आजकालचे सौंदर्य डोळ्यात मावत नाही
आजकालचे सौंदर्य डोळ्यात मावत नाही
कोण खरंच सुंदर मनाने, तेच तर कळत नाही
जी बघावी एकसारखीच दिसते
उगाच ओळखत नसली तरी , गालातल्या गालात हसते ॥
पूर्वी फार बरे होते , फक्त नजरेचे इशारे होते
ती पण बघायची दुरून चोरून चोरून
जवळ येता जरा तिच्या
निघून जायची पटकन , मान खाली घालून ॥
आमचा काळ बरा होता , साधे असलो तरी खरा होता
मी असं म्हणत नाही , कि आजच्या प्रेमात दमच नाही
जोड्या भरपूर जुळत असतात , पण खरी कुठली तीच मिळत नाही ॥
दूरचित्रवाणीवर चित्रपटात , पूर्वी फक्त दोन फुलं एकत्र यायची
तेवढंच बघितलं तरी आमची अख्खी रात्र जायची
चुंबनाची सुरुवात , मधुचंद्राची असायची पायरी
आजकालच्या पिढीची असते अख्खी मधुचंद्रांची डायरी ॥
इश्श , अय्या हे आवाज हल्ली हरवल्यासारखे वाटतात
आजकालच्या पोरंपोरी जरा खुट होताच
दुसऱ्याचा हात पकडून चालतात ॥
हे जरी खरं असलं , तरी किंमत त्याची द्यावी लागते
हात बदलून थकत जातात , मग कोणतरी जवळची असावी लागते
प्रेम आहे तिथेच अजूनही आहे गड्या, फक्त त्याची नशा डोळ्यातून हृदयात उतरावी लागते ॥
तुम्ही भले बघा , वॉट्स अप नि अजून काही
प्रेमातली ताकद तुम्हाला कधी वेळ दिल्याशिवाय कळायची नाही ॥
सिद्धेश्वर विलास पाटणकर
प्रतिक्रिया
कृपया तुम्ही ज्याला कविता
कृपया तुम्ही ज्याला कविता म्हणता त्यांवर दहा मिनिटांपेक्षा अधिक वेळ घालवा. खूप गरज आहे त्याची.
'कवितेची ताकद तुम्हाला वेळ दिल्याशिवाय कळणार नाही'
राजेश साहेब धन्यवाद , आपल्या
राजेश साहेब धन्यवाद , आपल्या मताचा आदर आहे आणि मी प्रयत्न करेन नक्की ..