इतर

आज दादर टी. टी., वडाळा बस डेपोच्या आसपासच्या परिसरात बरीच भाडी मारली.

राजा शिवाजी (आमची जुनी किंग जॉर्ज) शाळेजवळून दादर पूर्व स्टेशनकडे जाताना अचानक ही देखणी इमारत दिसली.

बाबासाहेब आंबेडकर इकडे राह्यचे बहुतेक.

इकडून असंख्य वेळा जाऊनही आधी कधी लक्षातच नाही आलं...

टॅक्सी दिवस २५: २३ जानेवारी ते २०२२:

एका छान शुभ्र पांढऱ्या केसांच्या देखण्या म्हातारीला केम्प्स कॉर्नरच्या पारसी पंचायतीत सोडलं.

फार छान एरिया आहे खरं तर पण फोटो काढायला मनाई असल्याने आणि वॉचमन रोखून बघत असल्याने फोटो काढू शकलो नाही. बाकी आज नोंद करण्यासारखं काही नाही.

आजची कमाई: ११५ रुपये.

-----------------

टॅक्सी दिवस रात्र २६: १९ फेब्रुवारी २०२२:

आजही रात्रीच टॅक्सी घेतली.

पेडर रोड वरून दोन टिप्पिकल साऊथ बॉम्बेच्या पोरांना उचललं.

त्यांना विलिंग्डन जिमखान्याला सोडायचं होतं.

झालं असं की मी जी चालवतो त्या टॅक्सीचा प्रायमरी ड्रायव्हर राजकुमार नॉर्थला आपल्या गावी गेलेला.

टॅक्सी उभी ठेवणं परवडत नाही त्यामुळे मालक दिनेश-भाईंनी दुसऱ्या एका बदली ड्रायव्हरला महिनाभर टॅक्सी चालवायला दिली होती. त्याला आपण 'राकेश' म्हणूया.

तर राकेशनी मागच्या आठवड्यात दारूच्या नशेत टॅक्सी ब्यक्कार ठोकली.

नशीबाने (टॅक्सीची) बॉडी चेपण्यावरच निभावलं.

पण गाडीचं मजबूत काम निघालं.

आता पुरुषाला गाडीचं काम निघालं की नुस्ती उलघाल उलघाल होते.इट'स अ बॉय थिंग!

आज प्रभादेवीवरून एका साध्याश्या बाईंना घेतलं त्यांना सिटीलाईटला सोडायचं होतं.

बहुतेक गोपी-टॅंक मंडईत मासे घ्यायला.

ताजे फडफडीत मासे खाणाऱ्यांसाठी हे मार्केट म्हणजे मक्का मदिना काशी व्हॅटिकन सगळंच आहे.

शिरीष कणेकरांनी त्यांच्या बऱ्याच लेखांत गोपी-टॅंक फेमस करून ठेवलंय. बाय द वे कणेकरांनी मला एकदा त्यांच्या खास भाषेत रॉयल स्नब दिलेला पण मीच तेव्हा तरुण आणि थोडा दीडशहाणा होतो सो ते ओके वगैरेच. तो किस्सा पुन्हा केव्हातरी...

तर प्रभादेवीवरून निघून कॅडल रोडवरून सुसाट आलो हे ठीकच.

''दांडेकरांच्या राज्यात होळकरांची फौज आल्यावर कस काय व्हायचं?`` असा प्रश्न एकानं थोडं चिंतातूर होउन विचारल्यावर त्याला दुसरा म्हणाला, ''अरे त्यात काय? इथंच सोय झाल्यावर बाहेर धुंडत बसायला नको. साली पन साहेब लोकांची मज्जा !`` 'हित कशाला चांगल्या घरातल्या पोरीबाळी येताहेत. अहो इथं तसल्याच बाया येणारं. एकीकडं हे बी चालू दुसरीकडे नोकरी बी चालू` पोलीस खात्यात महिला पोलीस भरती मोठया प्रमाणात भरती जेव्हा होणार होत्या त्यावेळी उमटणारी ही स्पंदन.

काल रात्री टॅक्सी घरीच असल्यामुळे आज मलबारहील ऐवजी आमच्या गव्हर्नमेन्ट कॉलनीतूनच सुरुवात केली.

