शतकामृत २
सुदामा- कृष्णास
हरी कशितरी करालं सुटका मलाना दिसे
सख्या मज कळेलका 'अभय' हे जिथेरे वसे?
कधी भुलवला नव्हे सुपथ तरी सर्व धुके
कुठे ढवळला नव्हे अरस तरी पोहे सुके
कृष्ण-सुदामास
भल्ला भैताड आय बे तू! एव्हडा कठीण विचार करत असते का बावा?आता पोह्याचच पाय नं...
गोड पोहे चावत चावत तिखट मरिचा यावा
तोच जिभेवर फुंकर मारत निंबूही लागावा
तशी अचानक दाढीत फुटती कटुबीजे तयाची
खारट,तुरट,मेदूर,बिकट साद घालित नाची
तसे सुदामा जीवन असते सर्व रसांची माला
शोक कशाला? मिसळूनी घेऊ निज गोपाळ काला
प्रतिक्रिया
बेंऽऽऽऽऽऽ...
(काही नाही, नुकतीच बकरी ईद झालीय (चूभूद्याघ्या.), हलाल होणारा बकरा अंमळ बोंबलून राहिलाय, इतकेच.)
बादवे,
मिरची ही चीज मुळातली अमेरिका खंडातील. कोलंबियन एक्सचेंजद्वारे प्रथम युरोपात पोहोचली, आणि तेथून पोर्तुगीजांबरोबर हिंदुस्थानात आली. सबब, (तुमचे कृष्ण-सुदामा हे वास्को द गामाचे समकालीन किंवा त्यानंतरचे असल्याखेरीज) सुदाम्याच्या पोह्यांत मिरच्या आढळते निव्वळ अशक्य.
असो चालायचेच.
बरोबर आहे तुमचं
बरोबर आहे तुमचं
बघावे लागेल हे. काहीतरी वेगळं तिखट घालावे लागेल पोह्यात.
हे वापरून पहा,
शृंगवेर अथवा पिप्पलीमूल वापरून पहा.
मला 'मरिचा' (pepper) सापडला,
मला 'मरिचा' (pepper) सापडला, तिखटही आहे.
chilli च्या आधी वापरात होता.