मराठी सिरिअलच्या प्रेक्षकांना विनंती....

नका हो इतका त्रास करुन घेउ.
रस्त्यावरून जाताना कुणी कर्कश्श हॉर्न वाजवत शेजारुन गेला तर काय करता येतं?
काहिच नाही. वा-झवू द्यायचं ;)

माझ्या घरी टिव्हि ठेवलाय त्यावतिरिक्त दुसरी खोली असल्याने माझ्या सुखाचा मला हेवाच वाटू लागला आहे. :)

माज्याकडे टिवीच नाहीय :-D

होसुमीयाघ मालिकेचा मुद्दाच कालबाह्य झाला आहे. ती बया आता त्या घरची सून होऊनही जमाना झाला. कशाला रटवतायत ही मालिका?

असो. मनोबांचा मुद्दा पटतोय. मनोरंजन म्हणून मालिका बघा.

मला वाटतं रहाटगाडग्यात अडकून बहुसंख्य लोकांची डोकी बथ्थड होऊन जातात तेव्हा लोकांना अशी लाउड करमणूक बरी वाटत असेल.
(दिवसभर मरमर काम करणार्‍या मजूरांना कशी नारंगी/मोसंबी, देशी दारू ची क्वार्टर वाटते तशी)

"फॅन्ड्री" पाहून झाल्यावर परिचयातील एका सिनिअर सिटिझनला हे एवढं दोन तासाचं पिक्चर नक्की कशासाठी बनवलं वगैरे प्रश्न पडले शिवाय शेवटच्या डुक्कर पाठलागात हागणदारी मध्ये जब्याची बहिण एकाला "महत्वाचे काम" करताना रंगेहाथ पाहते हा सीन मुरकुंडी वळून हसण्याइतका विनोदी वाटला, रादर मला शंका आहे की ती एकच गोष्ट आख्या पिक्चर मध्ये त्यांच्या लक्षात राहिली.

आता या थराला संवेदनशीलता पोचलेल्या लोकांना दुसरं काय आवडेल म्हणता?

अशा लोकांना हल्ली नावे ठेवण्याच्याऐवजी मी प्रार्थना करते देवा मला इतके अडकवू नकोस की माझे डोके काही काळाने इतके बथ्थड होऊन जाईल.

मराठी सिरिअलच्या प्रेक्षकांना विनंती....

काय हव्या तेवढ्या मराठी, हिंदी मालिका पहा आणि मनसोक्त स्वपीडन करून घ्या, आपल्या सोबत स्वखुशीने सामील होणाऱ्या लोकांना त्यात सहभागी करून घ्या आणि त्या स्वपीडनाचा मनमुराद आनंद लुटा. पण त्या लागणीचा उपद्रव कृपया मराठी मालिका न पाहणाऱ्या लोकांना देऊ नका. असा उपद्रव लोकांना देणं, रोगाचा प्रादुर्भाव करणं दुष्ट, अमानवी आणि अनैसर्गिक आहे. मराठी बोलणारे, घरात टीव्ही, यूट्यूबची उपलब्धता असणारे परंतु मालिका न पाहणारे, बरेच लोक जगात आहेत. त्यांच्या डोक्यांची गाझापट्टी करू नका.

मराठी सिरिअलच्या प्रेक्षकांना विनंती....

काय हव्या तेवढ्या मराठी, हिंदी मालिका पहा आणि मनसोक्त स्वपीडन करून घ्या, आपल्या सोबत स्वखुशीने सामील होणाऱ्या लोकांना त्यात सहभागी करून घ्या आणि त्या स्वपीडनाचा मनमुराद आनंद लुटा. पण त्या लागणीचा उपद्रव कृपया मराठी मालिका न पाहणाऱ्या लोकांना देऊ नका. असा उपद्रव लोकांना देणं, रोगाचा प्रादुर्भाव करणं दुष्ट, अमानवी आणि अनैसर्गिक आहे. मराठी बोलणारे, घरात टीव्ही, यूट्यूबची उपलब्धता असणारे परंतु मालिका न पाहणारे, बरेच लोक जगात आहेत. त्यांच्या डोक्यांची गाझापट्टी करू नका.

