दखल
#ऐसीअक्षरे #दिवाळी२०२३
दिवाळी अंक पाहिलात का?
दिनवैशिष्ट्य
१७ एप्रिल
जन्मदिवस : संतकवी सूरदास (१४७८), ब्रिटिशांविरोधात तमिळनाडू भागात उठाव करणारा धीरन चिन्नामलाई (१७५६), कोशकार यशवंत रामकृष्ण दाते (१८९१), जगातल्या पहिल्या महिला पंतप्रधान सिरीमाओ बंदरनायके (१९१६), सिनेदिग्दर्शक लिंडसे अँडरसन (१९२३), माजी पंतप्रधान चंद्रशेखर (१९२७), बिलिअर्डसपटू गीत सेठी (१९६१), तमिळ अभिनेता विक्रम (१९६६), अभिनेत्री जेनिफर गार्नर (१९७२), क्रिकेटपटू मुथैया मुरलीधरन (१९७२), 'स्पाईस गर्ल' गायिका व्हिक्टोरिया बेकहम उर्फ पॉश स्पाईस (१९७४), अभिनेता सिद्धार्थ (१९७९)
मृत्युदिवस : संशोधक व राजकारणी बेंजामिन फ्रँकलिन (१७९०), 'भारत सेवक समाजा'चे आजीव सदस्य श्रीनिवास शास्त्री (१९४६), शिक्षणतज्ज्ञ व विचारवंत राष्ट्रपती सर्वपल्ली राधाकृष्णन (१९७५),, राजा केळकर संग्रहालयाचे संचालक दिनकर गंगाधर केळकर (१९९०), वनस्पतीशास्त्रज्ञ, महाराष्ट्र विज्ञानवर्धिनी या संस्थेचे माजी संचालक डॉ.वामन दत्तात्रय वर्तक (२००१), कन्नड लेखक वसंत दिवाणजी (२०१२), कवी, पत्रकार नित्यानंद मोहपात्रा (२०१२), गायक पं. शरद साठे (२०१९), लेखक, अनुवादक, कोशकार, ग्रंथपाल श्री.बा. जोशी (२०२१)
---
१३९७ : जेफ्री चॉसरने प्रथमच आपल्या 'कँटरबरी टेल्स' सांगितल्या.
१९५२ : भारताची पहिली लोकसभा स्थानापन्न.
१९६१ : पिग्सच्या आखातातील आक्रमण - क्युबात फिडेल कॅस्ट्रोची कम्युनिस्ट राजवट उलथवण्यासाठी सी.आय.ए. कडून प्रशिक्षित हल्लेखोर क्युबात उतरले.
१९७० : चांद्रयान अपोलो १३ मधले अंतराळवीर सुरक्षितपणे पृथ्वीवर परतले.
१९७१ : बांगलादेश प्रजासत्ताकाची स्थापना.
१९७३ : कुरियर कंपनी फेडेक्सची सुरुवात.
दिवाळी अंक २०२३
आवागमन (navigation)
सध्या कोण कोण आलेले आहे?
सध्या 0 सदस्य आलेले आहेत.
प्रतिक्रिया
असं काय करता ?
मे बी नाही मस्ट बी कंटीन्यूड!
गविस्टाईल लेखन सुरुवातीला
गविस्टाईल लेखन
सुरुवातीला त्या गाण्याचे रसग्रहण वाटल होत
पूर्ण वाचल्यानंतर एखाद्या भरत आलेल्या जखमेची खपली निघावी आणि भळाभळा रक्त सांडाव तस फीलिग आल
या छोट्या गोष्टी असल्या तरी मनात एखाद्या काट्यासारख्या खुपतात
.
कठीण आहे!
असल्या गोळ्या इंड्या मधे फकस्त एकाच आजाराच्या असतात. अन त्या बहुधा केमिस्टाकडे नसतात. सायकिअॅट्रिस्ट लोक स्वतःच डिस्पेन्स करतात त्या.. बाकी काय वाट्टेल ते. अगदी केटॅमिन(इंजेक्शन द्वारे भूल द्यायचे औषध) सुद्धा दारूत घालून प्यायला विकत मिळते. बार मधे. केमिस्ट दूर राहू द्या.
