Permalink Submitted by 'न'वी बाजू on रविवार, 03/03/2019 - 21:52.
फारच रोचक प्रकार आहे.
(रोचक खरी, परंतु) शिळी बातमी. यावर येथे (आणि बहुधा इतरत्रसुद्धा) अगोदर चर्चा झालेली आहेसे वाटते. (चूभूद्याघ्या.)
अर्थात, चर्वितचर्वणास प्रत्यवाय नाहीच. किंबहुना, चर्वितचर्वण करायचे नाही म्हटले, तर 'व्यासोच्छिष्टं जगत्सर्वम्'-न्यायाने, कोणीही कधीही काहीही लिहावयास नको. त्यामुळे, चालू द्या. (फक्त, हे बहुधा आधीही झालेले आहे, या देजा वू भावनेचा ज़िक्र करावासा वाटला, इतकेच.)
Permalink Submitted by उज्ज्वला on रविवार, 03/03/2019 - 22:25.
होय. २०१६ साल पाहिले तेव्हा बातमी शिळी याची जाणीव होती. मला आज प्राप्त झाली आणि म्हणूनच "उपलब्ध आहे" असा शब्दप्रयोग केला.
मी ऐसीवर येऊन फक्त दहा महिने झालेत. त्या कालावधीत तरी नव्याने वा उत्खनन मार्गे ही माहिती पाहण्यात आली नव्हती
Permalink Submitted by सामो on गुरुवार, 07/03/2019 - 20:23.
वाचला तो धागा. ती भाषा कसली गोड आहे कानाला. अर्थात बंगाली इतकी नाही गोड. पण प्रचलित मराठी सारखी 'राकट देशा कणखर देशा दगडांच्या देशा' सारखी नाही.
माझी तेलुगु मैत्रिण मला म्हणायची - ठ, भ, ढ वगैरे जोरकंस उच्चार फार वाटतात तुमच्या भाषेत.
Permalink Submitted by शशिकांत ओक on सोमवार, 25/03/2019 - 15:23.
त्याच त्या तंजाउरी बोलीत गप्पा मारत असत. एक घडलेला किस्सा मी त्यांना तंजाउरीतून सादर करायला दिला होता. काही कारणानी ते तसेच राहिले. त्यात हैयो हैयैयो यांनी भर घालून लेखन केले होते.
पूमबुहारचे भीषण समुद्रस्नान...
असे त्याचे नाव होेते. वेगळा धागा काढून तो नवीन वाचकांसाठी किस्सा सादर करेन.
४ मे जन्मदिवस : मध्यकालीन समाजसुधारक बसवेश्वर (११३४), मुघलांशी लढणारा महाराजा छत्रसाल बुंदेला (१६४९), कर्नाटक संगीतकार त्यागराजू (१७६७), उत्क्रांतीच्या सिद्धांताचा खंदा पुरस्कर्ता जीवशास्त्रज्ञ थॉमस हक्सले (१८२५), लेखक ज्योतिंद्रनाथ टागोर (१८४९), गायिका उम कलतूम (१९०४), लेखक बाबा कदम (१९२९), अभिनेत्री ऑड्री हेपबर्न (१९२९), लेखक एमॉस ऑझ (१९३९), 'द हिंदू'चे माजी संपादक एन. राम (१९४५) मृत्युदिवस : इंग्रजांविरोधात लढणारा म्हैसूरचा राजा टिपू सुलतान (१७९९), लेखक अनंत काणेकर (१९८०), अलिप्ततावादात भारताचे साथीदार, युगोस्लाव्हियाचे अध्यक्ष मार्शल टिटो (१९८०), तबलावादक किशन महाराज (२००६)
----
राष्ट्रीय कोळसा कामगार दिन
आंतरराष्ट्रीय अग्निशामक कर्मचारी दिन
जागतिक दमा दिन
स्वातंत्र्य दिन : लात्व्हिया
१६७५ : 'रॉयल ग्रीनीच वेधशाळे'च्या बांधकामाची आज्ञा दिली गेली.
१७१५ : पहिली घडीची छत्री फ्रान्समध्ये विक्रीसाठी उपलब्ध.
