पोतराजाचं पोर
Submitted by सतीश वाघमारे on शनिवार, 15/12/2012 - 19:38
पोतराजाचं पोर
रणरणती दुपार,
भूक अपार.
डोळ्यात अंधारी ,
झाकीनं बेजार.
पोतराजाचं पोर,
भूकेतंच गिरकी.
आसूडाच्या दाबात,
नशिबाची फिरकी.
निषेधाचे डोळे,
दुबळे हात.
पुण्याच्या वाढीला,
भिकेची साथ.
सुखे मरीआई,
टोपल्यात बसून.
सोहळा पाहते,
निर्लज्ज हसून.
पोतराजाचं पोर,
चराचरा वाकलं.
भूकेच्या डोँबानं ,
पुन्हा ऊभं ठाकलं.
-----------------------------------------------------------------------
सतीश वाघमारे. पुणे
field_vote:
(2 votes)
प्रतिक्रिया
चार तासांत दोन धागे. उत्तम!
चार तासांत दोन धागे. उत्तम!
-: आमचे येथे नट्स क्रॅक करून मिळतील :-
तितकीशी पोचली नाही
'पोतराजा'चं रुपक कशासाठी आहे त्याचा अंदाज आला पण ती कहाणी माहित नसल्याने कविता माझ्यापर्यंत तितकीशी पोचली नाही.
- ऋ
-------
लव्ह अ‍ॅड लेट लव्ह!
सकस
पोतराजाचं पोर,
चराचरा वाकलं.
भूकेच्या डोँबानं ,
पुन्हा ऊभं ठाकलं.
हे भिडलं मनाला!
पोतराजाचं पोर
ऋषिकेश. रुपक वगैरे काही वापरले नाही कवितेत.आज शहरात पोतराजाच्या अवतारात भुकेल्या पोटी अंगावर आसूड ओढत गनगन फिरणारी बरीच पोरं आहेत. त्यातल्या एकाचं चित्रण आहे कवितेत.
बिपिनने ती नामक एक कथा(?)
बिपिनने ती नामक एक कथा(?) लिहीली होती तिची आठवण झाली. http://www.misalpav.com/node/11015
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.