अॅडम आणि इव्ह

अॅडम आणि इव्ह

लेखक - अवलक्षणी

ईव्ह म्हणाली अॅडमला,
"हे तळं किती छान आहे नाही? चल, मस्तपैकी पोहू या तळ्यात."

"मला ना, सारखा स्विमसूट काढा-घालायचा कंटाळा आलाय." अॅडम आळोखेपिळोखे देत म्हणाला.

"मग असंच पोहू. स्विमसूट न घालता."

"बरी आहेस! झाडावरची माकडं बघतील तर काय म्हणतील? एरवी ठीक आहे, पण पोहताना अंगात काहीतरी पाहिजे ना?”

--------------------------------------------------------------------------------------

ईव्ह म्हणाली अॅडमला,
"असं रे काय? तू एकटा त्या टेकडीवर जातोस. मला मात्र कधी नेत नाहीस. पलीकडे काय आहे, ते मला बघायचं आहे."

ईव्ह हट्टाला पेटली, म्हणून अॅडमनं तिला एकदा टेकडीवर नेलं.

शिखरावर पोचल्यावर पलीकडचं दरीतलं द्दश्य पाहून ईव्ह दचकून मागं झाली आणि म्हणाली, "चावट कुठला! तरीच तू रोज इकडे येतोस, आंबट-शौकीन लेकाचा! "

खाली दरीत पायघोळ झग्यानं पूर्ण अंग झाकलेल्या कितीतरी स्त्रिया फिरत होत्या.

--------------------------------------------------------------------------------------

"अरे, ते पान कमरेखाली 'त्या' जागी का लावलंस?" ईव्हनं कुतूहलापोटी अॅडमला विचारलं.

"का म्हणजे? रोगजंतूंपासून संरक्षण म्हणून. साथ पसरलीय ना जंगलात." अॅडमनं खुलासा केला.

"अरे वेड्या, तोंडाला लाव ते." ईव्ह अॅडमचा कान पकडत म्हणाली, "बावळट कुठला! स्वाईन फ्ल्यूचे जंतू नाकातोंडातून शरीरात जातात."

--------------------------------------------------------------------------------------

तळ्याकाठी उभ्या असलेल्या अॅडमला ईव्हनं म्हटलं,
"तू होमो आहेस का रे?"

"कशावरून म्हणतेस तू हे?" अॅडमनं रागावून विचारलं.

"कशावरून म्हणजे? मला काय कळत नाही काय? बघावं तेव्हा त्या तळ्यातल्या पुरुषाकडे टक लावून पाहत असतोस."

--------------------------------------------------------------------------------------

अॅडम फळं घेऊन गुहेत शिरला आणि ईव्हला म्हणाला,
"हे काय, अशी नग्न काय बसल्येस? वल्कलं कुठे गेली तुझी?"

"अरे, झालं काय, की दोन हरणं शिरली अचानक गुहेत. बिचारी भुकेली होती."

--------------------------------------------------------------------------------------

"चल नाचू या दोघं." अॅडमच्या हातात हात घालून ईव्ह म्हणाली.

"एकत्र नको. आधी तू नाच. मग मी नाचतो." ईव्हनं पुढं केलेला हात झिडकारत अॅडम म्हणाला.

"का रे? एकत्र नाचलो तर काय होईल?"

"अगं, प्रेक्षक नकोत का कुणी समोर?”

--------------------------------------------------------------------------------------

"अरे, या शिळेवर हे काय लिहून ठेवलंस?" दोन्ही हातांनी शिळा उचलत ईव्ह म्हणाली.

"मी कथा लिहिलीय. कथेच्या नायकाचं नाव वात्सायन आहे. वाचून बघ, कशी वाटते ती."

"नको रे बाबा", शिळा जमिनीवर ठेवत ईव्ह म्हणाली, "तुला माहित्ये ना, मला सायन्स फिक्शन वगैरे वाचायला अजिबात आवडत नाही."

--------------------------------------------------------------------------------------

"अगं, मला आज कॅब्रे डान्स बघावासा वाटतोय. तुला येतो ना कॅब्रे करता?" अॅडमनं विचारलं.

"येतो."

