इतर

आज शनिवारी रात्रीच टॅक्सी घेतली.

हे आमचे दिनेशभाई!

ह्यांनी टॅक्सी दिली नसती तर मी अजूनही टॅक्सीच शोधत बसलो असतो सो त्यांचे अनेकानेक आभार.

जवळपास साडेसहा महिने झालेत आपलं आयुष्य बदलून गेल्याला. सगळ्यात मोठा फटका आर्थिक बसलेला आहे अनेकांना.
मागे एका मैत्रिणीचा उल्लेख केला होता, पर्यटन व्यवसायात असलेल्या तिच्या नवऱ्याला मेपासून पगार मिळालेला नाही. कधी मिळेल माहीत नाही, अजून काम नीट सुरू झालेलं नाही.

कोरोना आणि माध्यमे...
कोरोना विषाणूच्या साथीमुळे जगात असंख्य जणांचा मृत्यू झाला आहे. परंतु या विषाणूपेक्षाही कितीतरी वेगाने अफवांचा विषाणू जगभर पसरतो आहे. कोरोना विषाणूच्या मास्कच्या आड तोंड झाकून वांशिक भेदभावाचा विषाणू आजकाल गल्लीबोळातून फैलावतो आहे.त्यामुळे ज्याप्रमाणे साथीच्या रोगाकरिता आपण इंग्रजी भाषेमध्ये ‘इपिडीमिक’ असा शब्द वापरतो तसा सध्याच्या अफवांची साथ बघता त्याला ‘इन्फोडेमिक’ असा शब्द प्रचलित होत चालला आहे.

आज सकाळी बँड्रावरून नेहेमीप्रमाणे मलबार-हिलला जायला टॅक्सी पकडली.

वांद्र्याचे कॉलनीतले काही टॅक्सीवालेही आता ओळखीचे झालेयत.

आज असेच तोंडओळखीचे आफ्रोझभाई भेटले.

आता मलबार-हिलची दिनेशभाईंची टॅक्सी बऱ्यापैकी सेट आहे तशी पण मुंबईकर सदैव "ऑन" असतो.

म्हणूनच आफ्रोझभाईंनासुद्धा सगळी स्टोरी सांगितली... म्हणजे बँड्रातही शनिवारी टॅक्सी मिळण्याची शक्यता चाचपून पहावी हा हेतू.

तर ते माझ्या एकंदरीत प्रोजेक्टवर बेहद्द इंप्रेस झाले.

बहोत मेहनती हो, आपकी इन्शाल्ला बहोत तरक्की हो वगैरे तोंडभरून आशीर्वाद दिले.

फेसबुकवर मी एका ग्रुपची सदस्य आहे. private group आहे, (सदस्य करून घ्यावे अशी विनंती करू नये) दीडशेहून अधिक सदस्य आहेत. वेगवेगळ्या व्यवसायातले आहेत, विविध देशांत राहणारे आहेत. मुख्यतः टवाळक्या, गॉसिप हा उद्देश असला तरी बऱ्याच वेळा अनेक विषयांवर खूप सखोल चर्चा होते. यातले काही सदस्य एकमेकांना प्रत्यक्ष भेटलेले आहेत, परंतु हा फक्त ओळखीच्या व्यक्तींचा ग्रुप नाही. कारण प्रत्यक्ष कधीही न भेटलेल्या अनेक व्यक्ती या ग्रुपच्या माध्यमातून खूप जवळच्या झालेल्या आहेत. यातील आम्हा १०-१५ जणांचा कायप्पावर ग्रुप आहे. तिथे आम्ही रोज संपर्कात असतो.

टॅक्सी दिवस ९: २३ फेब्रुवारी २०२०
आजही साऊथ मुंबईतच भाडी मारली सकाळी...
गिरगावात फडके मंदिराजवळ एकाला सोडलं...

कांदेवाडी, सी. पी. टॅंक, फडके-वाडी... आख्खं गिरगावच लहानपणापासून खास आवडीचं:

जगमान्य सिद्धांताप्रमाणे, १४९२ साली कोलंबसाने "नवीन जगाचा" शोध लावल्यापासून "नव्या जगाकडे" स्थलांतरितांचा ओघ गेली ५०० वर्षे अव्याहतपणे सुरु आहे, आणि या पुढेही तो सुरूच राहील.
परंतू कोलंबसाच्या "शोधाला" छेद देणारे नव-नवीन प्रस्ताव सतत मांडले जातात.
जसे,
१) दहा - पंधरा हजार वर्षांपूर्वी समुद्राची पातळी कमी असल्याने आशिया खंडातून अलास्कामार्गे प्रथम स्थलांतर झाले, तीच संस्कृती पुढे "मूळ-निवासी" (नेटिव्ह - इंडियन) विस्तारली आणि त्यांची कोलंबसाची भेट झाली.

नमस्कार,

सर्वप्रथम एवढे मोठे शीर्षक वाचून देखील तुम्हाला पुढे वाचावेसे वाटले ह्या करता सर्वांचे मन:पुर्वक आभार.
अमेरिकेविषयी मराठी तसेच भारतीय वाङ्मय विश्वातील सर्व लेखन प्रकारात, जसे लेख, ललीत, कादंबऱ्या, लघुकथा, क्रिया-प्रतिक्रिया, उखाळ्या पाखाळ्या, वगैरे वगैरे तसेच अमेरिकेतील चांगल्या - वाईट आणि इतर सर्व गोष्टींचा खिस पाडून झाला आहे. तरी मी ह्या लेखमालेतून असे वेगळे काय सांगणार आहे?

आज पोलिसांच्या मॅरेथॉनमुळे मलबार हिलला पोचायला प्रचंड उशीर झाला.
सी लिंक आणि बरेचसे महत्त्वाचे रस्ते बंद होते.
'घरचं'च कार्य असल्यामुळे जागोजागी नाकाबंदी होती.
पण पोलीस वेल बिफोर टाइम अडवण्याऐवजी अगदी शेवटी चुकीच्या पॉईंटवर अडवत होते.
(उदाहरणार्थ सी लिंकची एंट्री )
त्यामुळे तीनचार वेळा लांबलचक वळसे घ्यावे लागले.

म्हणजे कमिटमेंट नको असेल तर मुलीला पहिल्या दोस्ती-सेक्सच्या आधीच सांगावं.
लग्नाच्या दिवशी नको ना कॅन्सल करायला... तसं काहीसं!

"त्या यांच्या पुस्तकावर टीका झाली होती. तसं परत व्हायला नको म्हणून आपण एक्स्पर्टला ड्राफ्ट वाचायला सांगितलाय."
"कोण एक्स्पर्ट?"
"ते अमुक देशाच्या सैन्यात पत्रांचं सेन्साॅरिंग करायचे. काही आक्षेपार्ह मजकूर असेल तर लगेच सांगतात."
"बरं."

-------------------------------

"तुमचा ड्राफ्ट वाचला. गोष्ट चांगली आहे पण बऱ्याच सुधारणा कराव्या लागतील."
"म्हणजे?"
"तुमचा पहिलाच परिच्छेद बघा -