मनातले छोटे मोठे प्रश्न - भाग १२

ऐला हे बरं आहे

ज्या जातिव्यवस्थेच्या उच्चाटनासाठी आरक्षणाचा जन्म झाला त्यात कोण येणार हे ठरवण्यासाठी त्याच जातिव्यवस्थेचा आधार घ्यायचा?

(लॉजिकली पटतंय)

१. होय तोच. गरिब नसलेल्यांकडूनच टॅक्स घ्यावा हे भारतातील नागरीकांनी (सबजेक्ट्स हा राजेशाही शब्द लोकशाहीत लागु नाही) त्यांच्या प्रतिनिधींकरवी मान्य केले असल्याने ते लीगल आहे. अर्थात ते एक्सटॉर्शन नाही.
२. त्यांच्याकडे ऑफिशियल पोझिशन नसते तेव्हा त्यांनी पैसे वसूल करणे हेच इल्लीगल आहे. (कसे वसूल करतात हा प्रश्नच लागू नाही)

तिसर्‍या क्रमांकाला मान्यता देऊ शकेन (बॉटम १०% की २०% की ३०% हा डिटेल्सचा प्रश्न राहील). पण नो वेल्फेअर बेनिफिट्स असं असेल तर कर नक्की गोळा कशाला करायचाय?

या तिन पैकी एकही मंजूर नसेल तर माझे प्रत्यक्ष परमेश्वराशी सुद्धा एकमत होणे अशक्य आहे.

बिच्चारा परमेश्वर.

.

१) प्रत्येक व्यक्तीने एक्झॅक्टली सेम अमाऊंट कर म्हणून भरावा. म्हंजे दरवर्षी ठरवायचे की या वर्षी आपण सगळ्यांनी मिळून यानिर्णयाप्रत यायचे की प्रत्येक व्यक्तीने (उदा.) रु. १००० कर भरायचा. एक पै ही जास्त नाही वा कमी नाही. No welfare benefits for anyone. कसल्याही परिस्थितीत. व्यक्तीने आपल्या उदरनिर्वाहाचे मार्ग स्वतः शोधायचे.

This is exactly what I was afraid of. In my response above, I talked that you will ask for lump sum tax.

२) क्र. १ मंजूर नसेल तर - रिक्वायरमेंट शिथील करून - प्रत्येकाने त्याच्या उत्पन्नाच्या एक्झॅक्टली समान % कर भरायचा. म्हंजे उदा. यावर्षी १७%. प्रत्येकाने आपल्या उत्पन्नाच्या १७% कर द्यायचा. No welfare benefits for anyone. कसल्याही परिस्थितीत. व्यक्तीने आपल्या उदरनिर्वाहाचे मार्ग स्वतः शोधायचे.

If not so, you are seeking proportional tax.

३) क्र. २ मंजूर नसेल तर - रिक्वायरमेंट शिथील करून - बॉटम १०% उत्पन्न असलेल्यांनी शून्य कर भरायचा. बाकीच्यांनी आपल्या उत्पन्नाच्या ठराविक टक्के कर भरायचा. No welfare benefits for anyone. कसल्याही परिस्थितीत. व्यक्तीने आपल्या उदरनिर्वाहाचे मार्ग स्वतः शोधायचे.

And at last, marginal proportional tax.

Your demands are ditto along the lines predicted in the above response here.

But what about what I have written about equilibrium of markets? I am repeatedly writing that you may tax the poor in any fashion you want but the post tax value of their labor and post tax value of efforts of the rich will have nearly the same ratio irrespective of tax systems and tax rates.

Arun -बाय द वे, मी सर्वात वर कोट दिला होता तो हे सांगण्यासाठी कि कर दिला आहे तर "म्हणून अधिकच्या" सेवा मागणे बंद करा
Gabbar - मग गरीबांना ही कोणत्याही अधिकच्या सेवा देणे बंद करा - सगळी वेल्फेअर सिस्टिम बंद करा

इथे आपण "मग" हा शब्द वापरला आहे. मी आपल्यासोबत सरकार कोणाकडून किती पैसे घेते आणि कोणावर किती खर्च करते "नि म्हणून" श्रीमंत सरकारचा सगळा रेवेन्यू कसा फुकट खातात हे डेमो करायला तयार आहे. पण असे करण्या अगोदर सीमा ठरवणे गरजेचे आहे - जसे श्रीमंत कोण? टेक्स कोणते? इ इ.

