Good Will Hunting हा १९९७मधील रॉबिन विल्यम्स आणि मॅट डॅमन यांचा अजरामर सिनेमा
Good Will Hunting हा १९९७मधील रॉबिन विल्यम्स आणि मॅट डॅमन यांचा अजरामर सिनेमा
.
अतिशय सामान्य परिस्थितीतल्या विलला (Will - मॅट) गणिताची उपजतच देणगी असते. अडचण एकच असते की तो ज्या परिस्थितीतून आला त्यातून आलेली एकूणच जगण्याबद्दलची, आयुष्यात प्रगती करण्याबद्दलची उदासिनता, चिडखोरपणा या गोष्टी त्याच्या प्रगतीतली धोंड बनलेल्या असतात.
त्यात त्याचा समुपदेशक म्हणून रॉबिन विल्यम्स यांची भूमिका तर फारच सुंदर.
हा सिनेमा जरूर पहा. उत्कृष्ट कथा, संवाद, अभिनय यामुळे तर हा सिनेमा नटलेला आहेच, पण यातील एका थोडे दुर्लक्ष होऊ शकेल अशा एका गोष्टीबद्दल मला बोलायचे आहे.
खालच्या स्तरातून वर येताना येणारी आव्हाने आपण विचारही करू शकणार नाही अशी भयंकर असतात. त्यांच्यावर आधीच्या हलाखीच्या परिस्थितीत असताना समाजातले काही घटक त्यांच्यावर अन्याय करत आहेत अशी त्यांची भावना झालेली असते. ती परिस्थिती बदलल्यावर मग समाजातील त्या घटकांबद्दल कटुता बाळगत, त्यांचा बदला घेण्याच्या भावनेने जगणारेच अधिक असतात. त्या परिस्थितीतून बाहेर येणे माझ्याच हातात होते, त्यातून वर येण्याचे कष्ट घेणे हे माझेच काम होते या भावनेने तेव्हा ती कटुता असलीच तरीही त्यातून बाहेर पडणारे फारच विरळा. अनेकदा त्यांना त्या परिस्थितीतून बाहेर पडण्यासाठी एका मेंटॉर – मार्गदर्शकाची गरज पडते. अनेकांच्या यशोगाथेत त्यांना असे कोण रत्नपारखी भेटले याबद्दल आपण ऐकतो. मग ते शेजारी, नातेवाईक, शिक्षक यांच्यापैकी कोणी असतील किंवा आणखी कोणी.
मात्र हे जरी असले, तरी माझ्या मते एखाद्याला स्वत:च स्वत:चा उद्धार करून घ्यायचा असेल, तर त्यात येऊ शकणारा सर्वात मोठा अडथळा म्हणजे त्याची संगत, त्याचे मित्र. आता हेच पहा ना, ज्यांचे भवितव्य त्यांच्या आईवडलांवर अवलंबून नाही, असे मित्र एकमेकांच्या आधारानेच मोठे होतात, शेवटपर्यंत एकमेकांना धरून असतात. आपले काही भले होऊ शकणार नाही, आपण काही मोठे होऊ शकणार नाही, हीच भावना असते त्यांच्यात. अशा दुष्टचक्रात एखादा खरोखर गुणी असलेला मुलगा अडकला असेल, तर त्याची प्रगती होणे निव्वळ अशक्य. कारण त्या मित्रांना याचे गुण लक्षात आलेच, तरीही हा आपल्याबरोबर राहिला तर इथल्या विहिरीतला बेडुक होऊन राहील हे त्यांच्या लक्षात येण्याची शक्यता फारच कमी. उलट कोणी काही वेगळे करू पाहील, तर, ‘आला मोठा xxxx बनायला निघालाय’, असे म्हणून त्याची हेटाळणी होण्याचीच, त्याचे पाय ओढण्याचीच शक्यता अधिक.
या चित्रपटात मात्र विलचे मित्र त्याला त्यांची संगत सोडून जायला सांगतात. आम्ही आमचे आयुष्य असेच जगू. पण तू मात्र मोठा होऊ शकशील. चित्रपटात हा प्रसंग काही धाड-धाड बॅकग्राउंड म्युझिक लावून किंवा डोक्यावर मारलेला नाही. अतिशय सौम्यपणे दाखवलेला आहे.
एकूणच हा चित्रपट पाहिला नसेल तर जरूर पहा.
