उगाचच
जुने संस्थान, जुना वाडा
दारे सोळा खिडक्या सतरा
तीन अजब चिजा दिसल्या -
त्यांना लागू एकच मात्रा
शिकारीच्या खुणा नव्हत्या
नव्हते भाले, नव्हते फासे
भल्याथोरल्या फिशटँकमधे
सुस्त पोहत होते मासे
करकरणाऱ्या झोपाळ्याची
अवस्था होती अगदीच सो-सो
पितळी कड्यांस काळवंडलेल्या
कधीच लागला नव्हता ब्रासो
शून्य काना, एक काना,
दोन काना, (यमक फसो)
मासे बघत झोपाळ्यावर
पहुडले होते पद्माकरसाो
(ऑगडेन नॅशच्या 'द लामा' या कवितेपासून प्रेरित)
[टीप: कोल्हापूर आणि आसपासच्या परिसरात नावानंतर लावलेलं साहेब हे संबोधन साो असं लिहितात. उदा. अण्णासाो]
प्रतिक्रिया
‘साो’ नव्हे.
‘साो’ नव्हे.
‘सोा’.
(मात्रा मधल्या कान्यावर; शेवटच्या कान्यावर नव्हे.)
?
??????
या कवितेपासून?
या कवितेत नि प्रस्तुत कवितेत नक्की काय साधर्म्य आहे? (ठीक आहे, हे भाषांतर/रूपांतर नव्हे, निव्वळ प्रेरणा आहे, असे स्पष्टपणे म्हटलेले आहे, हे मान्य; परंतु, तरीसुद्धा?)
नेव्हर माइंड…
चिकित्सक दृष्टीने कवितेकडे पुनःपुन्हा नीट निरखून पाहिल्यावर लक्षात आले. प्रयत्न आवडला. परंतु, गाइड (तेच ते, ‘नवनीत’ वगैरे) काढल्याशिवाय डोक्यात सहजी शिरत नाही (जे नॅशच्या मूळ कवितेबाबत होत नाही), हेही तितकेच खरे.
.
ह्या कवितेपासून अनेकांना प्रेरणा मिळाली आहे: https://aisiakshare.com/node/264
----
- जयदीप चिपलकट्टी
(होमपेज)
.
आपण अनेक आहात, याची कल्पना नव्हती. ऐकावे, ते नवलच!
असो चालायचेच.
मार्क: ५.८-९
For Jesus had said to him, “Come out of this man, you impure spirit!” Then Jesus asked him, “What is your name?”
“My name is Legion,” he replied, “for we are many.”
----
- जयदीप चिपलकट्टी
(होमपेज)
कल्पना नव्हती
गुजरातीतल्या काउंपनी (असा मराठी उच्चार) ला मराठीत सो| अशी काम्पिटिशन असेल याची कल्पना नव्हती!
.
उगाच
उगाचच
उगाच्च्च्