किनारा
घननिळ सागराचा घननाद येत कानी ,
घुमती दिशादिशांत लहरीमधील गाणी .
चौफेर सुर्यज्वाला , वारा अबोल शांत , कोठे समुद्रपक्षी गगनी फिरे निवांत.
आकाश तेजभारे मांडावरी स्थिरावे ,
भटकी चुकार होडी, लाटात संथ धावे.
वाळुत स्तब्ध झाला रेखाक्रुती किनारा,
जवळी असुन पाणी अत्रुप्त तो बिचारा.
सानिध्य सागराचे आकाश पांघराया ,
परि साथ ना कुणाची अस्तित्व सावराया .
प्रतिक्रिया
ही कविता तुमची आहे ???
ही कविता तुमची आहे ???
.
या दुव्यावर पाठ्यपुस्तकातली
या दुव्यावर पाठ्यपुस्तकातली कविता म्हणून ही कविता दिलेली आहे. तुम्ही ही तुमच्या नावावर खपवत आहात की पाठ्यपुस्तकाचा संदर्भ द्यायचा राहिला?
कृपया इतरांच्या कविता उद्धृत करताना कवीला श्रेय द्यावे.
धन्यवाद
त्यामुळे काही बुचकळ्यात पाडणार्या ओळी स्पष्ट झाल्या (येथे प्रामादिक शब्द असल्यामुळे काही ओळी अर्थहीन होत्या.)