आकांतांचे देणे

(मुलीस).....

क्षितिजे धुळीने मळतील
आयुश्याच्या सांजक्षणी
तु वळुन पहावे परतुन
माझ्या रुपेरी हिरकणी

येतील उन्हाच्या वाटा
जातील परतुनी सगळे
तुझ्या मनाच्या कुशीत
माझी चंदनपणती उजळे

सांग तुजला काय देऊ
आपला पेशा फ़किरी
मिळे तुजला एकला कबीर
व्यथित पावलांच्या परि

येता आयुश्याची सांज
तु मला साद दे
तु माझे आवर्त घे
या जगाशी झुंज दे

field_vote: 
2.75
Your rating: None Average: 2.8 (4 votes)

प्रतिक्रिया

आशय आवडला.लय/ वृत्त नीट लक्षात आले नाही, अर्थात ही माझी चूक असू शकते.

  • ‌मार्मिक0
  • माहितीपूर्ण0
  • विनोदी0
  • रोचक0
  • खवचट0
  • अवांतर0
  • निरर्थक0
  • पकाऊ0

वृत्त विचारात घेऊन मी कविता लिहिली नव्हती. अर्थात ही कवितेची लंगडी बाजू ठरू शकते. पुढच्या वेळेस याचा नक्की विचार करेन. धन्यवाद.

  • ‌मार्मिक0
  • माहितीपूर्ण0
  • विनोदी0
  • रोचक0
  • खवचट0
  • अवांतर0
  • निरर्थक0
  • पकाऊ0

“I am alone in the midst of these happy, reasonable voices. All these creatures spend their time explaining, realizing happily that they agree with each other. In Heaven's name, why is it so important to think the same things all together. ”
― Sartre

तु माझे आवर्त घे
या जगाशी झुंज दे
ही भावले

  • ‌मार्मिक0
  • माहितीपूर्ण0
  • विनोदी0
  • रोचक0
  • खवचट0
  • अवांतर0
  • निरर्थक0
  • पकाऊ0

कविता आवडली.
पण आकांत नायक का करतो आहे? त्याच्या भुतकाळातील काही स्मृती आकांत करण्याला कारणीभुत आहेत काय? असल्यास त्याचा उल्लेख सुरूवातीला आला पाहिजे होता.

  • ‌मार्मिक0
  • माहितीपूर्ण0
  • विनोदी0
  • रोचक0
  • खवचट0
  • अवांतर0
  • निरर्थक0
  • पकाऊ0


मधुमेहा विरुद्ध लढा
माझी जालवही

कविता आवडली.

  • ‌मार्मिक0
  • माहितीपूर्ण0
  • विनोदी0
  • रोचक0
  • खवचट0
  • अवांतर0
  • निरर्थक0
  • पकाऊ0