स्वागतासाठी तुझ्या, मरणा पुन्हा आलोच आहे...
कालचा मी तोच होतो आजही मी तोच आहे
अन् तुझ्या लेखी कधीचा वेगळा झालोच आहे
वाहतो आहे कधीचा एकटा ओझे सुखांचे
संपते ना दु:ख येथे, जीवना ही खोच आहे
गालिचे ताज्या फुलांचे भोवताली पसरलेले
मोह ना त्यांचा मला काट्यातुनी गेलोच आहे
वाळवंटे जीवनाची पार करता संपलो मी
स्वागतासाठी तुझ्या, मरणा पुन्हा आलोच आहे
यार थकल्या वादळाची झुंज आहे ही स्वतःशी
थांबण्याची सोय नाही हीच मोठी बोच आहे
मी न उरलो आज माझा, ना कधी झालो कुणाचा
संपले अस्तित्व माझे शून्य मी झालोच आहे
विशाल...
प्रतिक्रिया
सुंदर...
सुंदर...
कविता छान आहे... आवडली...
- सुमित
- सुमित
"दिसे जे कवीला,न दिसते रवीला...सांगूनी गेले कुणीसे शहाणे..."
काहीतरी राहिल्याची हुरहूर
मतला आवडला. पण बाकी बहुतेक शेर वाचताना काहीतरी राहून गेल्याची, किंवा शेराने पुरेशी उंची न गाठल्याची हुरहूर लागली.
वाहतो आहे कधीचा एकटा ओझे सुखांचे
संपते ना दु:ख येथे, जीवना ही खोच आहे
सुखांचं ओझं वाहणं हेच दुःख आहे का? की एकटेपणा हे दुःख आहे? शेरात नीट स्पष्ट होत नाही.
वाळवंटे जीवनाची पार करता संपलो मी
स्वागतासाठी तुझ्या, मरणा पुन्हा आलोच आहे
हा अतिशय प्रभावशाली होण्याचं पोटेन्शियल असलेला शेर. जीवनांची वाळवंटे म्हटलं असतं तर मरणाच्या स्वागतासाठी पुन्हा येण्याला वजन आलं असतं. तुम्हाला तोच अर्थ अपेक्षित असावा असं अजूनही राहून राहून वाटतं आहे. पण जीवनातली वाळवंटे असाच अर्थ आत्ता लागतो आहे.
धन्यवाद मंडळी !
धन्यवाद मंडळी !
यार थकल्या वादळाची झुंज आहे
हा शेर अतिशय आवडला.
मस्त!
आवडली.
(Member of the vast left-wing conspiracy!)
For us “immigration” is a proxy for race. Leftists and non-Whites are right to view this as threatening and racialist: it implies a return to origins and that the White man once owned America. Trust me
आवडली!
गझल आवडली! विशेषतः
यार थकल्या वादळाची झुंज आहे ही स्वतःशी
थांबण्याची सोय नाही हीच मोठी बोच आहे
हे फारच!