सामाजिक

(१) नुकतीच समलिंगी संबंध अाणि समलिंगी विवाह यांवर इथे बरीच चर्चा झाल्यामुळे मला या विषयावर लिहावंसं वाटलं, पण मला जे म्हणायचं अाहे त्याचा समलिंगीपणाशी तसा खास काही संबंध नाही हे पुढे स्पष्ट होईलच.

अनादिकालापासून मानवाला पडलेले दोन प्रश्न, ज्या प्रश्नांची उकल अद्याप कोणी करू शकला नाही, ते म्हणजे

'आधी कोंबडी की आधी अंडे?'

आणि

'कोंबडी रस्त्याच्या पलिकडे का गेली?'

हे होत.

यापैकी पहिल्या प्रश्नापुढे मानवजातीने हात टेकले, परंतु दुसर्‍या प्रश्नाची उकल करण्याचे प्रयत्न अजूनही होत असतात. मोठमोठे तत्ववेत्ते, संत, ज्ञानी, राजनीतीज्ञ या प्रश्नाचे काय उत्तर देतील त्यासंबंधी रोचक आडाखे ढकलपत्रे, फेसबुक-पाने इत्यादींतून नेहमी वाचावयास मिळतात. मात्र आजवर समाधानकारक उत्तर कोणासही मिळाले नाही.

खूप दिवसांपासून काही शंका मनात बागडतात आणि त्या इथे चर्चेला मांडाव्यात असा विचार मनी डोकावून गेल्याने हा धागा चर्चे साठी सोडत आहे...

कृष्ण, नंदबाबा, यशोदा मय्या यांच्याबद्दल मागे मी काही वर्षा पूर्वी एका दूरदर्शन मालिकेत काही भाग पाहीले होते. त्यात असे दाखवलेले की यशोदेने एका मुलीला जन्म दिलेला असतो त्याच रात्री वासूदेव बाळ कृष्णाला घेऊन येतो आणि आपली अडचण (?) नंद बाबाला सांगतो. नंद बाबा त्या बाळ कृष्णाला गाढ झोपलेल्या यशोधेच्या कुशीत झोपवतो व तिथे आधी झोपलेली तिची त्याच रात्री जन्मलेली मुलगी वासूदेवाच्या हवाली करून त्याला त्याच रात्री रवाना करतो...

ज्या माणसाला मदत केली म्हणून डॉ. बिनायक सेन यांना अटक झाली होती त्याला, नारायण सान्याल, यांना आता सर्वोच्च न्यायालयाने जामिन दिला आहे. त्या संबंधीची माहिती आजच्या वृत्तपत्रातून आली आहे. टाइम्स ऑफ इंडियाच्या बातमीचा दुवा इथे देत आहे.

http://timesofindia.indiatimes.com/india/Supreme-Court-grants-bail-to-Na...

बातमी नीट वाचली. मात्र हे वाचल्यावर काही प्रश्न मनात आले. मूळातच एका नक्षलवाद्याला सुप्रिम कोर्टाने, शिक्षा भोगत असताना, जामिन दिला आहे ही एक महत्वाची आणि लक्षणिय बाब आहे. हा निर्णय देताना कोर्टाने काही बाबींचा विचार केला त्या अशा,

प्रस्तुत संस्थळावर धर्म आणि आध्यात्मिकता या दोन गोष्टींवर प्रश्नचिन्ह उभ्या करणारे चर्चाविषय अलिकडे लिहिले गेलेले आहेत. त्यांमधे उलटसुलट मते मांडली गेलेली आहेत. या दोन चर्चांशी थेट साधर्म्य नसलेली परंतु ( माझ्यामते) प्रस्तुत विवेचनाकरता याच्याशी संबंध जोडता येईल अशी आमीरखान च्या कर्यक्रमाबद्दलची चर्चा इथे झाली आहे/ होत आहे.

सुरवातीला मी एक डिस्क्लेमर देतो : मी स्वतःला धार्मिक प्रवृत्तीचा मानत नाही किंवा आध्यात्मिक प्रवृत्तीचा समजत नाही.

आध्यात्मिकतेची (spiritualism) खरोखरच गरज आहे का?

इथली एकेक भन्नाट टोपणनावे, स्वत:विषयी थेट काहीही माहिती न देता, ते टोपणनाव का घेतलेले आहे ह्याविषयीची माहिती मात्र भरभरुन देणे...
हे सगळे वाचून-बघून गंमत वाटली.
‘इतरांनी केवळ लिखाणातून आपल्याला जाणून घ्यावे, व्यक्तिगत माहितीच्या फंदात पडू नये’ असे का वाटत असावे? स्वत:ची माहिती इतरांना न देण्यामागे काय हेतू असतात?
आजवर खरी माहिती दिल्याचा पश्चात्ताप करण्याची पाळी माझ्यावर अजून तरी आलेली नाही!

ऐसी अक्षरे चे वाचक मला पडलेल्या प्रश्नाचे उत्तर देतील अशी अपेक्षा आहे.

मिसळपाववरील शंकराचार्यावरचा धागा आणि त्यावरील प्रतिक्रिया वाचल्या. त्या धाग्यात म्हटले आहे की आपल्या सर्वोच्च धर्मगुरूंविषयी किंवा धर्माविषयी हिंदूंइतके औदासिन्य दाखविणारा दुसरा समाज नसेल!! खरे तर मला "मानवी जीवनात धर्माचे स्थान काय" हा मुद्दा त्याच चर्चेत मांडायचा होता.पण चर्चा अजून भरकटायला नको म्हणून नवा धागा काढत आहे.

Please, sahara pune warrior vishayi charcha kara na please.

बरेच लोक अनाथालयातून मूल दत्तक घेण्यापेक्षा नातेवाईकांचेच मूल दत्तक घेतलेले बरे असे म्हणतात... (बरेचसे दत्तक घेऊ इच्छीणारे व आपल्या सारखे बघे ही)
काय कारणे असतील? रक्ताचे, जात-पात-कूळ-गोत्र ही कारणे सोडून अजून काही दूसरे विचार त्या मागे असतील का?