हल्ली बरेचसे लोक दोन वेळा प्रतिसाद देताना दिसतात, घरी-दारी हे लोक प्रत्येक गोष्ट दोनदा बोलत असतील काय?

पूर्वी कुठेतरी एक लघुत्तम विनोद वाचला होता
'लग्नेच्छु तरुणांना सल्ला - नका करू' (अॅडव्हाइस टू मॅरिजेबल यंग मेन - डोंट.) त्याची आठवण आली.

माननीय रा.रा. श्री उर्फ़ श्रीरंग गोखले .... आपल्या पत्नी सौ. जान्हवी यांची स्मृती गेल्याचे गेल्या महिन्यात समजले.... तुमच्या अथक प्रयत्नांना अजूनही यश येत नाही म्हणून काही सूचना वजा उपाय सुचवित आहे.

मुळातच सौ. जान्हवी यांची स्मृति स्पेशल टाईप ने गेली आहे .... म्हणजे त्यांना बरोबर घरचे सगळे आठवते फ़क्त लग्न आठवत नाही. तुम्ही स्वतः कधी त्यांना भेटत होतात... ते आठवत नाही.... त्यांच्या Bank मध्ये तुमचे अकाउंट होते.... तुम्ही त्यांचे प्रीमियम client होतात, असले काहीही आठवत नाही... हे विशेष. असो उपाय सांगतो.....

१. तुमच्या घरी एवढ्या बायका आहेत, त्यांच्या हौसेकरीता किमान तुमच्या लग्नाचे विडियो शूटिंग केले असेल, गेला बाजार किमान फोटो तरी काढले असतिल तर एक नेहमी प्रमाणे सोहळा आयोजित करून त्या जान्हवीला ते फोटो नाहीतर लग्नाची सीडी दाखवा.

२. परत एक एक्सीडेंट चे नाटक करा, गाडी खरी वापरा....

काहीही करा पण तुमच्या बायकोची स्मृति परत आणा.
...म्हणजे आम्ही एकदाचे मोकळे होउ.

ऐन वेळी महत्वाची Match चालू असताना, तुमच्या या रडारडी चा कार्यक्रमासाठी बायको रिमोट काढून घेउन Channel बदलते .... यातील आमचे दुःख शब्दातीत असते.

सोडवा एकदा ... दया करा.

आपला
एक त्रस्त नवरा....

साभार - व्हाटसअ‍ॅप

असं काय करता?

तुम्ही म्हणता "या सांसारिक कटकटी, हेवेदावे यापलिकडचं विश्व नसलेल्या मालिका बघणं बंद करा"

मग रामायण व महाभारतही यात आले की! तेही बघु नये का?

पण बघु का नयेत?

मला तर भयंकर आवडतात! बघायच्या आणि मज्ज्जा करायची. विचार करायची गरज नाही. शिवाय रोज बघायची सक्ती नाही; १५ दिवसानंतर बघीतली तरी काही फारसं बदललेलं नसत.

भाऊ, आमचे ८०+ वयाचे आई वडील आम्ही घरी पोचतो तेव्हा या विश्वात रममाण असतात. मी आत जाऊन माझा संच लावला तर कुटुंबाचा संवाद साधणार कसा आणि कधी? त्यापेक्षा ताट हातात घेऊन त्यांच्या शेजारी बसा. जी चालु असेल ती मालिका पाहा, पात्रांची चेष्टा करा, दिग्दर्शक/ लेखक यांचा उद्धार करा, मजा करा, आनंद लुटा. एकिकडे जेवा एकीकडे मालिका बघा. मालिका भिकार असतात ते बरे. मधे मधे बोलण्याला प्रत्यवाय नसतो. आपल्या गप्पांमुळे मोठे आशयघन संवाद निसट्ण्याची धास्ती नसते. कटकटी सगळ्या घरात असतात हो, पण त्या मालिकांकधे असतात तेव्हा आपल्याला झळ नसते, बघायला बरे वाटते. तेच हेच्यादाव्यांचे.

ज्यांनी आयुष्यभर काम केले, छंद जोपासले,कार्य केले, वाचन केले, घर उभे केले, नाती जोपासली त्यांना उतारवयात शीण कशाला? पाहा आणि आनंदी व्हा!