"मग कर ना!“

"अरे पण, एवढी घाई कसली? आधी कपड्यांचा तर शोध लागू दे."

--------------------------------------------------------------------------------------

"मला घटस्फोट घ्यायचाय." अॅडम गंभीर मुद्रेनं म्हणाला.

"का पण?"

"माझं मन दुसरीवर जडलंय."

"हात वेड्या! त्या दिवशी तुला पाण्यात दिसलं, ते माझंच प्रतिबिंब होतं." ईव्ह जोरजोरात हसायला लागली.

--------------------------------------------------------------------------------------

ईव्ह तळ्यात जलक्रीडा करण्यात मग्न होती. अर्थात विवस्त्र.

अॅडम निरागस, निर्विकार बालकासारखा काठावर उभा होता. पण का कुणास ठाऊक, त्यात त्याला काही मजा वाटेना. मध्येच त्याला काय सणक आली कोण जाणे, तो तिथून नाहीसा झाला आणि ईव्हला पोहताना एका झुडुपाच्या आडून चोरून पाहू लागला.

बघता बघता त्याच्या मनात कामेच्छा निर्माण झाली.

तळ्यात उतरून तो ईव्हच्या अंगाशी झटू लागला.

--------------------------------------------------------------------------------------

एकदा ईव्हला वाटेत नारळाच्या झाडाची झावळी मिळाली. तिनं ती कमरेला गुंडाळली.

अॅडमसमोर तशा अवस्थेत उभी राहून ती म्हणाली, "अॅड, बघ ना, कशी दिसते मी या सी-थ्रूमध्ये?"

"एकदम सेक्सी." अॅडम डोळे विस्फारत म्हणाला.

ईव्हनं झावळी अंगापासून दूर केली नि म्हणाली, "आणि आता? आता कशी दिसते रे मी?"

"एकदम काकूबाई." अॅडम म्हणाला.

--------------------------------------------------------------------------------------

भर दुपारी एका झुडपाशेजारी अॅडमनं ईव्हला कवटाळलं. तिला गवतावर निजवायचा प्रयत्न तो करू लागला.

"अरे, हे काय, आपल्याला पाहील ना कोणीतरी." ईव्ह त्याला दूर सारत म्हणाली.

"अगं, आहे कोण इथं बघायला... आसपास एकदेखील प्राणी नाही." अॅडम म्हणाला.

"काहीतरीच काय बोलतोस? ही मुंग्यांची भली मोठी रांग दिसत नाही तुला? आणि त्या झाडाच्या बुंध्यापाशी बघ, केवढे कृमी-कीटक जमा झालेत फुकटचा तमाशा पाहायला."

--------------------------------------------------------------------------------------

"मी अगदी बोअर झालोय." अॅडम जांभई देत म्हणाला.

"एवढा कशानं बोअर झालायस?" ईव्हनं विचारलं.

"अगं, ही तीच तीच झाडं, तेच तेच प्राणी आणि तुझं तेच तेच शरीर. हे सर्व रोजच्या रोज बघून बोअर झालोय मी."

"मग काय, आता मी नाचू म्हणतोस तुझ्यासमोर?" ईव्ह त्याच्यासमोर हात नाचवत म्हणाली.

"अशी किती वेळ नाचशील?"

"डार्लिंग, तू म्हणशील तितका वेळ नाचेन. तुझ्या करमणुकीसाठी त्या टीव्हीचा शोध लागेपर्यंत नाचेन."

--------------------------------------------------------------------------------------

अॅडम ईव्हच्या शरीराकडे टक लावून पाहत म्हणाला,
"तुझ्यापेक्षा माझ्यापाशी अक्कल जास्त आहे हे तुला मान्य करावं लागेल."

"तू अक्कल म्हणतोस होय त्या अवयवाला?"

"मग, तू काय म्हणतेस?" ईव्हची हनुवटी चिमटीत पकडत अॅडम म्हणाला.

"मी इगो म्हणते त्याला आणि तुझा इगो मी क्षणात उतरवू शकते हे ठाऊक आहे ना तुला?"

--------------------------------------------------------------------------------------

अंजिराचं पान चण्याच्या पुडीसारखं वाकवून अॅडमनं त्याचा कंडोम बनवला आणि ईव्हला दाखवला.