१९०४ : अमेरिकेने पनामा कालव्याचे काम सुरू केले.
१९३० : ब्रिटिश पोलिसांनी महात्मा गांधींना अटक करून येरवडा तुरुंगात ठेवले.
१९४५ : पाच वर्षांच्या नाझी गुलामीनंतर डेन्मार्क पुन्हा स्वतंत्र.
१९५३ : 'The Old Man and the Sea' कादंबरीसाठी अर्नेस्ट हेमिंग्वेला पुलित्झर पुरस्कार.
१९५९ : ग्रॅमी पारितोषिकांची सुरुवात.
१९६७ : त्र्यंबकेश्वरच्या मंदिरात पूजा करण्याचा अधिकार सगळ्यांना असल्याचा मुंबई उच्च न्यायालयाचा निर्णय.
१९७९ : मार्गारेट थॅचर ब्रिटनच्या पहिल्या महिला पंतप्रधान बनल्या.
१९९४ : गाझा पट्टी आणि येरिको या पॅलेस्टिनी भागाच्या स्वायत्ततेसाठी इस्राएली नेते यित्झाक राबिन आणि पॅलेस्टिनी नेते यासर अराफत यांच्यात शांती करार.
१९९५ : ‘बॉम्बे’चे अधिकृत नाव बदलून ‘मुंबई’ करण्याचा भाजप-सेना युतीच्या राज्य मंत्रीमंडळाचा निर्णय.
प्रतिक्रिया
...
(रोचक खरी, परंतु) शिळी बातमी. यावर येथे (आणि बहुधा इतरत्रसुद्धा) अगोदर चर्चा झालेली आहेसे वाटते. (चूभूद्याघ्या.)
अर्थात, चर्वितचर्वणास प्रत्यवाय नाहीच. किंबहुना, चर्वितचर्वण करायचे नाही म्हटले, तर 'व्यासोच्छिष्टं जगत्सर्वम्'-न्यायाने, कोणीही कधीही काहीही लिहावयास नको. त्यामुळे, चालू द्या. (फक्त, हे बहुधा आधीही झालेले आहे, या देजा वू भावनेचा ज़िक्र करावासा वाटला, इतकेच.)
होय. २०१६ साल पाहिले तेव्हा
होय. २०१६ साल पाहिले तेव्हा बातमी शिळी याची जाणीव होती. मला आज प्राप्त झाली आणि म्हणूनच "उपलब्ध आहे" असा शब्दप्रयोग केला.
मी ऐसीवर येऊन फक्त दहा महिने झालेत. त्या कालावधीत तरी नव्याने वा उत्खनन मार्गे ही माहिती पाहण्यात आली नव्हती
मी आज ऐकली.
मी आज ऐकली.
इक्क्ड
इक्क्ड चांगल चर्चा जालती बघा. तुम्हास आवडत असेल तर वाचू शकतं.
तंजावर मराठी
वाचला तो धागा. ती भाषा कसली
वाचला तो धागा. ती भाषा कसली गोड आहे कानाला. अर्थात बंगाली इतकी नाही गोड. पण प्रचलित मराठी सारखी 'राकट देशा कणखर देशा दगडांच्या देशा' सारखी नाही.
माझी तेलुगु मैत्रिण मला म्हणायची - ठ, भ, ढ वगैरे जोरकंस उच्चार फार वाटतात तुमच्या भाषेत.
जया राव यांनी हौसेने पॉडकास्ट चालू केले होते.
त्याच त्या तंजाउरी बोलीत गप्पा मारत असत. एक घडलेला किस्सा मी त्यांना तंजाउरीतून सादर करायला दिला होता. काही कारणानी ते तसेच राहिले. त्यात हैयो हैयैयो यांनी भर घालून लेखन केले होते.
पूमबुहारचे भीषण समुद्रस्नान...
असे त्याचे नाव होेते. वेगळा धागा काढून तो नवीन वाचकांसाठी किस्सा सादर करेन.
एका नजरेत - शशि ओक
माझा अस्तित्वा
जया राव यांनी हौसेने पॉडकास्ट चालू केले होते.
एका नजरेत - शशि ओक