ऑफीसातील समस्या

खरं तर ही समस्या मांडताना लाजच वाटते आहे.
ऑफीसमध्ये दर महीन्याला वाढदिवस साजरे होतात. डिसेंबर मध्ये माझा होता. जवळ जवळ अख्खा डिसेंबर मी मेलची वाट पहात होते की आज नाही उद्या साजरा होइल.
शेवटचा आठवडा (गेला) मी रजेवर गेले. अन त्या महीन्याचे वाढदिवस साजरे केले गेले.
चाइल्डीशच म्हणायला पाहीजे पण मला वाईट वाटले. मुख्य वाईट याचे वाटले की - वाढदिवसाचे जे निमंत्रण गेले त्यात माझ्या नावाचा उल्लेख नव्हता फक्त एक व्यक्ती जी त्या दिवशी ऑफीसात हजर होती त्याचा उल्लेख होता. त्याला शुभेच्छा दिलेल्या होत्या. I felt singled out. मी माझ्या ऑफीसमधील मैत्रिणीला (परीचीत खरं तर मैत्रिण नव्हे) मी ते बोलून दाखविले. माझा कयास आहे की तिने ते काही लोकांच्या कानावर घातले.
कारण आज मॅनेजर येऊन म्हणाले की - आपण या गुरुवारी तुझा वाढदिवस साजरा करु.
मी त्यांना म्हटले - हा अपवाद कशासाठी? Please don't put me in a spot by making this exception.
पण त्यांनी ऐकले नाही. बहुतेक या गुरुवारी वाढदिवस साजरा होईल.
____________________________
खूप त्रास होतो आहे.
खरं तर ऑफीसमध्ये कोणी वाढदिवस साजरे करायला जात नाही. मला त्या सहकारी स्त्रीशी बोलल्याबद्दल अतिशय टोचणी लागली आहे. It's reflecting so poorely on me. Very unprofessional!!!
_____________________________
मी काय केले पाहीजे? मुकाट्याने जाऊन साजरा करुन यावे की अन्य काही?
थोडा "ताईला विचारा" (Agony Aunt) प्रकारचा धागा झाला आहे.
______________________________
अन हे सर्व केव्हा तर मी "स्वतःशी प्रामाणिक रहाण्याचा" निश्चय केल्याच्या नेमक्या दुसर्‍या दिवशी घडले आहे. कालच मी ठरवले काही का होइना स्वतःशी प्रामाणिक रहायचे. पण इथे माझ्या या प्रामाणिक भावना या आहेत की मला उगाच अपवादात्मक साजरा करायचा नाही. देवही निश्चयाची परीक्षाच घेतो असे वाटते.
____________________
परत शांतपणे मॅनेजरचे मन वळवायचा प्रयत्न करणार आहे. But why the hell all this?
माझी चूक १००% आहेच. पण आता हे निस्तरायचं कसं? मला खरच जावसं वाटत नाहीये.
Am I ever going to stop feeling opologetic? Hell no!!!! It has become a norm!!! कंटाळा आलाय.