तरीही इथे आपला आक्षेप सर्वात तळागाळातल्या लोकांशी आहे असे मानतो. जीडीपीच्या जे काय टक्के त्यांच्यावर खर्च होतो तो चूक? ठिक. सर्व प्रकारचे प्रदूषण कर चालू करा. श्रीमंत लोक सरकारची पृथ्वी घाण करून, सगळ्या लोकांना त्रास देऊन कमावतात ते जशास तसे पूर्ववत करायला जितका खर्च येईल तितका कर लावा. व्यक्तिचे ग्रॉस उत्पन्न हेच करभारणीय उत्पन्न मानले जाते तसेच कंपन्यांचे करा. गरीबांच्या थेट उत्पन्नावरच कर व श्रीमंतांच्या फक्त नफ्यावर कर हा काय न्याय आहे? आणि हो, प्रत्येक वेळी कर पास ऑन नाही करायचा, अबसॉर्ब करायचा. पास ऑन केला तर हे कर श्रीमंतांवरचे म्हणताच येणार नाहीत.

गरीबांना जसे कल्याणकारी योजनांद्वारा न्याय दिला आहे त्यापेक्षा जास्त असंतुलित फेवर श्रीमंतांना "लिमिटेड लायेबिलिटीचा" या कृत्रिम संकल्पनेचे रक्षण करून दिली आहे. म्हणजे तुम्ही पैसे घालून धंदा चालू केला नि त्यात काहीही बरं वाईट झालं ( उदाहरणार्थ एका देशाची सगळी बालके अपंग झाली) तर तुमचे नुकसान, जबाबदारी काय? १० रु? ह्या असल्या हजारो नालायक सवलती मागे घ्या नि "मग" बघू.

अंततः, सरकारने कल्याण म्हणजे श्रीमंतांना लुटुन गरीबांना खावू घालावे हे मला मान्य नाही. सहसा, आर्थिक क्रिया सर्व गटातील लोकांच्या मूलभूत गरजा भागतील अशा असाव्यात. श्रीमंत लोक कितीका श्रीमंत होईनात, ऑब्जेक्शन नाही, उलट आनंद आहे, पण गरीबाचं गाडं चालू करून द्यायला जो पुश द्यावा लागतो तो द्यायची अनिच्छा असेल नि सगळा फोकस इतरत्र असेल वा सरकारची सर्व लोकांना आत्मनिर्भर ठेवायची व्यवस्था उभी करायची क्षमताच नसेल नि त्यामुळे मानवता मरत आहे, लोक मरू लागलेत, उपाशी आहेत, विषमता भयानक आहे, इ इ दिसले तर हा त्या गरीबांचा दोष आहे म्हणणे मूर्खपणा आहे.

अॅक्च्युअली प्रत्येक माणूस कर भरतच नाही. प्रत्येक रुपया कर भरतो. साधारण हिशोब असा आहे की त्या त्या रुपयाच्या मार्जिनल युटिलिटीच्या इन्व्हर्स प्रमाणात कर. जे कार्यक्षम रुपये आहेत, मालकांना प्रचंड आनंद देतात त्यांना कमी कर भरावा लागतो. जे आळशी रुपये आहेत, फारशी मालकाला फारशी युटिलिटी देत नाहीत, त्यांना जास्त कर भरावा लागतो. म्हणजे सरकारी टॅक्स व्यवस्था ही कार्यक्षमतेला चालना देते आणि अकार्यक्षमतेला डिसइन्सेंटिव्हाइज करते.