"हे काय नवीन?" त्याच्या आकाराकडे बघत ईव्ह म्हणाली.

"कळेलच तुला. अगं, त्या आकाशातल्या बापाचे सगळे मनसुबे उद्ध्वस्त करण्याचं सामर्थ्य या एवढ्याशा पानात आहे. बायबलची स्टोरी इथंच संपवायला भाग पाडणार आहे मी त्याला."

--------------------------------------------------------------------------------------

अॅडमच्या पाठीवर नखांचे ओरखडे बघून ईव्ह म्हणाली, "खरं सांग अडू, कोण भेटली तुला जंगलात?"

"कोणी नाही."

"मग हे ओरखडे कसले पाठीवर?"

"अगं, तुझी शप्पथ, कोणी नाही. एक सिंहीण भेटली होती वाटेत. तिच्याशी थोडीशी झटापट झाली."

"अस्सं! झटापट?", डोळे मोठाले करत ईव्ह म्हणाली, "ती सिंहीण, आणि मी शेळी काय? थोडीशी झटापट काय?"

--------------------------------------------------------------------------------------

अॅडमनं एक छानशी ब्रेसियर बनवली, वेली आणि पानांची, आणि दिली ईव्हला.

ईव्ह हातातल्या त्या वस्तूकडे बराच वेळ पाहतच राहिली.

"अगं, बघत काय बसल्येस? घालून बघ तरी."

"अशी कशी घालू? तू आधी पाठ कर ना माझ्याकडे." ईव्ह लाजत म्हणाली.

--------------------------------------------------------------------------------------

ईव्हनं सफरचंद तोंडाजवळ नेलं, तसा अॅडम ओरडला,

"अगं, नको खाऊस ते."

"पण का?" ईव्हनं विचारलं.

"अगं, वल्कलांचा खर्च झेपणार आहे का आपल्याला? घरात मी एकटा कर्ता पुरुष."

--------------------------------------------------------------------------------------

अॅडम एका दगडावर दुसऱ्या एका अणकुचीदार दगडानं काहीतरी खरडत बसला होता. ईव्ह मागून आली.

अॅडमनं खरडणं थांबवलं, तसं ईव्हनं आपल्या हातातल्या चपट्या दगडानं अॅडमच्या दगडावर ’ठोक्‌’ केलं.

"हे तू काय केलंस?" अॅडमनं विचारलं.

"काय केलं म्हणजे? तुझ्या मेसेजला लाइक केलं." ईव्ह म्हणाली.

--------------------------------------------------------------------------------------

रात्री ईव्हनं फुलांची शय्या तयार केली आणि अॅडमला हाक मारली.

"ही काय थेरं? अगं, पहिली रात्र थोडीच आहे ही आपली?" अॅडम तो सारा पसारा पाहून म्हणाला.

"हो आहे. आपण कंबरेला ते अंजिराचं पान लावायला सुरवात केल्यानंतर पहिलीच." असं म्हणून ईव्हनं अॅडमला जवळ घेऊन त्याच्या कंबरेच्या पानाला हात घातला.

--------------------------------------------------------------------------------------

"हे असं उघडं-नागडं फिरणं मला बाई अश्लील वाटतं." ईव्ह अॅडमला म्हणाली.

"अगं, आता हे काय नवीन काढलंस? तुला ठाऊक आहे ना, अश्लीलता पाहणाऱ्याच्या नजरेत असते." अॅडमनं तिला समजावलं.

"तरीच! तुझ्या डोळ्यांत सदानकदा मला माझं नग्न शरीर दिसतं."

--------------------------------------------------------------------------------------

अॅडम आणि ईव्ह मजल दरमजल करत उत्तर ध्रुवावर येऊन पोहोचले.

त्या बर्फाळ प्रदेशात पोहोचून ते आडवे झाले, तेव्हा सूर्यास्त झाला होता. सहा महिन्यांचा दिवस मावळून उत्तर ध्रुवावरची रात्र सुरू झाली होती.

सकाळी ईव्ह उठली, तेव्हा ती सहा महिन्यांची गरोदर होती.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------