एक शनिवार - केस कापण्याचा

किती प्रांजळ आणि प्रामाणिक !
लेख आवडलेला आहे .
नवीन हेअर कट बघण्यास उत्सुक

बाह्यसौंदर्याला पुरुष कसे महत्त्व देतात, ते कसे चूकीचे आहे, पुरुष कसे सुपरफिशिअल असतात, फक्त रुपाकडेच कसे त्यांचे लक्ष असते ..... - वगैरे सर्व कटकटयुक्त विचार काही काळासाठी तरी एकदम थंडावलेले असतात, निदान पुढचे काही दिवस तरी हेअरकटमुळे आलेला आत्मविश्वास साथ देणार असतो.

हे बाकी भारी आहे

मस्त!

नवीन हेअर कट बघण्यास उत्सुक (स्माईल)

- अनुमोदन

आता हा संवाद बघा.

आई/बायको: अरे जातोस का आता केस कापायला? टारलं झालंय...
आ.बा.: ... (निमूटपणे पायांत चपला सरकावून बाहेर.)

सिनारियो १: डायमंड हेयर कटिंग सलून (उच्चारी डारमण्ड), भारत
आ.बा.: (खुर्चीत जाऊन बसतो)
डारमण्डः (झगा गुंडाळून कटिंग करतो.)
डारमण्डः (नवरत्न तेलाची बाटली नाचवतो.)
आ.बा.: (मान तुकवतो)
डारमण्डः (हेडमसाज करून मान वगैरे मोडतो)
आ.बा.: (झोंबर्‍या डोळ्यांनी पंचावन्न रुपये देऊन घरला.)
सलूनमधले एकूण शब्दः शून्य

सिनारियो २: एका पाकिस्तानी माणसाचं सलून, राणीचा देश
आ.बा.: (खुर्चीत जाऊन बसतो) छह नंबर
पा.मा.: (झगा गुंडाळून कटिंग करतो. पाठिमागे टीव्हीवर इस्लामच कसा सर्वश्रेष्ठ आहे यावर तावातावाने चर्चा.)
आ.बा.: (सुटकेचा निश्वास टाकून तीन पौंड देऊन पलायन)
सलूनमधले एकूण शब्दः दोन

बाकी न्हाव्यांची एक डोक्यात जाणारी लकब म्ह. केद असे मुठीत पकडून त्याबाहेर डॉकावणारे तेवढेच केस कापतात. अजून बारीक काप म्हटलं तर चवताळल्यागतच करतात अन पार टकले करू पाहतात. बाहेरच्या देशांतही तसंच करतात का?

स्त्रीया या पुरुषांचे मन रिझवण्याचे एक साधन आहेत हे शेवटच्या पॅरातून सूचीत होत आहे, आणि ते बर्याच अंशी खरं आहे.

लेखामुळे माझंही मन रिझलं.

वजन खांद्याखालचं कमी होत नाही म्हणून केस कापण्याची कल्पना चांगली आहे. परिणाम दिसल्याशी कारण.

केसाने आत्मविश्वास मिळवून देणार्या शनिवारचं वर्णन आवडलं. कधीतरीच पार्लर मध्ये जाते त्यामुळे गेल्या गेल्या माझा आवाज आणि पार्लरवालीचा आनंद दोन्ही जास्त असतात आणि निघताना उलटं. फक्त माझ्या केसांसाठी एवढा वेळ द्यायचा म्हणून तिचा आनंद विरघळतो तर माझा मेकओव्हर करायची लायकी असलेल्या या बाईला मी हे एवढं क्षुल्लक काम दिलं म्हणून मला उगाचच अपराधी वैगेरे वाटत असतं.

शनिवारी केस कापू नये म्हणतात ना?
-----------
एकदा इथे केस कापून घेण्याचा प्रसंग आला, आणि ते लोक किती इंच ठेवू/ किती नंबर वगैरे प्रश्न विचारायला लागले. मग म्हटलं एवढं तर आपल्यालाही करता येईल.
तेव्हा गेल्या काही वर्षांत घरीच कापतो केस. एरवी कोण आपल्या केसांवर प्रयोग करू देईल? म्हणून स्वतःच करतो.
कात्रीने स्वतःच स्वत:चे केस कापणं प्रचंड अवघड आहे, हे लक्षात आल्यापासून एक मशीन आणलं. तरीही काही एरिया डिफिकल्ट असतात यू सी.

माझा मुलगा लहान असताना 'न्हावा' कडे जायचा.. त्याच्या मते मुलींचे केस कापतात ते 'न्हावी' आणि मुलांचे केस कापतात ते 'न्हावा'.

बाय द वे, न्हावी आणि डॉक्टर मी सहसा बदलत नाही. जोपर्यंत भारतात होतो तोपर्यंत एकाच न्हाव्याच्या दुकानात जायचो, मग ते दुकान बंद करून त्याने दुसरं दुकान काढलं, ते लांब असलं तरी तिथेच जायचो. प्रथम परदेशात केस कापण्याचा प्रसंग आला तेव्हा जाम टेंशन आलेलं. केस कापणारी काकू विचारत होती कसे कापू? मी काय कप्पाळ सांगणार... (आमचा देशी न्हावी कधी असले अवघड प्रश्न विचारायचा नाही). मी म्हटलं बरे दिसतील असे काप. डोळे फिरवून तिने बारा डॉलर अधिक टीप ने खिसा हलका केला आणि आमिरखानने म्हटल्या प्रमाने 'बाल भी कटे और पता भी नही चलता' असलं डोकं घेऊन मी परतलो. पुढच्या वेळेला तिला मशिन वापरायला सांगितलं आणि बर्‍यापैकी केस कापल्यानंतर तिला कोणता नंबर वापरला ते विचारलं.. तीन आणि पाच .. म्हणजे कानावर तीन नंबर आणि टाळूवर पाच. आजतागायत नंबर बदलला नाही.

शनिवार बेफिकीरपणे साजरा करणे,केस मागे मानेनेच भिरकावल्यागत सगळ्या विवंचना मागे टाकून मज्जा करणे आणि आनंदात असणे वगैरे ललित छानच जमलय.केस कापणे एक बहाणा आहे.पगारानंतरची सुटी ,स्वातंत्र्य यावर मोठी लेखमाला लिहूनही शक्य झाले नसते ते दीड पानात पोहोचवले.

आम्ही उगाचच गंभीरपणे कौल कशाला देऊ-
१)तुम्हाला न्हाव्याकडे जाताना आनंद वाटतो का?
२)न्हाव्याला टीप द्यावी असे तुम्हाला वाटते का?
३)केस कापणे, आकार देणे वगैरे करून व्यक्तीमत्त्वात सुधारणा होते असे मानता का?
४)शनिवारी केस नखे कापू नये यावर तुमचा विश्वास आहे का?
जाताजाता: गेल्या अठरा वर्षांत सलूनच्या आरसात तोंड पाहिलेले नाही.

मी न्हाव्या कडून केस एकदम बारीक करून घेतो, नवरत्न तेलने डोक्याची मालिश सुद्धा. सर्वांचे १०० रु रोख द्यावे लागतात. बारीक पांढरे केस चेहर्याला शोभून दिसतात. काही मित्र(?) विवेक आजकाल जास्त स्मार्ट दिसू लागला आहे.