तुमचं मत खरं कशावरून असा प्रश्न यात एकदाही विचारला का? नसेल तर तो दोष जोशीकाकांचा कसा

=)) आयला! हो राव!
बरोबर आहे.
थ्यांक्स.
थाम्ब सही बदलतो माझी.

मूळ चर्चेचा संदर्भ माहित नाही मला. मी एक जनरल सुविचार सांगितला.

Well, that is not really true.

Let me give you the example of injustice against women in the context of requirement of current social and political reforms. For example sake, dowry and right to property were the two instances of injustice selected for discussion. I argued that these cannot qualify as two distnct iniquities as the moment we recognize right to property as one iniquity, dowry ceases to be a separate iniquity because it is paid by woman's father. All the burden to earn it is born by him. I acknowledged that the social injustice such as dislike of girl child in the family because of having to pay dowry still holds. But it cannot be called financial injustice.

Further it cannot be called gender based injustice because no men can guaranty whether he will bear male child or female child. As a man if I am equally likely to bear any of the genders, what incentivizes me to start this kind of custom? So the origin of this system cannot be blamed on men.

Further merely looking at the propriety of the custom, isn't it that the contempory demand for inheritance related rights by law for girl children was, in a way, has been met by the custom of dowry, though very less efficiently?

Also I am respecting the current law on the issue. Now, offenders must be punished but woemen's rights to inheritance must be addressed as well. I am just defending the nature of the issue in the old days so long as it was carried out in good faith.

Bringing the issue to the context, the case of injustice against in women in built up to seek reservations in the polity, etc. I have put my observations (note - they are not objections) in following fashion - limiting to only these two issues -

1. The criterion for reservation** is representation in proportion of population. Now almost all (100%) backward classes suffered social injustice on account of their caste. Was the case of gender injustice with "all" women? Answer is a clear no.
2. For whatever reasons, was all the injustice perpetrated was by or on behest of men? Were women not party to injustice on fellow women? So long as my individual perceptions go, most part of women's torture is committed by another women. This portion should excluded when applying reservation formula. Not everything can be blamed to men.
3. In peer comparison, women were subjugated to their spouse. But men were also, going by Indian ethos, fully controlled by their mothers.
4. Tribal women are aplenty in India. They form a huge fraction of population. They don't have to pay dowry, instead their parents get dowry. How is this accounted for?
5. When there was no elaborate banking system, wealth custody was with women in the form of gold. An argument was made (by others) that a woman was used as a puppet. Now, the same can be argued in favor of man holding bank account.
6. In Kerala (where from my office boss hails*) and north-east (where from my home boss hails*) there are matriarchical systems. Will these states be excluded? Will there be counter quota for men?

There was a blunt statement made on this forum which suggested that women, almost all Indian women, have lived under dire gender based discrimination for centuries together and their lives have been miserable. To counter this statement I said, along with all the explaination above, that extent of injustice attributable to pure gender is not as much as is being perceived.

Batman, you may find my arguments meritless and you can ignore them, but your ( I mean supporting Manoba in doing so.) quoting them isolation is a serious misrepresentation.

* Pun intended.
** I am pro-woman reservation for thousand reasons. My limited point is that the comment made on humanity's past was unjust.

माझ्या वरील संदर्भाच्या पार्श्वभूमीवर "सगळ्या पुरुषांनीच सगळ्या स्त्रीयांवर सगळ्या वेळी सगळ्या प्रकारचे सगळे अन्याय केले" या विधानाचे उचकवमूल्य कमी नाही.

हो ते आलं लक्षात. पण त्या २९८ मधलेपण मला दोन तीनच माहिती आहेत असं म्हणत होते. बघायला हवं बाकीची कलम काय म्हणतात.

अमेरिका खंडाचे नाव Vespucci Amerigo नामक इटालियन एक्स्प्लोररच्या नावावरून पडले. कोलंबसादि लोकांनी पैल्यांदा जरी ते खंड शोधले असले तरी त्यांना ते आशिया खंडाचा पूर्व भाग असेलसे वाटले होते. पण ते तसे नसून तो एक वेगळाच लँडमास आहे असे सिद्ध करणारा हा पहिलाच गृहस्थ असल्याने त्याचे नाव या दोन्ही खंडांना दिले.