प्रतिक्रिया
गुडविल हंटिंग
हा सिनेमा १९९७ सालीच पाहिला. त्यानंतर अनेकदा पाहिला. सुंदर सिनेमा आहे.
पण त्यातलं,
हा तुम्हाला त्यातला भावार्थ वाटला याचं नवल वाटलं.
किंबहुना,
विल हा एक जिनियस आहे पण त्याचं सगळं ज्ञान हे इतर कुणाचं काहीतरी वाचून, पाहून आलेलं आहे. त्याला त्याच्या चिमुकल्या आयुष्यात कशाचाच प्रत्यक्ष अनुभव नाही, अगदी उत्कट प्रेमाचा देखील, ज्यासाठी पैसा लागत नाही, हे त्याचा समुपदेशक त्याला सिद्ध करून दाखवतो आणि विल ते नाईलाजाने का होईना मान्य करतो हा मला त्या सिनेमातला क्लायमॅक्स वाटला. त्याचबरोबर रॉबिनचा आता हार्वर्डमध्ये प्राध्यापक झालेला डिस्टिंग्विश्ड बालमित्र विलचं कोडं सोडवू शकत नाही आणि त्यासाठी त्याला त्याच्या दृष्टीने अयशस्वी ठरलेल्या रॉबिनची मदत घ्यावी लागते हा देखील अजून एक क्लायमॅक्स!
पण व्यक्ती तितक्या प्रकृती हेच खरं!
मी उल्लेख केलेला प्रसंग
मी उल्लेख केलेला प्रसंग म्हणजे सिनेमाचे सार आहे असे म्हणलेले नाही. त्या प्रसंगाचे महत्त्व व वेगळेपण विषद केलेले आहे.
म्हणून तर तुम्हाला काही दोष न
म्हणून तर तुम्हाला काही दोष न देता 'व्यक्ति तितक्या प्रवृत्ती' असं म्हंटलं....
+१ !
खूपच आवडता सिनेमा.
त्यातल्या विलच्या भावना अचूक समजतील अशा वयात पाहिलेला- पण रॉबिन विल्यम्स साहेबांनी रंगवलेलं क्यारेक्टर तेव्हा पूर्ण कळलं नव्हतं. त्यामुळे विलच्या गणिती तैलबुद्धीचा/ संघर्षाचाच आस्वाद घेतला होता.
नंतर पुन्हा एकवार पाहिल्यावर हा संवाद प्रचंड आवडला.
==================
भूतकाळातील आस्वल्य.
आमचे एक दिवंगत मित्र कळणे आणि
आमचे एक दिवंगत मित्र कळणे आणि आकळणे अशी दोन क्रियापदे वापरत असत. हा संवाद मला नेहमी त्यांची आठवण करून देत असतो. _/\_
बिपिन कार्यकर्ते
मी उल्लेख केलेला प्रसंग
मी उल्लेख केलेला प्रसंग म्हणजे सिनेमाचे सार आहे असे म्हणलेले नाही. त्या प्रसंगाचे महत्त्व व वेगळेपण विषद केलेले आहे.
अनेक पैलू
चित्रपट उत्तम आहे याबद्दल सहमत. अशा चित्रपटाबद्दल लिहायचं तर वरती लिहलेल्यापेक्षा पुष्कळ अधिक लिहता येईल. राजेश कुलकर्णी यांनी हाच लेख विस्तारीत करून लिहावा. धिस सिनेमा डिझर्व्ह्स इट.
-Nile
सहमत
मॅट डेमन आणि रॉबिन विल्यम्स दोघंही याच चित्रपटामुळे आवडायला लागले.
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
रियली?
मग रॉबिन विल्यम्सचा ह्याच्यापूर्वी आलेला 'द ग्रेट पोएट्स सोसायटी' हा सिनेमा अवश्य पहावा ही विनंती....
तुमचा आमचा परिचय लक्षात घेता हा सिनेमा तुम्हांस भावेल असं वाटतं!!!!
खरोखर. अतिशय सुंदर सिनेमा आहे
खरोखर. अतिशय सुंदर सिनेमा आहे तो.
पिडां, डेड पोएटस सोसायटी.
पिडां,
डेड पोएटस सोसायटी. ग्रेट नव्हे.
http://www.imdb.com/title/tt0097165/
एका दिवसात तीनदा पाहीलेला खरच
एका दिवसात तीनदा पाहीलेला खरच अजरामर सिनेमा.