.....किचनमधुनि मला उचलुनि आत धन्याने नेले..(प्रौढांसाठी :) )

असा बदल हवा होता.
तसे तर 16 वर्षी च मानवाची पिल्ल प्रौढ विषयात सर्व ज्ञानी असतात.

"पोळी आणि भात करपला ऊतु दूधही गेले.." तीन बर्नर चा गॅस एकाच वेळी चालू असताना धन्याने उचलले? दूध ऊतू गेलेला बर्नर विझून गॅस तसाच चालू नाहीं का राहणार? किचन मधून आत न्यायची गरज काय? डायनिंग टेबल असेलच ना? घरात कुणीच नव्हते ना? मग डायनिंग टेबल वापरायचा की. "विसरुन गेलो..दुपार होती अथवा आहे रात.."
तिसऱ्या ओळीत दुपार होती असे म्हणून मग विसरायला कसे काय झाले? "विसरुन गेलो.." की "विसरुन गेले.."? खेड्यातल्या बायका येतो जातो आलो गेलो अशी पुल्लिंगी विधाने करतात. तशी आहे की कवितेतली नायिका? असावी कारण ती मिस्टराना धनी म्हणते.
"लाटांमध्ये मुक्त बुडाले तारे." दुपारी तारे?
"गलबत भरकटलेले..." मग धन्याने नक्की काय केले? नेम चुकला?
असो. अर्थातुराणां न सुखं न निद्रा,कामातुराणां न भयं न लज्जा ।
विद्यातुराणां न सुखं न निद्रा,क्षुधातुराणां न रुचि न बेला ॥

दुपारी दूध तापवणारे लोक ममव नसणार.

कोव्हिडकाळात घरून काम करताना मुलांचं काय केलं असेल या लोकांनी?

गुजरातीत ह्याला ' बपोरींयू ' म्हणतात. ह्यांचे खाण्यापिण्याचे, कामाचे शेड्युल वेगळे असते.

.....किचनमधुनि मला उचलुनि आत धन्याने नेले..(प्रौढांसाठी )

धन्याने मला किचनमधुनि उचलुनि प्रौढांसाठी आत नेले…

(वाया गेलेले) दूध A1 टाइप की A2?
.

(वाया गेलेले) दूध A1 टाइप की A2?

ते गवळ्याने रतीबात आणुन दिले होते की पिशवीचे हा देखील प्रश्नच आहे.
आणखी एक प्रश्न विचारावास वाटतो. " ही झोम्याटो ची झैरात आहे का? " टीजर सारखे वाटतेय.

नव विवाहित,तरुण जोडप्यांची (,तरुण म्हणतोय मी म्हणजे ३० च्या आतील)

कवितेत वर्णन केली आहे तशीच भावना पण असते आणि वागणे पण.
वेळ मिळाला की त्या वेळेचा सदुपयोग होतोच.
अडचण ही आहे.
इथे असणारे एक तर नव विवाहित नाहीत.
आणि दुसरे तरुण पण नाहीत.
त्या मुळे त्यांना त्या जोडप्याच्या भावनेशी एकरूप होता येत नाही.

दूध गरम करत आहे ,भात पण शिजत ठेवला आहे.
पोळी तव्यावर आहे( चपाती ला पोळी नावाने संबोधने फक्त पुण्यात च , पुरण पोळी सर्वांना माहीत आहे)

म्हणजे घटना पुण्यातील आहे.
अजून एक बर्नर गॅस शेगडी ला असता तर एकादी भाजी पण बनली असती.
पोळी आणि भात काय कोरडा खाणार का?
दूध तर पिण्यासाठी च तो घरी आला आहे लाख थापा मारून(ही ओळ फक्त प्रौढ न साठी आहे)

घरकाम करून वैतागलेली बायको आणि ऑफिसात सायबाची बोलणी खाउन आलेला नवरा ...
आणि हे असं ...? हे भगवान !

ऐसी फार बदलली हं.

कवितेला इतके सारे प्रतिसाद? कस्काय?

मनीषा ताईचं पटलं, फार टिपिकल चित्रं रंगवलंय अस वाटत, म्हणूनच सुचलेल्या काल्पनिक विविध प्रतिक्रिया.

चावट प्रतिक्रिया: कवितेत पुन्हा पुन्हा आलेल्या "पोळी आणि भात करपायला ..." ओळी वाचताना पॉर्नपट पाहताना मधेच जाहिरात लागल्याचा भास होतोय, ह्या ओळी सुरवात आणि शेवटचं ठेवा

व्यावहारिक: या पुढे सगळा स्वयंपाक पावणे-बारालाच उरका किंवा बाहेरून मागवा, आणि तो / ती यायच्या वेळेला नुसतंच स्वयंपाक करत असल्याचं नाटक करा

पुरुषप्रधान: च्यायला, हिला अनेकदा सांगितलंय स्वयंपाक जरा लवकर करत जा, रोज तेच आणि मग कटकट करायची

स्त्रीवादी (सोशिक): नुसतं बोलायला काय जातं ह्यांना, थोडी मदत म्हणून करू नका कधी घरकामात. मावशी पण रजेवर आहेत. बाई, माझं वजन वाढलं तर नसेल, ह्यांना थोडी धाप लागल्याचा भास झाला

स्त्रीवादी (कठोर): नुसतं बोलायला काय जातं ह्याला, थोsडी मदत म्हणून करू नकोस आपणहून. मावशी रजेवर आहेत, संध्याकाळी आलास की दोघे घासू भांडी, आणि जिमला जाय्चय

फेमिनाझी (भारतातील): गिळून पसार! जळकी आणि खरकटी भांडी कोण घासणारेत, ह्याच्या घरचे? चायला, कामवाली पण रजेवर. लइ त्रास दिलाय, एक दिवस नं चारशे अट्ठ्यान...

फेमिनाझी (अमेरिकेतील): (६ महिने, किंवा २ वर्ष, किंवा ६ वर्ष) झाली अजून एच-वन नाही कि इएडी नाही, आणि आता गिळून पसार! जळकी आणि खरकटी भांडी कोण घासणार, ह्याचा बाप? डिश-वॉशर बिघडलाय सांगून चार महिने झाले

दोघे पुरोगामी : पुढचे काही दिवस मी घरून काम व स्वयंपाक करतो, तू मधल्या सुट्टीत येऊन मला चकित कर.. त्यात काय सोपंय, संकोच करू नकोस

(**संपादन : स्त्रीप्रधान स्त्रीवादी )

मुळात पोळी आणि भात खावेच कशाला! किती त्या रिकाम्या कॅलऱ्या! आमच्यांत सेलरी आणि/किंवा चमचा वापरून भाजी आणि उसळ ताटापासून तोंडापर्यंत नेतात.

पोळी करपू ध्या.पण नवीन कोणती रेसिपी बाजारात आणू नका.
पोळी परत गरम करता येत नाही.
फ्रीज केलेले पराठे गरम केले जातात.(मलबारी पराठे)
भात कूकर मध्येच ठेवला तर तो थंड होत नाही.
राहिले दूध ते फक्त गरम करता येते.

बप्पोरियु नामक शब्दाचा वर उल्लेख वाचला. याबद्दल एक गाणे देखील आहे.
https://youtu.be/ugTkqhpqF8c?si=oZCrIjacVsgxOUbw

(व्हिडो एम्बेड करता येत नाही का आता? एर्रर आली एम्बेड करायला गेलो तेव्हा. )