इतर

आजही तो लायब्ररीमधला क्षण आठवतो. लायब्ररीच्या ग्रिलच्या बाहेर पडत असलेला पाऊस आठवतो. आपण त्या क्षणाच्या आधी वेगळे होतो आणि त्यानंतरचे थोडे वेगळे झालो ही अशरीरी जाणीव आठवते.

ज्येष्ठ लेखक, पत्रकार आणि कथाकथनकार शिरीष कणेकर यांचं निधन झालं.

वय खरं तर ८० होतं . पण वृत्ती शेवटपर्यंत प्रसन्न होती आणि सदाहरित विनोदाची देणगी होती. शिवाय कार्यरत होते. परवापरवापर्यंत लिखाण यायचं. त्यामुळे खूप लवकर गेले असंच वाटतंय.

सरत असलेल्या वर्षांबरोबर "अनेक पुस्तकं वाचायची राहून जात आहेत" या जाणीवेचं रूपांतर "आपलं  फारसं काहीच वाचून होणार नाहीये" अशात व्हायला लागतं. अशा नव्याने झालेल्या जाणीवेकरता  #राहूनगेलेलीपुस्तकं असा हॅशटॅग चालवावा असा एक विचार डोकावून जातो.

...तर निमित्त आनंद यादव यांच्या "कलेचे कातडे" नावाच्या कादंबरीचं. काही आठवड्यांपूर्वी हे पुस्तक एका मित्राकडे पाहिलं ते वाचायला आणलं. काही दिवसांपूर्वी वाचायला घेतलं.

अरुण जाखडे यांचं जाणं धक्कादायक, दुःखद आहे. पद्मगंधा प्रकाशनाची अनेक पुस्तकं संदर्भसाहित्य म्हणून खूप मोलाची आहेत. कॉलेजात असताना समीक्षा, भाषाविज्ञानासाठी अभ्यासाचा भाग म्हणून जेवढी पुस्तकं वाचली, त्यातली बहुतांश सगळी पद्मगंधाची होती. रा.भा.पाटणकर, म.द. हातकणंगलेकर, रा.ग. जाधव, द. भि. कुलकर्णी, द. दि. पुंडे, गंगाधर गाडगीळ, हरिश्चंद्र थोरात, श्री. व्यं. केतकर अशा अनेकांची पुस्तकं तेव्हा, वाचली, पाहिली, चाळली, हाताळली ती पद्मगंधाचीच. याशिवाय लोकसाहित्यावरची केवळ रा.चिं.ढेरे यांचीच नाही तर इतर भटक्या जमातींच्या जीवनावर त्यांनी प्रकाशित केलेली संशोधनभर पुस्तकं फार महत्वाची आहेत.

कळवण्यात अतिशय आनंद होतो की, महाराष्ट्र साहित्य परिषद, पुणे या संस्थेच्या वतीने घेण्यात आलेल्या यंदाच्या दिवाळी अंक स्पर्धेत 'ऐसी अक्षरे'च्या नव्वदोत्तरी विशेषांकाला उत्कृष्ट ऑनलाईन दिवाळी अंकाचा पुरस्कार मिळाला आहे. ऑनलाईन दिवाळी अंक पुरस्कारासाठी विचारात घेऊन नवा विभाग सुरू करण्याचे हे पहिलेच वर्ष आहे.

सर्व संपादकांचं, लेखकांचं, चित्रकारांचं, तांत्रिक आणि मांत्रिक कष्टकर्‍यांचं - आणि ऐसीकर वाचकांचं - मनःपूर्वक अभिनंदन!