हे सगळे कॉलनीतल्या टॅक्सी स्टॅन्डवरचे नेहमीचे टॅक्सीवाले.

टॅक्सी मिळवण्यासाठी जेव्हा मी आणि बिको जंग जंग पछाडत होतो तेव्हा आम्ही ह्या सगळ्यांचं मेजर डोकं खाल्लेलं त्यामुळे सगळे मला नीटच ओळखतात.

आज मला साक्षात टॅक्सीसकट आणि युनिफॉर्ममध्ये बघून सगळ्यांना आनंदच झालेला

इस्मायल, रफीकभाई, नौशाद, नजीम, सैदू, पट्टू, ओमान असे सगळे.

मिलेनियल्सच्या थोडा आधीचा जन्म असल्याने सेल्फी मला कधीच काढता येत नाहीत.

सो कातरलेल्या सेल्फीचे अपश्रेय पूर्ण माझेच.

दिनेशभाई त्यांच्या गावी गेले असल्यामुळे टॅक्सी पहिल्या शिफ्टच्या राजकुमारकडेच होती.

म्हणून ह्या वेळेस गाडी शनिवारी रात्रीच घरी आणून ठेवायचा प्लॅन होता.

म्हणजे उद्या जरा आरामात उठता आलं असतं.

राजकुमारकडून रात्री ९:३० च्या सुमारास गाडी उचलली. तडक घरी जायचाच प्लॅन होता पण भाडीच लागत गेली

तीसुद्धा नाना चौक, नवजीवन सोसायटी, सँडहर्स्ट रोड, ऑपेरा हाऊस अशी

आज सकाळची गोष्ट.

मह्याचा नऊ वाजताच फोन आला, "भेंजो सद्गुरू स्टाॅलला ये पटकन. अर्जंट बोलायचंय."

"आई डोसे करतेय; खाऊन येतो. अर्ध्या तासात पोचतो."

मह्या पालीसारखा चुकचुकला. डोसा म्हणजे त्याचा वीक पॉइंट आहे.

एनीवे, मी डोसे हादडले आणि मग सद्गुरू स्टाॅलला पोचलो. मह्या लगेच बोलू लागला,

"ते बाजूचं रेस्टाॅरंट बघ. मी अर्धा तास काउन्ट करतोय. स्विगी आणि झोमॅटोचे एकोणीस जण येऊन गेले."

"बव्वं मग?" मी चहा पितापिता विचारलं.

"आता असा विचार कर. समज तू स्टेशनजवळ राहतोस आणि राबोडीच्या रेस्टाॅरंटमधून तू तंदूरी चिकन मागवलंस झोमॅटोनी."

काल रात्री बराच वेळ पडून, इन्स्ट्रुनेम्टल म्युझिक (https://www.youtube.com/watch?v=WxDJsMQCSzQ&list=PLo4u5b2-l-fBE7Yg_v5XWw...) ऐकलं. रागांमधलं काहीच कळत नाही पण नोट केलेले की 'हंसध्वनी' हा राग आपल्याला फार आवडतो आहे. कदाचित संस्कॄतप्रचुर नावाच्या मोहातच पडले असेन, त्यातही शुभ्र हंस इमॅजिन केल्याने दूधात साखर. ते काहीही असो पण मन खूप शांत झाले. बराच वेळ गेल्यानंतर आपोआप मनात एक विचार आला. जशी पाच इंद्रिये असतात तसे आपले सहावे इंद्रिय असते आपले मन.

आज सकाळी माझा टाइम्स ऑफ इंडियातर्फे टॅक्सीनामा प्रोजेक्टविषयी इंटरव्ह्यू झाला.

Techie Taxiwala

बऱ्याच जणांनी ती लिंक पाहिली आणि प्रेमाने पाठ थोपली, शिवाय आणखी लोकांत आवर्जून पसरवली हे मस्तच.

सगळ्यांचे आभार.

इंटरव्ह्यूमध्ये तसा बराच वेळ गेला.

मग थोडी फार भाडी मारून गाडी उभी करताना हे आमचे मलबार हिलच्या नाक्यावरचे नेहमीचे ड्रायव्हर रमण झा भेटले.

ह्यांच्याशी आज थोड्या गप्पा छाटल्या.