राजकीय कोलांटउड्या

छान मुक्तक आहे रे मुक्तसुनिता.

ममतादींच्या या पवित्र्यानंतर ढोंग, दुटप्पीपणा, सरड्याप्रमाणे रंग बदलणे, वारा वाहील तशी पाठ इत्यादि इत्यादि म्हणी/वाक्प्रचारांना रद्दबातल ठरवून त्यांच्या जागी "ममतागिरी" ही एकमेव संज्ञा लागू करावी अशी मागणी मी करतो.

खरंय. झी बांग्ला चॅनेलवर "दादागिरी" म्हणून एक गेम-शो होतो. आधी सौरव गांगूली ते चालवायचा, आता मिठून चर्कवर्ती करतो. त्याचे नाव बदलून दीदीगिरी ठेवायला हवे. कॉम्पेर आमच्या लाडक्या सीएम-दीदी!

बंद अयश्स्वी झाला असं दीदी सगळीकडे सांगत फिरताहेत (एका नवीन वर्क कल्चर चा जन्म वगैरे...). सरकारी हापिसात आज हजर न राहिल्यास सर्व्हिस रेकॉर्ड मध्ये व्यत्यय आणला जाईल अशी धमकी दिली होती. असं एकाच दिवसाच्या सुटीबद्दल करता येतं का? असा हुकूम कायदेशीर आहे की नाही याबद्दलही चर्चा सवत्र होत होती.

पण एरवी आमच्या घरासमोर रहदारीमुळे होणारा त्रास आज अजिबात झाला नाही. सगळं कसं शांत होतं. मुलं संध्याकाळी फुटबॉल खेळत होती, लोक फिरत होते, एकही हॉर्न ऐकू नाही आला. हे शहरही एकेकाळी राहणेबल होते, याची कल्पना आली...

पण असा दुटप्पीपणा ही काही एकटया दीदींची खासियत नाही. या विशेषणासाठी अनेकजण दावेदार आहेत; थोडा इतिहास पाहिला की एकेक नावं येतील समोर! हा एक पंथ आहे आणि दीदी त्याच्या एक समर्थ अनुयायी आहेत असं मात्र नक्की म्हणता येईल!!

एखाद्या माणसाचं मत बदलू शकतं. कितीएक कट्टर अल्कोहोलिक आपल्या पोरांना सांगतात ना, की दारू वाईट म्हणून... मतात झालेला बदल हा चांगल्यासाठी आहे की वाईटासाठी हे बघायला नको का? आता सॅंटोरम का कोण जो आहे त्याने म्हटलं की काल मला असं वाटत होतं, आज मला असं वाटतंय. तर यात का तक्रार करावी? ममतादीदींनी तर सरळ आपण बंद करून चूक केली होती असं स्पष्ट म्हटलेलं दिसतंय. त्यांना रिकव्हरिंग बंदोहोलिक म्हणा हवं तर. पण सहानुभूती द्या.

जो तो उठतो तो राजकारण्यांना ठोकताना दिसतो. तीदेखील माणसंच आहेत. त्यांना आपलं म्हणा.

कोलांटउड्या आणि त्या आपल्याला का आवडत नाहीत, त्यांच्याबद्दलचा आपला दृष्टिकोन कसा पक्षनिहाय असतो आणि त्यांचा राजकारण्यांच्या शासनशैलीवर होणारा परिणाम याबद्दलचा एक वाचनीय लेख.