तदुपरि ऑस्ट्रेलिया खंड हे गोर्‍यांनी काबीज केले. दक्षिणेकडचा प्रदेश म्हणून त्याला ऑस्ट्रेलिया असे नाव दिले. सेम गोज़ विथ अंटार्क्टिका. Australis आणि Antarcticus हे दोन्ही शब्द लॅटिन भाषेतील असून त्यांचा अर्थ 'दक्षिणेकडचा' असा आहे.

आता वरिजिनल त्रिखंड पृथ्वीकडे येऊ. त्यातही अगोदर आफ्रिकेचे बघू. Afri नामक टोळीच्या नावावरून आफ्रिका असे नाव पडलेले आहे. आफ्रि हे नाव लॅटिन भाषेत रोमन लोक आजच्या लिबियामधील आता बेचिराख झालेल्या पण जुन्या काळी मोठे बंदर असलेल्या कार्थेज शहरात राहणार्‍यांना उद्देशून वापरत असत. तोच शब्दप्रयोग पुढे अख्ख्या आफ्रिका खंडाला एक्स्टेंड झाला.

Europe आणि Asia ही दोन्ही नावे ग्रीक पुराणकथांमधील राजकन्या/राण्यांची आहेत. Europa ही एक राजकन्या होती जिचे Zeus ने अपहरण केले. राणीच्या नावावरून प्रदेशनामाकडे हा प्रवास झाला. वरिजिनल एरिया हा ग्रीस, इटली, इ. च्या आसपासच असावा.

सेम गोज़ विथ Asia. ती Lydia म्हंजेच तुर्कीचा पश्चिम किनार्‍याजवळील एक भाग येथे पुजली जाणारी देवता होती.

हिरोडोटसने लिबिया, आशिया व युरोप या "एकाच" भूमीला तीन वेगळी नावे का दिली म्हणून आश्चर्य व्यक्त केलेय एके ठिकाणी. पण ते असो. त्याला सर्व भूगोल ठाऊक नव्हता.

ग्रीकोरोमन परंपरेतली ही नावे आहेत आणि त्या परंपरेला उचलून धरणार्‍या इंग्लंड-फ्रान्स-जर्मनी-हॉलंड-इटली-स्पेन-पोर्तुगाल या देशांचे गेल्या पाचशे वर्षांपासून युरोप सोडून उरलेल्या भूभागावर प्रत्यक्ष राज्य होते. आता राज्य गेले तरी सांस्कृतिक प्रभाव राहिला आहे, सबब त्यांचे राज्य असताना त्यांनी रूढ केलेले शब्दप्रयोग अजूनही चालू आहेत.

प्राचीन भारताला आफ्रिका आणि युरोप खंड ठौक होते. शिवकाळातच कैक वेगवेगळे शब्दप्रयोग पहावयास मिळतात. इंग्रेज, फरासीस, डिंगमार(डेन्मार्क), वलंदेज(डच), फिरंगी, इ.इ. तर आफ्रिकेतले हबशीही ठौक होते. पण ग्रीस-रोम इ. ठौक नसावे. रूमशाम हा एक शब्द प्रचलित आहे खरा, पण दॅट रेफर्स टु कॉन्स्टँटिनोपल.

मकारीवर जळून चिमाजीआप्पा इ. लोकांनी काही केलं तरी मस्तानीभक्षणास थोर्ले राऊ स्वयं कधी उत्सुक असतीलसे वाटत नाही.

...पण अर्थाचा अनर्थ केला नाहीत, तर तुम्ही तुम्ही कसले?
छे हो. असल्या उद्योगांमध्ये माझ्यासकट इतर मंडळींपैकी कुणीही तुमच्या कौशल्याच्या आसपास तरी पोचू शकतो काय?

धन्यवाद. दोन्ही व्हर्जन्स आहेत हे "मोरेश्वरः शब्ददः" ने सिद्ध केल्यामुळे टेण्षण गेले.