अग्रलेखाचे अल्गोरिथम

हा हा हा.. couldn't agree more.

शिवाय खालील वाक्यांची पखरण विसरलात.

.. हे नव्याने सांगण्याची गरज नाही.
.. हे तर शाळकरी पोर देखील सांगेल.
.. सर्वांनाच माहित आहे.
.. याच्या तपशीलात जाण्याची गरज नाही..

आणि विद्यमान पंतप्रधानांचे कौतुक करण्याची वेळ नाईलाजाने आलीच तर त्या कौतुकाला शेवटी "च" लावून त्यानंतर "पण" .... असे म्हणून काय (सगळेच) चुकले त्याचा "परामर्श"

म्हणजे..

सवलत दिली याबद्दल मोदी यांचे कौतुकच.. पण..

चीनला असे सुनावले याबद्दल अभिनंदन केलेच पाहिजे... पण..

...

या निर्णयाबद्दल पंतप्रधान कौतुकास पात्र ठरतात हे नि:संशय.. पण कौतुकाच्या उत्सवी वातावरणात सत्याचे विस्मरण होऊ नये म्हणून हा लेखनप्रपंच करणे आवश्यक.

अस्वलराव, लै अब्यास लै अब्यास

मी लोकसत्ता चा नियमित वाचक. मला अग्रलेखाची भाषा आवडते. मात्र कुबेरकाका कधीकधी फारच थोर लिहितात. बहुधा अग्रलेखाचे मथळे हे कुठल्यातरी काव्यपंक्ती, समास, सुभाषित किंवा तत्सम रुढ अर्थाच्या म्हणी वा रुपक अलंकारिक भाषेचे मॉडिफाईड व्हर्जन असतात.

कुबेर सरांचं तेलाविषयी लिखाण मला खूप आवडलं होतं. नंतर इंग्रजी साहित्य वाचनात आल्यानंतर त्यांचं मराठीतील लिखाण गोषवारा प्रमाणे वाटू लागलं.

कुबेर सरांचा रामदास स्वामी वर विशेष लोभ दिसतो. त्यांच्या विषयी लिहिताना निरूपण सांगितल्याप्रमाणे लिहितात.

लोकसत्ता चे काही अग्रलेख वाचण्याआधी जर एक दोन दिवसांपूर्वीचे प्रमुख इंग्रजी वर्तमानपत्रातले अग्रलेख जर वाचले असतील तर लेख लिहिण्याची कुणीतरी खूपच सक्ती केली की काय असा प्रश्न पडतो.
गवि यांचे निरीक्षण पण भारी आहे. कौतुक करून हळूच उपदेशपर प्रश्न किंवा टोमणा लोकसत्ताच्या अग्रलेखात नेहमीच सापडतो.

असंताचे संत मला विशेष आवडलेला अग्रलेख पण माघार घेतली हे पटलं नाही.

बाकी महाराष्ट्रात अग्रलेख लिहून स्वतःला वेगळं सिद्ध करणारे खूप कमी संपादक पत्रकार वगैरे आहेत. त्यापैकी कुबेरकाका.

कुबेर नुकतेच फ्रान्सला जाऊन आले आहेत. ते प्रवासवर्णन लिहिताना ते खूप हळवे होताना दिसतात. इतर ठिकाणी हळवेपणाचा थोडा निचरा झाला असता तर असं झालं नसतं.

लोकसत्ता गचाळ पेपर आहे

आता यासाठी मुद्दाम 'लोकसत्ता' वाचणार!

वर्तमानपत्रात रोजच्या रोज अग्रलेख आलाच पाहिजे हा पायंडा माझ्या मते घातक आहे. त्यामुळे शैलीतला तोच तो पणा टाळणं अवघड होऊन बसतं. माधव गडकरी किंवा गोविंद तळवलकरांच्या लिखाणातही हा दोष दिसायला लागलाच होता. त्याऐवजी नीट विचार करून निवांतपणे थोडंफार पुनर्लेखन करून अग्रलेख समजा आठवड्यातून दोनच वेळा प्रसिद्ध केला तर काय बिघडेल? अगदी संग्राह्य जरी नाही झाला तरी वाचल्यानंतर तो थोडा जास्त वेळ लक्षात राहण्याची शक्यता त्यामुळे कदाचित वाढेल.

‘ऐसी’चा दिवाळी अंक जे वाचतात त्यांना डेडलाईन प्रेशरचे अनिष्ट परिणाम विस्ताराने समजावून सांगण्याची गरज नाही.

----

जगात कुठेही काही हुकुमशाही वर्तन घडलं की त्यावर अग्रलेख लिहिताना कुबेरांना, त्यातील भारताला लागु होणारी साम्यस्थळे नेमकी दिसु लागतात आणि मग टोमणेबाजीचा वर्षाव सुरु होतो.

लोकसत्ता काही वर्षांपूर्वीपर्यंत अत्यंत वाचनीय पेपर होता. संपादकांचे मराठी भाषेवरील प्रभुत्व उत्कृष्टच आहे. पण हल्ली त्यांचे अग्रलेख आणि इतर लेखन खूपच boring आणि predictable झाले आहे. इतर सदरंही पूर्वीप्रमाणे interesting आणि माहितीपूर्ण नाहीत. (काही अपवाद वगळता, उदा. श्रीराम गीत, अमृत बंग, रघुनंदन गोखले). एकंदरीतच, पूर्ण अंकात, एक नकारात्मकता भरुन राहिलेली असते. फक्त लोकसत्ताच वाचला तर असे वाटावे की ह्या भारतदेशात काही चांगले घडतच नाहीये! रोजच्या अंकात आता पहिली नजर जाते ती सुडोकुवरच!!