-: आमचे येथे नट्स क्रॅक करून मिळतील :-
थँक्स.पण ठाणे ते पवई असा
थँक्स.पण ठाणे ते पवई असा सॅंपल एरिया घेऊ.कोणत्याही दुकानात जाऊन क्लोनाझेपाम मागा,उदा झॅपिझ.लहान दुकानांत ती ठेवत नाहीत. सर्व मोठे केमिस्ट ठेवतात.99 टक्के अनोळखी केमिस्ट विना प्रिस्क्रिप्शन देत नाहीत.नेहमीचा ओळखीचा केमिस्ट एखादी स्ट्रिप विना प्रिस्क्रिप्शन देतो.
आडकित्तासर,तुम्ही डॉक्टर असल्याने तुम्हाला काही खाचखळगे दिसणारच पण एवढी खात्री असू द्या की मी फ़िक्शनमधेही फ़ॅक्चुअल चुका आटोकाट टाळत असतो.
मुख्य म्हणजे ऐकीव माहितीवर माझ्या कथाकल्पना बेस्ड असूच शकत नाहीत. मला कल्पना आहे की अवैधरित्या कोणतेही ड्रग मिळतेच,पण कथानायक अजून त्या स्टेजला नाहीये की काहीही करुन कोणतेही द्रव्य मिळवेलच. अजूनही डॉक्टरांचं समुपदेशन आठवतोय भाबडा.. यावरुन लक्षात येईलच.तज्ञ प्रतिक्रियेबद्दल पुन्हा धन्यु..
क्षमस्व!
रसभंग करायचा नव्हता.
फक्त समुपदेशन आठवणारा. प्रिस्क्रिप्शन गोळ्या खाणारा हा नायक मानासोपचारतज्ञाकडे उपचार घेतोय, असे कुठे स्पष्ट म्हटले नव्हते, ते म्हणून पाहिले इतकेच. ते बरोबर निघाले काय?
बादवे: आजकाल प्रॅक्टिस न चालणार्या सायिकिअॅट्रीस्टलाच समुपदेशन वगैरे करायला वेळ असतो. बाकी एकतर नॉन मेडिको समुपदेशक नोकरीस ठेवतात, किंवा फक्त गोळ्या विकून किंवा झटके देऊन (हो. आजही देतात) काम चालवतात.
-: आमचे येथे नट्स क्रॅक करून मिळतील :-
"छोटी सी बात" अजून लंबी चवडी
"छोटी सी बात" अजून लंबी चवडी येऊ देत.
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
फायदा क्या है?
धनश्याम ठक्कर यांचे काहि शेर वाचले होते. या निमित्ताने ते शोधावेसे वाटले.. इथे काहि शेर देतो आहे. पूर्ण गझल इथे वाचता येईल
मय-भरे ख्वाब दिखाने से फायदा क्या है?
सिर्फ अंगूर चखाने से फायदा क्या है?
तेरी तनहाई में भी दिल को तअल्लुक तेरा,
इश्क पर जोर लगाने से फायदा क्या है?
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
लेखन चांगलं झालं आहे
हा अर्धवट ठेवणं हा त्यावर अन्याय होईल. इतर कुठच्या कुठच्या लाटा आहेत, का याच एकीची त्सुनामी होणार अशी उत्सुकता लागून राहिली आहे.
>>शहाळ्यात सर्रकन सुरी आणि मलई बळ्ळकन बाहेर.. शी... मेंदू..बाहेर येईल आता विचार करुन...
वगैरे काही वाक्यं चांगली झाली आहेत. एकंदरीत मांडणी छान आहे. काही वाक्यं थोडी अर्धीकच्ची वाटली.
>>काळाने कमी होण्याऐवजी चटका वाढत कसा जातोय? ती हवीच.. काही झालं तरी हवी हा कसला भलता रेटा मनाचा..
मनातल्या चालू विचारांऐवजी थोडी पुस्तकी वाटली.
प्रथमपुरुषी नरेटर, त्यात चालू वर्तमानकाळ... ही जोडी परिणामकारक ठरू शकते, पण हाताळायला कठीण असते. कथेसाठी अत्यावश्यक आहे का?