डवेअरच्या शेजारी) कॅफे रॉनदेवू आहे .
तिथे हॉट चॉकलेटात बुडवून मार्शमेलो देतात. तिकडे तुमचा मार्शमेलोचा उरलेला माल खपवू शकाल.
माल संपला असेल तर ही रेसिपी खपवून बघा.

तिकडे तुमचा मार्शमेलोचा उरलेला माल खपवू शकाल.

त्यात काही गंमत असल्याशिवाय का ते कोथ्रुडात (किंवा कुठेही एकूणच टपरीवर - रेग्यूलर हॉटेल रेस्ट्रांच असेल तरी 'इटरी'ला काय म्हणायचे?) वाढतात?

निरागस बनेलपणा, आपला निग्रही सुगरणपणा व ऐसीकरांचा परदु:खाची थट्टा मांडून त्याचा आनंद घेण्याचा विघ्नसंतोषीपणा पाहून व्यामिश्र भावना उचंबळून आल्या.

हा पदार्थ फोडणीला टाकण्याची अति नाविन्यपूर्ण आयडिया कोणत्या फेबु ग्रुपच्या पाककृतींना उतारा म्हणून लिहिली आहे काय? म्हणजे तिथे यालाही वा वा म्हणणारे लोक असतील. तेवढाच विरंगुळा.

पाल्हाळच फार आवडले. खुसखुशीत झाले आहे.

ज्वारीच्या लाह्यांना फोडणी घातल्यासारखं दिसतंय अगदी!