भाषा

भय्याजी जोशी यांनी नुकतंच एक विधान केलं : मुंबईत येणाऱ्यांनी मराठी शिकलं पाहिजे असं काही नाही. आधुनिक महाराष्ट्राच्या इतिहासाचे एक अभ्यासक डॉ. राहुल सरवटे यांनी या पार्श्वभूमीवर मराठीपणा म्हणजे काय याचा घेतलेला हा एक धांडोळा.

इन्ट्रो: ऐसीवरचं हे पहिलंच गद्य लिखाण. मुळात मुम्बईकर असल्याने मराठीची जागोजाग विटंबना दिसून येते. तशात इन्टर्नेट. त्यावर स्माईलीची ठिगळं लावून फॉरवर्डले जाणारे भयानक म्यासेज. मजा अशी की हे संकेतस्थळ सापडलंय, ज्यात सातत्याने फक्त आणि फक्त शुद्धच लेखन केलं जातं. ह्यातली फोनेटिक टंकलेखन पद्धत झकासच आहे. आयाम अ‍ॅडिक्टेड टू धिस वेबसाईट्ट.

हृदयात ऋकार आहे. (हृ = ह् + ऋ)
'ऋ'चा मूळ उच्चार काय होता कोण जाणे, दक्षिणेत रु आणि उत्तरेत रि करतात.
(मंगेशकर उत्तरेकडचे का असा प्रश्न क्रिप्या विचारू नये. जय श्रीक्रिश्न!)

प्रतिप्रश्नः सुधीर फडके आदि मंडळी 'राजा' या संस्कृतातून घेतलेल्या शब्दाचा उच्चार करताना राज़ा का म्हणतात?

दोधक!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

आणखी एक जागतिक मराठी दिन – आला न गेला

जागतिक मराठीदिनाच्या शुभेच्छा द्यायच्या म्हणजे नक्की काय करायचे हे माहित नसल्यामुळे तसे करत नाही.

मराठीच्या नावाने काही तरी करायचे, म्हणून एक दिवस निवडलेला आहे, एवढेच माझ्यासाठी या दिवसाचे महत्त्व आहे. किंवा खरे म्हणजे महत्त्व नाहीच.

व्यवस्थापकः
आधीचा धागा लांबल्यामुळे पुढील धागा काढला आहे.
या आधीचे धागे: भाग १ | भाग २ | भाग ३ | भाग ४ | भाग ५ | भाग ६

----

'अकाण्डताण्डव' ह्या मराठी शब्दाची पुढील मनोरंजक उत्पत्ति योगायोगानेच माझ्यासमोर आली: