सध्या काय वाचताय? - भाग २१
Jews have won a disproportionate share of Nobel Prizes
Globally, Jews represent less than 0.20% of the world’s population, but they have won 170 Nobel Prizes in total and the following shares of individual Nobel prizes:
Economics: 41% (more than 205 times their share of the population)
Medicine: 28% (more than 140 times their share of the population)
Physics: 26% (more than 130 times their share of the population)
Chemistry: 19% (more than 95 times their share of the population)
Literature: 13% (more than 65 times their share of the population)
Peace: 9% (more than 45 times their share of the population)
.
.
.
.
.
इयन रॅनकीन
या ब्लॉगएंट्रितून प्रेरणा घेऊन, इयन रॅनकीन या स्कॉटीश लेखकाची, जॉन रीबस हा कथानायक असलेली "नॉट्स अँड क्रॉसेस" ही पहिली कादंबरी वाचली.
"नॉट्स अँड क्रॉसेस" एक बर्यापैकी थ्रिलर आहे इतपत म्हणू शकेन. सिरियल किलर या प्रकाराचा हॉलिवूडने बर्यापैकी चोथा केलेला असल्या कारणाने तशा प्रकारचे अनेक स्पेसिमेन पाहून झालेत. रॅनकिन १९८७साली (ज्या साली त्याची ती पहिली कादंबरी आली) जितका "थ्रिलिंग" वाटला असता तितका आता वाटणं शक्य नाही.
नो आयडियाज् बट इन थिंग्ज.
ढेरे शास्त्रींनी दुवा पुरवलेला हा लेख
ढेरे शास्त्रींनी या प्रतिसादात पुरवलेला हा सदानंद ढुमेंचा लेख वाचतोय.
दुवा इथे देतोय. सुलभ व्हावे म्हणून.
हार्ड हिट्टिंग लेख आहे. विषय - शिक्षणाचा अधिकार व त्या कायद्याचे दुष्परिणाम (unintended consequences).
लेखातून बर्याच नवीन गोष्टी
लेखातून बर्याच नवीन गोष्टी कळल्या.
Why the Left Loathes Western
Why the Left Loathes Western Civilization
एकदम हार्ड हिटिंग. लई म्हंजे लई आवडले. (लेखक अमेरिकन लेफ्ट बद्दल बोलत आहे.)
फडतूसांना फडतूस म्हंटले की डाव्यांना अस्वस्थ व्हायला होतं. अहो, गब्बर सिंग, तुम्हाला कुणीतरी फडतूस म्हणालं तर चालेल का ? असा पुढचा प्रश्न असतो लगेचच. त्याचं गब्बरचं सपोजेडली उत्तर "नाही" असंच गृहित धरलेलं असतं. गब्बर वेगळं उत्तर देणार नाहीच हे गृहित धरलेलं असतं. एकदा का उत्कृष्ठ व निकृष्ठ चे अस्तित्व अमान्य केलं की त्याच्या आधारावर हवे तसे घोळ घालता येतात.
फडतूसांना फडतूस म्हंटले की डाव्यांना अस्वस्थ व्हायला होतं पण "तुम्ही विकसितांनी अविकसितांबद्दल संवेदनक्षम रहावे" - असे सांगताना मात्र ते विकसीत लोक हे पुढे गेलेले आहेत असे मान्य केले जाते. तिथे इनिक्वॅलिटी व असिमेट्री चालते व मान्य केली जाते. "अविकसितांनी विकसितांबाबद संवेदनक्षम रहावे" असं कोणीही म्हणत नाही.
आणखी ...
--
हे वाक्य उजव्यांना टोला मारण्यासाठी वापरले जाऊ शकते.
काय नेमकी निरीक्षणे आहेत.
काय नेमकी निरीक्षणे आहेत. अतिशय आवडले.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
विनोद
हे जर भारतीय चौकटीत पाहिलं तर भयंकर विनोदी वाटतं. कारण, 'बाहुबली फालतू आहे; त्याला राष्ट्रीय पारितोषिक मिळणं म्हणजे राष्ट्रीय पारितोषिकाला अडाणचोट पातळीवर आणण्यासारखं आहे आणि सत्यजित रायसारख्या आधीच्या पारितोषिक विजेत्यांचा अपमान आहे', असं म्हणताच जे लोक चिडतात ते काही इथले डावे नाहीत!
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
माझा तर दावा आहे भारतात डावे
माझा तर दावा आहे भारतात डावे कोणी उरलेच नाहीयेत
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
सर्व प्रकारच्या विषमतेस जो
सर्व प्रकारच्या विषमतेस जो सुस्वागतम म्हणत नाही तो डावाच.
गब्बरच्या मते जगात तो एकटाच
गब्बरच्या मते जगात तो एकटाच उजवा आहे. बाकी सगळं जग डावंय
बिच्चारा गब्बर
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
याचाच साधासोपा अर्थ...
बोले तो, गब्बर जेथे उभा आहे, त्या vantage pointवरून पाहिले असता, तमाम विश्व हे गब्बरच्या डाव्या बाजूस उभे (किंवा बसलेले, झोपलेले, व्हॉटेवर) आहे.
याचाच साधासोपा अर्थ, गब्बर extreme rightist आहे.
--------------------
(दुसर्या दुव्यावरून उद्धृत:
)
--------------------
१ à la 'फडतूसांना गोळ्या घाला'...
ROLLING ON THE FLOOR LAUGHING MY ASS OFF!
moral standards, artistic standards, cultural standards. The West is built on all three, and it has excelled in all three.
ROLLING ON THE FLOOR LAUGHING MY ASS OFF!
moral standards, artistic
West च्या ठिकाणी East हा शब्द घातला तर वाक्य कमी हास्यास्पद होईल असं म्हणताय ?
West च्या ठिकाणी East
Nope, they were worse.
ये पूरब है ये पूरबवाले ....
ये पूरब है ये पूरबवाले .... हर जान की किंमत जानते है !!!
ये पूरबवाले
1. The Chinese communists are doing horrible things, esp. in forced organ harvesting from prisoners.
2. Our dear Putin has killed more than 200,000 in Chechnya.
This is today, forget the past.
The Chinese do not even pretend to honor human rights!
(And I will not discuss India here, because this is an Indian forum!)
"इंडियाज ब्रोकन ट्रिस्ट"
"इंडियाज ब्रोकन ट्रिस्ट" तवलीन सिंग
तवलीन सिंग यांनी त्यांच्या नेहमीच्या थेट शैलीने/पद्धतीने राजकारण्/सरकार मधली घराणेशाही, लोकांचा मिंधेपणा यावर टीका करणारे लेख लिहिलेले आहेत. अगदी अलिकडच्या राजकारणाबद्द्ल आणि अनेक ऐकलेल्या बातम्यांची कुठेतरी सांगड घालत वाचता येतं.
'kowtow' हा शब्द फारच वापरलाय - किंवा वापरावा लागलाय.
तवलीन सिंग यांचे लिखाण थेट,
तवलीन सिंग यांचे लिखाण थेट, नो-बीएस असते. मी त्यांच्या स्तंभलेखाची नेहमी प्रतीक्षा करीत असतो. पण आजकाल त्यात तोचतोचपणा आलेला आहे.
सहमत. 'दरबार' आणि या नवीन
सहमत.
'दरबार' आणि या नवीन पुस्तकात सुद्धा काही मुद्दे (डीटेल्स वेगळे असले तरी) परत परत येतात.
द मेकिंग ऑफ ऍटोमीक
द मेकिंग ऑफ ऍटोमीक बॉम्ब
http://www.amazon.com/Making-Atomic-Bomb-25th-Anniversary/dp/1451677618
याचं ऑडिओबुक ऐकत आहे. रोचक आहे.
क्लोरोफॉर्म
डॉ. अरुण लिमये यांचे "क्लोरोफॉर्म" नुकतेच विकत घेऊन वाचून संपविले. डॉक्टरी पेशातल्या खास "धंद्याच्या गोष्टींवर" प्रकाश टाकल्यामुळे एकेकाळी त्यावर भरपुर टीका झाली होती असे मलपृष्ठावरील मजकूर सांगतो.
एकंदरीत पुस्तक ठिकठाक वाटले. डॉक्टरी पेशाच्या चांगल्या / वाईट दोन्ही बाजूंवर प्रकाश टाकलाय. एकंदरीत काळ्या बाजूच्या गोष्टींनी जास्त पाने पांढर्याची काळी केली आहेत.
अर्थात आजच्या नेटयुगात यातील बहुतेक गोष्टी बहुतेकांना माहित असतात म्हणा. पण केवळ माहितीची संख्या वाढली म्हणून त्यावरील उपाययोजना वाढल्या आहेत असे जाणवत नाही.
वाचनाच्या यादीत पुढचा नंबर आहे प्रकाश संतांच्या "वनवास" ह्या पुस्तकाचा. बघुया लंपन काय म्हणतोय ते.
तरुण पिढीला वाचायला नको असतं वगैरे बकवासाच्या नेमके विरुद्ध
तरुण पिढीला वाचायला नको असतं वगैरे बकवासाच्या नेमके विरुद्ध मत मांडणारा लेख
----
४ नोव्ह. २०१५ ला फ्रेंच विचारवंत रेने गिरार्द यांचे निधन झाले. इतिहास, तत्वज्ञान व समाजशास्त्र यांच्या इंटरसेक्शन वर यांचे लिखाण असायचे. स्केपगोट थियरी चे तपशीलवार स्पष्टीकरण यांनी केले. त्यांच्या लिखाणाचे क्षणचित्र म्हणून हा लेख.
गिरार्द यांच्या बद्दलचा लेख
गिरार्द यांच्या बद्दलचा लेख फार आवडला. गब्बर, तुमच्या लेखांमुळे, विचारांची वेगळीच दालने खुलतात.
देजा व्ह्यू
अभिजाततावादी जंतूकडून एक 'टोल्ड यू सो!' श्रेणी.
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
शोभा डे या साहित्यिक आहेत?
शोभा डे या साहित्यिक आहेत?
आधी रोटी खाएंगे, इंदिरा को जिताएंगे !
एक सवाल तुम करो, दो सवाल मै करू
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
जर जंतू अभिजाततावादी असेल, तर
अभिजाततावादी बोले तो?
बाकी नाही माहिती पण तो कमी डोक्याचा जरूर असेल.
आधी रोटी खाएंगे, इंदिरा को जिताएंगे !
Jamais vu
कुठला व्ह्यू जमेस (sic) धरायचा म्हणे यातला?
(संदर्भः https://en.wikipedia.org/wiki/Jamais_vu)
"तरुण पिढीला वाचायला नको असतं
तरुण पिढीला वाचायला नको असतं वगैरे मत जितकं उबळ/अंदाजपंचे असतं तितक्याच दर्जाचं लेखन या लेखातही आहे. दोन्ही बोलण्याचा आधार दिलेला नाही. माझ्या मर्यादित सँपलसेटमध्ये असं दिसता बॉ इतकं म्हणायचं सौजन्यही नाही
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
धोबी पछाsssssड !
But the most historically common form of spontaneous order is that of a human community tacitly agreeing to vent all of its violent frustration upon a defenceless subgroup. Girard’s work consisted of exposing the secret violent origins of almost all human institutions. Our enthusiasm for our institutions must be brought face-to-face with their origins.
: धोबी पछाsssssड ! हा माणूस फारच स्पष्ट बोलतो हो! पोस्टबद्दल धन्यवाद ! पण याच्या उजेडात भारत आणि पाकिस्तान हे कोणत्या मुद्द्यावर संघर्ष करीत आहेत असे म्हणायचे ? फक्त काश्मीर?
Trump's first day at the Oval
Trump's first day at the Oval Office. First briefing by the CIA, Pentagon, FBI:
Trump: We must destroy ISIS immediately.
CIA: We cannot do that, sir. We created them along with Turkey, Saudi, Qatar and others.
Trump: The Democrats created them.
CIA: We created ISIS, sir. You need them or else you would lose funding from the natural gas lobby.
Trump: Stop funding Pakistan. Let India deal with them.
CIA: We can't do that. It is Modi in India and not Manmohan.
Trump: So what?
CIA: Modi will cut Balochistan out of Pak.
Trump: I don't care.
CIA: India will have peace in Kashmir. They will stop buying our weapons. They will become a superpower. We have to fund Pakistan to keep India busy in Kashmir.
Trump: But you have to destroy the Taliban.
CIA: Sir, we can't do that. We created the Taliban to keep Russia in check during the 80s. Now they are keeping Pakistan busy and away from their nukes.
Trump: We have to destroy terror sponsoring regimes in the Middle East. Let us start with the Saudis.
Pentagon: Sir, we can't do that. We created those regimes because we wanted their oil. We can't have democracy there, otherwise their people will get that oil - and we cannot let their people own it.
Trump: Then, let us invade Iran.
Pentagon: We cannot do that either, sir.
Trump: Why not?
CIA: We are talking to them, sir.
Trump: What? Why?
CIA: We want our stealth drone back. If we attack them, Russia will obliterate us as they did to our buddy ISIS in Syria. Besides we need Iran to keep Israel in check.
Trump: Then let us invade Iraq again.
CIA: Sir, our friends (ISIS) are already occupying 1/3rd of Iraq.
Trump: Why not the whole of Iraq?
CIA: We need the Shi'ite gov't of Iraq to keep ISIS in check.
Trump: I am banning Muslims from entering US.
FBI: We can't do that.
Trump: Why not?
FBI: Then our own population will become fearless.
Trump: I am deporting all illegal immigrants to south of the border.
Border patrol: You can't do that, sir.
Trump: Why not?
Border patrol: If they're gone, who will build the wall?
Trump: I am banning H1Bs.
USCIS: You cannot do that.
Trump: Why?
Chief of staff: If you do so we'll have to outsource White House operations to Bangalore. Which is in India.
Trump: What the hell should I do???
CIA: Enjoy the White House, sir! We will take care of the rest!!!
God bless America!
निरर्थक
Who cares? निरर्थक श्रेणी दिली आहे.
Trump's first day at the Oval Office.
The concept itself is nightmarish! Please cease and desist!
यस प्राइम मिनिस्टर आठवलं...
सुंदर...
वाचतांना नकळत यस प्राइम मिनिस्टर ही मालिका आठवली....
रवींद्र दत्तात्रय तेलंग
Will an age of comparative
Will an age of comparative anarchy soon arrive?
कंपॅरेटिव्ह अनार्की हे एकविसाव्या शतकाचे लक्षण असेल. "कंपॅरेटिव्ह अनार्की" चा अर्थ काय ? माहीती नाही. लेख वाचूनही व्याख्येबाबत फारसं काही हाताला लागलं नाही.
---
महाराष्ट्राच्या सद्य राजकीय स्थितीवर टिप्पणी करणारा सुहास पळशीकरांचा लेख. नेहमी प्रमाणे पोलिटिकल एलाईट्स वर सगळं खापर फोडून रिकामे. (ह्याचा इंटेडेड ऑडियन्स हा महाराष्ट्राबाहेरील लोक हा असावा.)
----
प्रबोधनपर साहित्याची समस्या
-----
अल्गोरिथम्स ही शेवटी माणसानेच बनवलेली असल्यामुळे ती भेदभाव करणारी असू शकतात
रत्नाचं झाड : पद्मजा फाटक
पापाची कबुली : मला एक दोन वर्षांपूर्वी "नंदा खरे" हे लेखक नसून ह्या मंगला गोडबोले/सुमती क्षेत्रमाडे/कविता महाजन या लेखिकांसारख्या स्युडो लेखिका आहेत असं वाटत असे.
तेव्हा नंदा खरे माझ्या वाचनात कसे आले नव्हते हे लक्षात येऊन पार खजील व्ह्यायला झाले होते. आता मात्र नंदा खर्यांची सर्व पुस्तकं ही माझ्या बुक शेल्फवरील अॅपोकॅलीप्टीक सेक्शन (ही पुस्तकं अॅपोकॅलीप्स झाले तर घ्यायलाच पाहिजेत म्हणून) मध्ये जाऊन बसली आहेत. अर्थात त्यात "सुनीताबाई" हे एकमेव पुस्तक अपवादात्मक आहे.
हसरी किडनी हे नाव मला ऐकून माहित होते. पण ते पुस्तक माझे साक्षात्कारी मुतखडे या छापाचे असेल म्हणून मी त्याकडे साफ दुर्लक्ष केले होते.
आजचा सुधारक चे ऑनलाईन एडिशन चाळता चाळता नंदा खर्यांनी पद्मजा फाटक यांच्या देहान्तानंतर एक लेख लिहिलेला पाहिला. चाळता चाळता ऐसीवरही पद्मजा फाटकांवर एक लेख सापडला. मग मी लायब्रीतून "रत्नाचं झाड" हे पुस्तक घेतलं.
त्यातला मी लक्ष्मीपूजन हा नावावरूनच कुठल्या तरी दिनदर्शिकेच्या दिवाळी अंकातला वाटावा असा ललित लेख वाचला.
हा लेख मला खूप आवडला. शब्दांची निवड, एका मागे एक अशा सुचत गेलेल्या विचारांची, आठवणींची विषयापासून कुठेही गाडी न सोडणारी गुंतवळ याने मी भारावून गेलो. वाक्यांची आणि त्यांच्या सर्व अर्थांची सुस्पष्टता, विषय उलगडत नेण्याची हातोटी, सफाईदार प्रामाणिकपणा आणि जाणीवपूर्वक केलेले शब्दांचे खेळ यांनी पद्मजा फाटकांचा मी फॅन झालो आहे. त्यांचे साहित्यिक मूल्य किंवा त्यातली स्त्रीवादी बंडखोरी हे म्हणजे अतिशय उच्च आहे असं नाही. त्यात विचारांचे नवे पायंडे पाडलेले आहेत असेही नाही, पण जे आहे ते उथळ आणि पाट्याटाकू नाही. कधीतरी ते किंचित अभिनिवेशीही होईल पण नकळत. तो अभिनिवेश लक्षात आल्यावर त्याची प्रांजळ कबुलीही मिळेल. एखादा उत्तम चालवलेला दर्जेदार ब्लॉग वाचावा असे त्यांचे लेख मी एका मागे एक वाचत गेलो. आता त्यांची सर्व पुस्तके मिळवून वाचणे आले.
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
अॅपोकॅलीप्टीक सेक्शन मधे काय
अॅपोकॅलीप्टीक सेक्शन मधे काय काय येतं हे ऐकायला उत्सुक आहे.
नो आयडियाज् बट इन थिंग्ज.
नवगारंबीचा नवबापू हृषिकेश
नवगारंबीचा नवबापू
हृषिकेश गुप्ते यांची "चौरंग" ही नवी कादंबरी नुकतीच वाचली.
अतिशय देखण्या मुखपृष्ठाने लक्ष वेधून घेतलं. दोन पिकलेले हापूस आंबे, आणि त्यातून लोंबणारं जुन्या धाटणीचं मंगळसूत्र. धारवाडी खणाची एक चंची. या सगळ्याचा संबंध पुढे उलगडत जातो. काहीसा.
श्रीगाव नावाचं कोकणातलं गाव, त्यातले लोक, गणपतीत जुगार खेळायची प्रथा वगैरे पार्श्वभूमी म्हणून येतात. मानहानीकारक परिस्थितीत गाव सोडायला लागलेला "राजा" अमेरिकेतून पंधरा वर्षांनी येतो. घरी गावातलं मोठं प्रस्थ असलेले वडील "दादा", आणि एकेकाळच्या आश्रित बाईंची सून "राधा". गाव सोडण्यापूर्वी राजाचे राधाशी संबंध असतात हे पहिल्या काही पानांतच कळतं. राधेचे दादांशी (त्याच वेळी) संबंध असतात हेही समजतं. राधेचा नवरा, अर्धवट वेडा कवी सुनंदन राजाचा मोठ्या भावासम मित्र. पण तो आपल्या हॉट बायकोला सुख देऊ शकत नाही. मग "राधा अशी का वागली" याचा उलगडा राजाला (आणि पर्यायाने वाचकाला) होणार का, हे अर्ध-फ्लॅशबॅक पद्धतीने उकलत जातं.
नावापासून कथावस्तूपर्यंत श्री ना पेंडशांची छाप जाणवत राहते. "साम्यस्थळे दाखवा" पद्धतीने दोन कॉलम पाडून बापू / पेंडशांच्या अन्य कादंबर्या आणि चौरंग यांच्यात कंप्यारिझनही करता येईल. बापूच्या जातकुळीत बसणारी कादंबरी असती तर फार फार आनंद झाला असता.
पण...
चौरंग सर्वच बाबतीत अर्ध्यात अडकली आहे. कित्येक गोष्टी त्यात का आहेत, त्यांचं प्रयोजन काय हे मला काही समजलं नाही. (स्पॉयलर अलर्ट सुरू) उदा० सुनंदनचं भूत. सुनंदन खरंच भूतबीत बनून आला आहे का या मेटाफिजिकल प्रश्नाचा उलगडा व्हावा अशी अपेक्षा नव्हती, पण जेव्हा कादंबरीतलं पहिलंच वाक्य याचं सूतोवाच करतं तेव्हा जरा अपेक्षा उंचावतात. पण सुनंदनचं सो कॉल्ड भूत एकूण अडीच प्रसंगात आपली पुसटखूण दाखवतं. (स्पॉयलर अलर्ट बंद)
कादंबरीतली पात्रंही अर्ध्यात अडकली आहेत. फ्लॅशबॅकमधले दादा गारंबीतले अण्णा खोत शोभावेत असे पावरबाज, करारी, विरोधकांना ठेचून काढणारे पाताळयंत्री इ० आहेत. फॅश-फॉर्वर्ड / वर्तमानातले दादा लिंबाडचे शामू खोत शोभावेत असे शामळू आहेत. हे परिवर्तन का घडलं याची कोणतीही कारणमीमांसा स्पष्ट होत नाही. (स्पॉयलर अलर्ट सुरू) फ्लॅशबॅकमधली राधा "निरोध काय आणि बायको काय, आपण वापरली नाही तर दुसरा येऊन वापरेल" छापाचं काहीतरी बाणेदार बोलते. वर्तमानातली राधा वाहतो ही दुर्वांची जुडी ष्टैलमध्ये "मयने जो भी किया तेरी भलाई के लियेही किया ब्येटा" वगैरे बोलते. "स्त्री म्हणून जगायचं असेल तर दादांसारख्या भक्कम आधाराची गरज होतीच" वगैरे वाचल्यावर तर डोकंच हललं. (स्पॉयलर अलर्ट बंद)
कथावस्तू / प्लॉटवरही जास्त काम व्हायला हवं होतं. "राजा परतला - राधा भेटली - जुनं आठवलं - जुनेच प्रश्न उफाळले - राधाकडून उत्तरं मिळवायची आहेत" या connundrumला सोडवण्यासाठी "राजाच्या पत्नी-मुलांना दादांसमवेत कुठेतरी सहलीला पाठवू म्हणजे राधा-राजाला बोलण्यासाठी एकांत मिळेल" हा सोयिस्कर मार्ग वापरला आहे. मग स्थळःदिवाणखाना पद्धतीने "उस का एक सवाल, मेरे दो दो जवाब ... सवाल जवाब सवाल जवाब सवाल जवाब ... चुप! लंबी खामोशी..." पद्धतीने अखेर क्लायम्याक्सचं सूप वाजतं आणि आपण पुस्तक ठेवून दुपारची झोप घ्यायला लागतो.
मला तांत्रिक व्याख्या वगैरे कळत नाहीत, पण माझ्या मते ही फारतर दीर्घकथा आहे. कादंबरी नव्हे. तसंच, गुप्तेसाहेबांनी श्री ना पेंडशांच्या कादंबर्यांचा आणखी अभ्यास करणं गरजेचं आहे. तसंच, आपलं पुस्तक फायनल प्रुफाच्या स्टेजला आल्यावर एकदा वाचून पहावं ही एक आपली गरीब अपेक्षा. एकाच पात्राला आदल्या पानावर पोरवाल आणि पुढल्या पानावर ओसवाल म्हटलं की रसभंग होतो.
********
It is better to have questions which don't have answers, than having answers which cannot be questioned.
(No subject)
नो आयडियाज् बट इन थिंग्ज.
साधु साधु!
नील लोमस आणि रुचीचा अंदाज योग्यच म्हणायचा.
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
गुप्त्यांचं लिखाण
गुप्त्यांचं हे लिखाण वाचलेलं नाही पण इतर काही कथा वाचल्या आहेत. स्टीव्हन किंगचा प्रभाव जाणवला होता.
माझ्यामते कुठल्याही नव्याशा लेखकावर पूर्वसुरींचा प्रभाव असणं अपरिहार्य आहे. इथे मला गुप्त्यांचं कन्व्हिक्शन कमी पडतंय असा भास होतो. मॅजिकल रियालिझम, वास्तववाद, प्रादेशिक एलिमेंट्सचं चित्रण (किंवा त्यांना द्यायचं महत्त्व), किंवा साय-फाय/भुताटकीचा प्रभाव यातलं नेमकं ठरवता न येणं - किंवा त्यांचं जे रसायन बनवायचं ते न साधणं - यामधे हा कन्व्हिक्शनचा अभाव असावा असं एक वाचक म्हणून मला वाटलं.
पण बाकी गुप्त्यांच्या लिखाणाची नोंद घ्यावी अशी परिस्थिती आहे.
नो आयडियाज् बट इन थिंग्ज.
गुप्त्यांचं लिखाण
आपण अजून एक शक्यता विचारात घेतली पाहिजे.
गुप्ते स्टीफन किंगची लेखनशैलीच कॉपी मारत नाहीत तर लेखनाच्या आर्थिक शक्यताही कॉपी मारतात.
चौरंग विषयी आदूबाळ म्हणतात :
>>मला तांत्रिक व्याख्या वगैरे कळत नाहीत, पण माझ्या मते ही फारतर दीर्घकथा आहे.<<
दीर्घकथेइतपत असलेल्या कथानकांचे चित्रपट माध्यमांतर तुलनेने सोपे असते/असावे.
>> "उस का एक सवाल, मेरे दो दो जवाब ... सवाल जवाब सवाल जवाब सवाल जवाब ... चुप! लंबी खामोशी..." पद्धतीने अखेर क्लायम्याक्सचं सूप वाजतं <<
हेही उत्कर्षबिंदूपर्यंत पोचायचं तंत्र चित्रपट कथानकाला जवळंचं.
>> हे अर्ध-फ्लॅशबॅक पद्धतीने उकलत जातं.<<
अर्थात हे ही.
चौरंगचे कथानक पाहता ते अॅडॅप्टेशनसाठीच लिहिलंय असं जाणवतं. अर्थात हे मत आदूबाळ यांच्या प्रतिक्रियेवर अवलंबून आहे. कादंबरी मला सिरियसली वाचवणार नाही. मज्जा म्हणून मात्र नक्कीच वाचेन कधीतरी
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
हम्म
मुखपृष्ठ बाकी भलतंच अश्लील आहे.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
समव्हाट बॅड द्याट इट्स गुड
वरील मुखपृष्ठ आणि शेजारचा मजकूर वाचता ही कादंबरी नक्कीच लोलियत सदरात मोडेल. निरोध काय, रहस्य काय! सगळंच मजेशीर आहे.
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
म०म०व०
'सुनंदनचं इंद्रिय आणि बाईच्या आतली मात्र स्त्री'
हे वर्णन पक्कं म०म०व० आहे, खपेल बऱ्यापैकी.
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
आधिभौतिक देशीवादी नवपॉर्न
>>दोन पिकलेले हापूस आंबे, आणि त्यातून लोंबणारं जुन्या धाटणीचं मंगळसूत्र.<<
मी मुखपृष्ठ न पाहता वरील वाक्य इमॅजिन केले असता, आदूबाळ यांनी आधिभौतिक देशीवादी नवपॉर्न जन्माला घातल्याचे सुचले!!
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
+१
अगदी अगदी. जालावर मुखपृष्ठ शोधण्याचा अयशस्वी प्रयत्नही करून झाला. आबा, ते मुखपृष्ठ चिकटवा इकडे.
१००% सहमत. चित्र पाहिल्यावर
१००% सहमत. चित्र पाहिल्यावर तर अधिकच. ewwwww.
(बायदवे, हा धागा भाग २१ हवा, बहुतेक)
मीना प्रभुंचे चीनी माती
मीना प्रभुंचे चीनी माती वाचल्यापासून, तसेच गंगाधर गाडगीळ यांचे माझा चीनचा प्रवास ही पुस्तके वाचून, चीन मध्ये थोडा रस वाढला...माझ्याकडे पडून असलेले पर्ल बकची द गुड एर्थ सध्या वाचतोय. भारतात कथानक घडल्यासारखं वाटते आहे...प्रकरण ८ पर्यंत आलो आहे. ह्या पुस्तकाची आहे triology हे नुकतेच समजले.
माझा ब्लॉग: https://ppkya.wordpress.com
द गुड अर्थ मी नेहमी सुरु करते
द गुड अर्थ मी नेहमी सुरु करते व सोडून देते. खूप छान आहे.
The Math Mythऐसीवरचे मॅथ
The Math Myth
ऐसीवरचे मॅथ च्या जवळपास जाणारे व विशेषतः सायंटिस्ट टाईप मंडळींनी यावर टिप्पणी करावी अशी अपेक्षा आहे. उदा. अदिती, राघा.
मला स्वतःला मॅथ्स शिकणं,
मला स्वतःला मॅथ्स शिकणं, अत्युच्च कोटीचा इन्टेलेक्च्युअल आनंद वाटलेला होता. तितक्या आनंददायक फार कमी (नगण्य, शून्यच म्हणा) गोष्टी जगात पाहील्या.
.
लिमिटची डेफिनिशन -
Let f(x) be a function defined on an interval that contains , except possibly at . Then we say that,
if for every number there is some number such that
.
याची व्याख्या इज अमेझिंग व्हेन यु अंडर्स्टँड द ब्युटी व ही व्याख्या वापरुन सिद्धांत सोडवायला अचाट मजा येते.
तसच नंबर थिअरीबद्दलही.
पण नक्की हे कुठे वापरायचं ते मला तरी कळलं नाही, अर्थात माझ्या मर्यादाही आहेतच.
पण रियली? आमच्या बॅचचे कोणीही लोक शिक्षण क्षेत्र, आय टी क्षेत्र व्यतिरीक्त कुठेही झळकले नाहीत हे पुरेसे बोलके नाही काय?
उपयोग मला शून्य झाला. इम्प्रॅक्टिकल लर्निंग! मे बी माझं प्युअर मॅथ्स होतं, अप्लाईड नव्हतं. पण अप्लाईड मॅथ्स्वाला जोशी काय अन्य कोणी काय सर्वजण कॉम्प्युटर क्षेत्रातच आहेत.
.
पण मजा म्हणाल तर त्या मजेला उपमाच नाही. फार फार रोचक विषय आहे.
.
थोडक्यात वरील मिथक हे खरच मिथकच आहे.
.
अन्य लोकांची मते विशेषतः विरोधी मते ऐकायला आवडतील.
ते म्हणतात एक्सेल आणि आठवीचं
ते म्हणतात एक्सेल आणि आठवीचं गणित यापलिकडे कोणी काही वापरत नाही. हे ऐकायला छान वाटतं. पण आधी एक्सेल कसं तयार झालं ते पाहू.
- क्वांटम मेकॅनिक्सचा शोध. हे एक्सेल वापरून शक्य झालं नसतं. कारण त्यावेळी एक्सेलच नव्हतं. आठवीचं गणित शिकलेल्याला क्वांटम मेकॅनिक्स जमलं असतं का?
- भौतिक शास्त्र, मटेरियल सायन्स, रसायनशास्त्र वगैरेतली प्रचंड प्रगती. एक्सेल? आठवीचं गणित?
- गेली पन्नास वर्षं चालू असलेली मूर्स लॉनुसार सेमीकंडक्टर्समधली तांत्रिक प्रगती. एक्सेल? आठवीचं गणित?
- त्यावर आधारित कॉंप्युटर्सचा शोध, प्रोग्रामिंगमधली प्रगती. एक्सेल? आठवीचं गणित?
- एक्सेलचा जन्म.
आय रेस्ट माय केस.
100 टक्के सहमत .चुकीची सॅम्पल
100 टक्के सहमत .चुकीची सॅम्पल घेऊन ढोबळ मानाने पटणारे अरग्युमेंट मूळ लेखात आहे. राघा तुम्ही तर सर्व उदाहरणे physics, मॅथ्स वगैरे शी संबंधित दिली आहेत. पण आजच्या जमान्यात इव्हन biology मधल्या उच्चं संशोधन हे कंप्युटेशनल biology आणि biostats शिवाय जवळ जवळ अशक्य झाले आहे.
'न'वी बाजू विचार
आठवीपर्यंत शिकवलं जाणारं गणित आणि एक्सेल ह्या दोनच गोष्टी गणितासाठी पुरेशा आहेत असं म्हणणारे लोक ट्रंप समर्थक असतील का?
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
न्युयॉर्कर मधला - मॉडर्निटी व
न्युयॉर्कर मधला - मॉडर्निटी व तत्वज्ञान याबद्दलचा लेख. लांबलचक लेख आहे. - झोप येत नसेल तर अवश्य वाचा.
यातले खालील वाक्य रोचक आहे...
पन्नाशीनंतर नोकरी शोधणे
पन्नाशीनंतर नोकरी शोधणे अत्यंत अवघड होते. थँक्स टू युथ ऑब्सेस्ड सोसायटी.
___________
आता अल्गॉरिदमवाले एक अॅप वापरुन लंच बडी मिळवता येऊ शकेल.
द वाइल्ड ओटस प्रोजेक्ट
द वाइल्ड ओटस प्रोजेक्ट
.
https://www.washingtonpost.com/news/book-party/wp/2015/03/12/she-took-a-...
_________
लेखिकेचे बालपण टफ गेलेले आहे. वडील दारुडे व हिंसक (शाब्दिक व शारीरीक) होते. आईला वाचविण्याकरता लेखिका सतत दोघांच्या मधे पडत राहीली. शेवटी तिला पॅनिक अॅटॅक्स येऊ लागले. पुढे २६ व्या वर्षी नोकरीच्या ठिकाणी तिला एक स्कॉट नावाचा सहकारी भेटला. तोच तिचा नवरा. त्याला मूल नको होते म्हणजे अगदी अगदी नको होते. तिला मूल अतिशय हवे होते. त्यातून मग त्याने व्हॅसेक्टोमी केल्यानंतर काऊन्सिलिंगला गेलेले असताना, तिला वाटू लागले की मूल नाही तर नाही निदान प्रियकर हवेत ज्याने आयुष्य जगल्यासारखं वाटेल.
ती स्वतः स्वभावाने मोनोगेमसच आहे. लग्न धरुन तिला ४ पुरुषांचा अनुभव आहे जो की तिला कमी वाटतो म्हणजे कदाचित अमेरीकन स्टँडर्डनुसार कमीही असेल. मग ती ठरवते की ओपन मॅरेज अनुभवायचे. म्हणजे सोमवार ते शुक्रवार ती हव्या त्या पुरुषाबरोबर झोपू शकते व नवर्यानेही कोणाचीही शय्यासोबत केली तरी चालेल. पण वीकेंडला दोघांनी भेटायचे.नवर्यास हे मान्य होते.
काही नियम ठरवतात - (१) सेफ सेक्स (२)एकमेकांच्या दोस्तमैत्रिणींबरोबर नो सेक्स (३)ज्या व्यक्तीबरोबर शय्यासोबत केली तिला परत भेटायचे नाही.
.
मग ती क्रेग्लिस्टवरती पहील्यांदा अॅड देते. पण तिथे काहीती अॅड टिकत नाही कारण लोकांना वाटते शी इज चीटींग व लोक ती अॅड काढून टाकतात. मग नर्व्ह डॉट कॉमवर ती अॅड टाकते. ज्याला प्रतिसाद मिळतो.तिच्या मते क्रेगलिस्ट हे डेटिंगचे वॉलमार्ट आहे तर नर्व्ह हे पॉश बुटीक.
.
मग एकेक वल्ली तिला भेटत जातात. आणि तिला माहीतही नसलेल्या तिच्या प्रकृतीची, मनाची, व्यक्तीमत्वाची ओळख घडत जाते. ती काही फिनिशिंग स्कुल्स जॉइन करते जिथे फ्लर्टेशन शिकविले जाते, सेल्फ-प्लीझींग टेक्निक्स शिकवली जातात. “My Clitoris Deals Solely in Truth” टाइप टी शर्ट घालून बायका पोल डान्सिंग वगैरे शिकतात, मुख्य स्वतःला आकर्षक वाटण्याचा आत्मविश्वास येतो त्यांना.
.
पुढे सॅन फ्रान्सिस्को च्या लिबरल क्राऊड मध्ये ती होलिस्टिक सेक्श्युअल वर्कशॉप्स, काही भन्नाट प्रॉजेक्ट्स, ऑर्गॅझमिक ॐइन्ग, तन्त्र वगैरे ट्राय आऊट करते.
प्रत्येक वेळी प्रत्येक पुरुषाबरोबरचे सेक्स चे वर्णन पुस्तकात येते जे की मला बोअरींग झाले त्यापेक्षा दोघांच्या नात्यातले सायकोसेक्श्युअल डायनॅमिक्स तिने सांगायला हवे होते असे वाटले.
काही काही प्रयोग रोचक आहेत उदा - पुरुष स्त्रीकडे टक लाऊन बघतात, they ogle unabashedly. पण स्त्रिया तसे करत नाहीत मग एका वर्क्शॉप्मध्ये पुरुषांच्या डोळ्यांवर पट्टी बांधली जाते व प्रत्येक स्त्रीने त्या पुरुषाच्या अंगाखांध्यावरुन हात फिरवायचा व बेसिकली "इनिशिएटिव्ह" घ्यायचा असा तो प्रयोग असतो ज्यात तिला कळतं की ती व अन्य स्त्रिया इन जनरल रिसेप्टिव्ह असतात पण या प्रयोगात ती perpetrator किंवा इनिशिएटर बनते. I totally totally dig her honesty & streightforwardnes. Adventure तर रिमार्केबलच आहे.
___
या सर्वातून तिला जास्त फायदा झाला की तोटा ते अजुन कळायचे आहे. आकर्षक वाटायला, फेमिनाइन वाटायला हे सर्व करायची गरज होती का असा प्रश्न निर्माण होऊ शकतो ज्याचे उत्तर माझ्या मते "हो" आहे. उदा - She is unable to talk dirty while in the act with her husband neither can she make him talk such. पण तशा प्रकृती चे लोक तिला भेटत जातात आणि तिच्या लक्षात येते - अरे हे आपल्याला आवडते, मानवते. She goes places she never knew existed before.
___
अगदी chik-flick पुस्तक नाहीये. पण बोल्ड आहे, तिने डेफिनेटली रिस्क घेतलेली आहे & she has emerged unscathed.
____
फिक्शन आवडत नसल्याने अनेक मैत्रिणींनी सुचवुनही मी ५० शेडस ऑफ ग्रे, गर्ल विथ ड्रॅगन टॅटू वगैरे पुस्तकांना हातही लावलेला नव्हता. कारण एकच सेक्श्युअल वर्णने बोअरींग वाटतात त्यापेक्षा मानसिक प्रतलावरचे रिपल्स एन्डलेसली आकर्षक वाटतात. पण या पुस्तकाने त्या बाबतीत जरा डिसपॉइन्टच केलय.
कंटाळा आला त्या
कंटाळा आला त्या पुस्तकाचा.
.
The writer is simply sleeping around under the pretext of "Psychosexual awakening". My foot!!
.
पुस्तक बंडल निघाले. बं-ड-ल!!!
.
बरं झालं ५० शेडस आणि गर्ल विथ ड्रॅगन टॅटू वाचली नाहीत. नॉट माय कप ऑफ टी.
.
अॅमॅझॉनवरच्गा एक मस्त रिव्ह्यु -
.
मध्यंतरी एक "Cad" नावाचे पुस्तक वाचत होते ते ही अशाच चाईल्डीश, केअरलेस, पर्पेच्युअल बॅचलर पुरुषाबद्दल होते. पण नशीब ते लवकर रद्दीत भिरकावुन दिले. या पुस्तकाला तरी बराच पेशन्स दाखविला. आधीच टाकून द्यायला हवे होते.
The writer is simply sleeping
+१११
अनु,
अनु, हे पुस्तक स्वतःशीच इतक्या vehemently reject केल्यावर इतकं मस्त वाटलं. मी कोणाला तरी पूर्वी म्हटले होते - एखादी गोष्ट स्वीकार केल्याने आपण जितके डिफाईन होतो तितकेच एखादी गोष्ट नाकारण्यानेही होतो.
Northwestern Professor Laura
Northwestern Professor Laura Kipnis : Feminism Is Teaching Women to Become Vulnerable, Not Empowered - यात त्या प्रोफेसर बाईंचा व्हिडिओ पण आहे.
सध्या काय वाचताय? - भाग २१
सध्या मार्क फेल्ट यांचे " A G-man's Life " हे पुस्तक वाचत आहे. अमेरिकेचे प्रेसिडेंट रिचर्ड निक्सन, ज्या ' वॉटर गेट ' प्रकरणात आकंठ बुडले आणि शेवटी त्यांना राजीनामा द्यावा लागला होता, त्या संबंधाने हे पुस्तक आहे. ' All the President's Men " हे पुस्तक लिहिणारे Carl Bernstein व Bob Woodward हे पेशाने ' Washington Post ' या वर्तमानपत्राचे पत्रकार होते. त्यांनी ह्या प्रकरणाचा खोलात जावुन, तपासाची गती कायम ठेवून, निक्सन प्रशासनास सळो की पळो करुन सोडले. त्यांना या कामात,श्री. मार्क फेल्ट यांची छुपी मदत झाली. मार्क फेल्ट हे त्यावेळी, एफ बी आय मध्ये उच्च पदावर होते आणि त्यांची पदोन्नती डावलल्यामुळे, त्यांनी व्हाइट हॉउस मधील, गुपिते बाहेर फोडली असा त्यांचेवर आरोप झाला होता. पत्रकार जोडगोळी मात्र, त्यांच्या बातमीचा 'उगम' सांगत नसत. त्यांनी मार्क फेल्ट यांचे Deep Throat असे सांकेतिक नांव ठेवले होते. मार्क फेल्ट ह्यांनी ३३ वर्षे हे ' गुपित ' जपले होते.( १९७२ ते २००६ ) ,पण आपल्यावर होणारे चुकीचे आरोप खोडून काढण्यासाठी, २००६ मध्ये हे पुस्तक प्रकाशित केले.म्हणुन पुस्तकाच्या मुखप्रुष्ठावर The FBI , Being ' Deep Throat ' and the struggle for Honor in Washington असे स्पष्ट लिहिले आहे.
दुसरे पुस्तक " Inside the White House by Ronald Kessler ". अजुन वाचन सुरु केले नाही, पण वाचून झाल्यावर येथे त्याबद्दल नक्की टंकेल.
गेली दहा वर्षे
गेल्या दहा वर्षांतील उत्तम इंग्रजी (भारतीय) लेखक कोणते? ज्यांचं काम खरंच वाचण्यासारखं आहे? म्हणजे सात सक्कं लिहितानाचे नगरकर जसे होते तसे लेखक. कमी किंवा शून्य प्रसिद्धी असली तरी हरकत नाही.
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
नील मुखर्जी ची पहिली कादंबरी
नील मुखर्जी ची पहिली कादंबरी - पास्ट कंटिन्युअस - खूप आवडली होती. बेदम मारहाण करणार्या, पण आपल्याबद्दल विलक्षण महत्त्वाकांक्षी असलेल्या मध्यमवर्गीय आईशी, व मोठा झाल्यावर तिच्या स्मृतीशी झगडणारा मुलगा हा मुख्य पात्र. त्यात अजून एक कथा विणलेली आहे, ती इतकी सकारात्मक नाही वाटली, पण शेवटी धागे चांगले जुळवून आणलेत. कथानकापेक्षा वर्णनशैली आणि भाषा आवडली.
त्याचीच अलीकडेच प्रसिद्ध झालेली "द लाइव्ज ऑफ अदर्स" बुकर-शॉर्टलिस्ट वर होती, आणि चांगली आहे असं अनेकांकडून ऐकलंय, पण अद्याप वाचली नाही. चार दिवस कुठे एकटीच सुट्टीवर गेले, तर सलग वाचावी म्हणून ठेवलीय.
धन्यवाद
धन्यवाद रोचनाजी. पास्ट कंटिन्युअस लगोलग वाचायला घेईन.
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
http://www.failbetter.com/खू
http://www.failbetter.com/
खूप कविता, चित्रं आणि फिक्शनचा खजिना दिसतोय.
___
http://bifurcatabifurcaria.blogspot.com/
___
हा परिच्छेद वाचनात आला -
Wobblies
“The working class and the employing class have nothing in common. There can be no peace so long as hunger and want are found among millions of the working people and the few, who make up the employing class, have all the good things of life. Between these two classes a struggle must go on until the workers of the world organize as a class, take possession of the means of production, abolish the wage system, and live in harmony with the Earth. ... Instead of the conservative motto, 'A fair day's wage for a fair day's work', we must inscribe on our banner the revolutionary watchword, 'Abolition of the wage system.' It is the historic mission of the working class to do away with capitalism”.
हे कसे काय करणार?
It is the historic mission of the working class to do away with capitalism : हे कसे काय करणार? पण कोणीतरी हे मांडतो आहे हेही नसे थोडके! (सध्या कामगारांचे आयुष्य कमी असुरक्षित करणे, त्यांना वैद्यकीय , पेन्शन , सुट्ट्या वगैरे सुविधा मिळवून देणे अशी थोडीफार साध्य होण्याइतपत ध्येये ठेवल्यास डिप्रेशन कमी होण्यास मदत होईल !)
By the way, there are 1.65 BILLION workers in the world today! (mostly unorganized, atomized, screwed!)
(Member of the vast left-wing conspiracy!)
For us “immigration” is a proxy for race. Leftists and non-Whites are right to view this as threatening and racialist: it implies a return to origins and that the White man once owned America. Trust me
१०० वर्षांपूर्वीच्या कथा .
---- the way in which they (women) proved themselves in the midst of the carnage and destruction of the first world war is remarkable., especially considering how most men -- and even many women -- of that time period placed little value on women's abilities outside of the home. Their contributions are testament to what a determined individual --or group of individuals -- can accomplish even in the midst of an otherwise hopeless situation.
*********
केतकीच्या बनी तिथे - नाचला गं मोर |
गहिवरला मेघ नभी - सोडला गं धीर ||
हत्या आणि कलंदर : श्री ना
हत्या आणि कलंदर : श्री ना पेंडसे
अनेक वर्षं या कादंबर्या आऊट ऑफ प्रिंट होत्या (म्हणे). पुण्यात नव्यानेच उघडलेल्या मॅजेस्टिक बुक गॅलरीसाठी कोठावळ्यांनी सगळी कोठी पालथी घातली असावी. त्यात याच्या प्रती मिळाल्या आणि योगायोगाने माझ्या हाती लागल्या.
कालानुक्रमे पहायला गेलं तर हत्या (१९५४) आणि त्याचा पुढचा भाग कलंदर (१९५९) या पेंडशांच्या अगदी सुरुवातीच्या काळातल्या कादंबर्या आहेत. त्यांचं लेखन कसं 'घडत' गेलं हे या कादंबर्या वाचून प्रकर्षाने जाणवतं, लक्षात येतं. अनेक भावी कादंबर्यांची बीजं सूक्ष्मरूपात इथे दिसतात. उदा० एकमेकांना लिहिलेल्या पत्रांतून कथावस्तू उलगडत जाणे (कादंबरी "ऑक्टोपस" १९७२) हे कलंदरच्या शेवटच्या भागात येतं. कलंदरमधल्या सिंधू या पात्राचा विकास म्हणजे तुंबाडचे खोतमधली ताई.
तसंच, पेंडशांच्या बहुतांश कादंबर्या त्याच "युनिव्हर्स"मध्ये घडतात (दापोली-बंदरपट्टा). त्यातली भौगोलिक वर्णनं तर समान आहेतच, पण काही पात्रंही वरचेवर भेटतात. उदा० तबलेवाले आप्पा दामले हे पात्र कोणत्याही कादंबरीत चाराणे किमतीचंही नाही. पण तरीही बर्याच कादंबर्यांत उल्लेख येतो. एका कादंबरीतली मुख्य पात्रं दुसर्या कादंबरीत निसटता स्पर्श करून जातात. उदा० हद्दपारचे हीरो राजेमास्तर हत्याचे गुरूजी म्हणून झलक दाखवतात. किंवा - तुंबाडचे खोतमधला चिमापा एल्गारच्या रघू बेंद्रेला भेटायला येतो तेव्हा तो कादरच्या मृत्युशोकात असतो.
हत्या हे "हनुमंत"चं लघुरूप. (हत्त्या नव्हे, हत्या.) हत्यामधला हत्या "अर्ली टीनेज" मधला आहे. घराच्या वाटण्या, प्रेमाच्या माणसांपासून दुरावणं, वडिलांवर आरोप सिद्ध होऊन ते तुरूंगात जाणं, आर्थिक विपन्नावस्था, त्यासाठी केलेली नोकरी, त्यात भेटलेली नेहेमीच्या परीघाबाहेरची माणसं, त्यांच्यातले भावबंध, त्यातून हत्याचं 'घडत' जाणं, लोकांचे त्याच्याविषयी गैरसमज होणं हे सगळं हत्यामध्ये होतं. हे सगळं रसायन अक्षरशः जमून आलं आहे. "रिपेर बर्वीण" वगैरे पात्रंही कमाल जमली आहेत.
कलंदरमध्ये हाच हत्या मुंबईला पळून जातो त्यानंतरचा कथाभाग आला आहे. हत्याची 'कुछ कर दिखाना है' ची धडपड, त्याला भेटलेले बरेवाईट लोक, आलेले आळ / बालंटं, वगैरे. ही कादंबरी हत्याच्या मानाने पसरट (अनऑर्गनाईज्ड) असली तरी दोनतीन गोष्टींमुळे मला ती बेहद्द आवडली:
१) १९३०च्या दशकातल्या दादरमध्ये ही कादंबरी घडते. त्याकाळी दादरचा सबर्ब ते मध्यमुंबई हा प्रवास मध्यावर आला होता. ऐसपैस बांधलेली जुनी घरं पाडून एकसारख्या एक चाळी बनवणे, किंवा अचानक नवीन रस्ते निर्माण होणे वगैरे गोष्टी रहाटणी बुद्रुक वगैरेच्या बाबतीत माझ्या डोळ्यांसमोर झाल्या, पण दादरसारख्या भागाबद्दल हे वाचताना मजा येते. दादरक्षेत्री माझाही काही काळ वास झाला असल्याने प्लाझासारख्या परिचित खुणा आणि त्याची तत्कालीन वर्णनं वाचून मजा आला. कधी वेळ+खाज असेल तेव्हा आजच्या दादरचा मोठ्ठा नकाशा छापून त्यावर कलंदरच्या घटना/प्रसंगांचं मार्किंग करायला पाहिजे.
२) स्त्रीपुरुषसंबंधांचं (आणि त्यातल्या बर्यावाईट गोष्टींचं) बोल्ड चित्रण करायला पेंडसे कधीच लाजले नाहीत. होमोसेक्श्युआलिटी (ऑक्टोपस), चाईल्ड अब्यूज (तुंबाडचे खोत), छिनालकी (गारंबीचा बापू), इन्सेस्ट (तुंबाडचे खोत) अशा अनेक कंगोर्यांना पेंडशांनी स्पर्श केला आहे. पेंडशांना अशा चित्रणाची चूष आहे अशी टीकाही त्याकाळी झाली असावी. कलंदरमध्ये थोडा वेगळा प्रकार आहे. जिला अनेक वर्षं "ताई" म्हणत आला तिच्याबाबत हत्याला लैंगिक भावना निर्माण होतात. अपराधी भावनेतून जन्मलेला पलायनवाद म्हणून तो अध्यात्माच्या मागे लागतो. जेव्हा खरंच आपत्ती येते तेव्हा त्याच्या मनःशांतीसाठी अध्यात्मच उपयोगी पडतं. शेवटी त्या आपत्तीतून मुक्त झाल्यावर त्याच्या लक्षात येतं की ज्या "ताई" बाबत त्याला या भावना होत्या ती ताई फारशी अप्राप्य नाहीये. किंबहुना तिच्याकडून ग्रीन सिग्नल आहे! या ठिकाणी कादंबरी संपते!
३) प्रस्तावनेत पेंडसे लिहितात - "हत्याच्या आयुष्यातला सांगण्यासारखा जो भाग आहे तो या कादंबरीच्या शेवटी संपतो." पण एका अर्थी तो लटकता शेवट आहे - कारण ताईच्या ऑफरचा हत्याने स्वीकार केला की नाही हे (नक्की) समजत नाही. एरवी अशा लटकत्या शेवटांचा मला वैताग येतो, पण या ठिकाणी पेंडशांनी केलं ते योग्य आहे. कारण जर नेमका शेवट केला, तर हत्याचा उपरोल्लेखित अपराधीभाव हा "ताईबद्दल असे विचार मनात येणं हे पाप आहे" या उदात्त तात्त्विक विचारातून आला आहे, की "आपण कितीही उपटली तरी ताई आपल्याला 'मिळणं' शक्य नाही" या प्रॅक्टिकल विचारातून आला आहे याचा निर्णय पेंडशांना घ्यावा लागला असता. आपल्याच पात्राबाबत असलं व्हॅल्यू जजमेंट करणं लेखकासाठी अन्यायकारक आहे.
असो, पण दोन्ही अतिशय वाचनीय कादंबर्या आहेत.
__________
मी पेंडशांचा लय मोठा फ्यान आहे. त्यांची खालील पुस्तकं माझ्याकडे नाहीत. कोणाकडे असल्यास कृ० कळवावे - मी झेरॉक्स करून घेईन.
********
It is better to have questions which don't have answers, than having answers which cannot be questioned.
लव्हाळी
मला लव्हाळी प्रचंड आवडते!
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
आबा ,
आबा, खूपच सुंदर प्रतिसाद आहे. अजुन सविस्तर लिहीत जा ना. वाचत रहावेसे वाटले.
मस्त रिव्ह्यु!
पेंडशांची नव्याने आणि चांगली ओळख झाली ! धन्यवाद ! पुस्तके मिळवून वाचेन !
(Member of the vast left-wing conspiracy!)
For us “immigration” is a proxy for race. Leftists and non-Whites are right to view this as threatening and racialist: it implies a return to origins and that the White man once owned America. Trust me
Why Europe failed to match
Why Europe failed to match America’s tech boom - अमेरिकेसारखा टेक्नॉलॉजी बूम युरोपात का घडला नाही ?
अमेरिकन कंपन्या?
फेसबुक, गूगल, अॅपल वगैरे कंपन्या 'अमेरिकन' आहेत, हा खरंतर भ्रम वाटतोय. या सगळ्या कंपन्या स्टेटलेस कॉर्पोरेशन आहेत. अॅपल जर त्यांचं बहुतांश उत्पन्न आयर्लंडमधून फनेल करत असेल तर ती युरोपियन कंपनी मानायला नको का? या कंपन्या अमेरिकेत किती ट्याक्स भरतात ब्वॉ?
एखादी कंपनी निव्वळ टॅक्सकरिता
एखादी कंपनी निव्वळ टॅक्सकरिता एखाद्या देशात इन्कॉर्पोरेटेड वगैरे आहे असं दाखवलं तर तेवढ्यामुळे त्या कंपनीचं उत्पन्न आणि तिथे जॉब केल्यामुळे येणारे लोकांचे अच्छे दिन ये सर्व त्या टॅक्स हॅवेनकरिता अॅप्लिकेबल कसे काय असेल?
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
कळलं नाही
नक्की काय म्हणायचंय ते कळलं नाही.
गब्बरने बरोब्बर लिहिलंय
गब्बरने बरोब्बर लिहिलंय खालच्या प्रतिसादात मला काय म्हणायचंय ते.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
Business cluster - या
Business cluster - या सगळ्याच्या मुळाशी असलेली संकल्पना व तिचा तपशील इथे आहे. - पॉल क्रुगमन यांना याच विषयातले नोबेल मिळालेले होते. (आता डॉ. क्रुगमन डावीकडे झुकलेले आहेत. ह्या विषयात त्यांनी जेव्हा संशोधन केले त्या वेळी ते तितके डावे नव्हते असं लोक म्हणतात. )
फेसबुक, गूगल, अॅपल वगैरे
गूगल चे उदाहरण घेऊ -
(१) कंपनीचे संस्थापक हे कोणत्या देशातल्या विद्यापीठात मधे पहड करत होते. जिथे त्यांनी त्यांचे प्रमुख संशोधन केले की जे गूगलचे पायाभूत तंत्रज्ञान ठरले?
(२) कंपनी चे पहिले ऑफीस कुठे स्थापित झाले ?
(३) कंपनी ने आपले पहिले भांडवल कुठून उभे केले ? दुसरे ?
(४) कंपनीने आपले पहिले प्रॉडक्ट कुठून उपलब्ध (Launch) केले ?
(५) कंपनीने आपला पब्लिक इश्यु चा फॉर्म कोणत्या देशातल्या स्टॉक केस्चेंज मधे भरला ?
(६) कंपनीचे हेड ऑफीस कुठे आहे ?
प्लस- आयर्लंडला यातून किती
प्लस- आयर्लंडला यातून किती पैशे मिळतात? ट्याक्स हॅवेनवाल्या देशांना यातून चिकार पैसा मिळतो खरा, परंतु तो अगदी होल & सोल इन्कम सोर्स असेलसे वाटत नाही- किमान आयर्लंडसारख्या देशात तर नाहीच नाही. अगदी लक्सेंबर्ग, मोन्याको वगैरेंसारखे टीचभर देश सोडून देऊ.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
युरोपियन लोकांमध्ये टेक्नोफोबिया भरपूर आहे.
युरोपियन लोकांमध्ये टेक्नोफोबिया भरपूर आहे. जोखीम उचलायची तयारी नसते. सर्व अमेरिकन गोष्टींना नावे ठेवण्याची सवय तर हायडेग्गरपासून आहे - "अमेरिकानिझम" म्हणजे संस्कृतीचा मृत्यू " वगैरे. या सर्व मूर्खपणाचा फायदा घेऊन भारताने घुसायला पाहिजे .
(Member of the vast left-wing conspiracy!)
For us “immigration” is a proxy for race. Leftists and non-Whites are right to view this as threatening and racialist: it implies a return to origins and that the White man once owned America. Trust me
Let's Think Again About
Let's Think Again About Dodd-Frank
मिलिंन्दरावांसाठी खासमखास....
"स्टडीज" चा बोलविता धनी कोण आहे ?
Dodd-Frank हा कायदा बँकांच्या किरकोळ (फडतूस ? ) ग्राहकांचे पैसे बँकात सुरक्षित राहावेत म्हणून आणला गेला होता, बाजारात बूम आणण्यासाठी नव्हे. ज्यांना त्यांचे पालन करायचे आहे त्यांना कोणतेही निर्बंध जाचकच वाटणार . त्यामुळे या सर्व "स्टडीज" चा बोलविता धनी कोण आहे हे आधी शोधले पाहिजे.
बाकी Dodd-Frank चा माझा विकिपीडिया पातळीचाही अभ्यास नाही , तेंव्हा अधिक भाष्य न करणेच उचित!
(Member of the vast left-wing conspiracy!)
For us “immigration” is a proxy for race. Leftists and non-Whites are right to view this as threatening and racialist: it implies a return to origins and that the White man once owned America. Trust me
"स्टडीज" चा बोलविता धनी कोण
त्यातल्या एका स्टडी चे लेखक लॅरी समर्स हे क्लिंटन, व ओबामा प्रशासनात कामाला होते. येल्लेन बाईंची निवड झाली त्याआधी समर्स यांचे नाव चर्चेत होते. समर्स यांनी त्या शर्यतीतून माघार घेतली कारण त्यांची त्या शर्यतीतील उपस्थिती ही अॅक्रिमोनियस डिबेट ला जन्म देणारी ठरली असती.
The The Rise of the Trump
The The Rise of the Trump Academic
पण पूर्वीचे अॅकेडेमिक्स (1974-80 ह्या कालातले) हे दब्बू, अतिविनम्र असतील तर ?
मला जेवढं कळलं त्यावरुन , हा
मला जेवढं कळलं त्यावरुन , हा लेख शैक्षणिक क्षेत्रात चाललेल्या भ्रष्ट आचाराबद्दल आहे. Ethics उधळून व्यापार मांडल्याखेरीज शैक्षणिक क्षेत्रात जम बसत नाही असा अर्थ आहे. पहील्याच उतार्यात त्यांनी उदाहरण दिलेले आहे की स्वतःची पोळी भाजण्याकरता, वक्त्याची सभा हायजॅक करायची.
हे खरे आहे.
.
आता जर तुमच्या शब्दकोषात, integrity ला समानार्थी शब्द दब्बूपणा, विनम्रता असेल तर .....
.
आता हा भ्रष्टाचार कोप कसा करायचा ही पुढील गोष्ट झाली , पण तो अॅक्सेप्ट करायलाही धैर्य लागतच. जर डिनायल मध्ये जाऊन नेहमी कोणी ट्रंपसारख्या तत्वहीन वर्तणुकीचे समर्थन करत राहील तर तेच मला चूकीचे वाटते.
___
लेख आवडला. नवर्याला पाठवला आहे.
नवर्याला लेख आवडला, पटला. हा
नवर्याला लेख आवडला, पटला. हा लेख दिल्याबद्दल धन्यवाद.
नंदा खर्यांचं "उद्या" वाचतो
नंदा खर्यांचं "उद्या" वाचतो आहे. अजून पहिलीही गोष्ट संपली नाही, पण फारच बांधून ठेवणारं पुस्तक आहे.
पुस्तकाबद्दल सविस्तर लिहीनच, पण नंदा खरे फार देखणं prose लिहितात हे मत नोंदवण्यासाठी हा प्रतिसाद.
********
It is better to have questions which don't have answers, than having answers which cannot be questioned.
+१
नंतर वाचताना, पाहताना, जगताना देखील वाचा! खर्यांच्या आजन्म प्रेमात पडाल.
----------------------------------------------------
बिटकॉइनजी बाळा नित्य ध्यातसे हृदयिं दाम माला
आबा आणि अन्य सर्व
आबा आणि अन्य सर्व ,
http://www.loksatta.com/lokrang-news/udya-by-nanda-khare-1093804/
लोकसत्तामध्ये, "उद्या" कादंबरीची समीक्षा सापडली.
लोकसत्ता
लोकसत्तेतील अवधूत डोंगरे यांचा लेख.
लेखात 'ऐसी' चा मुख्यपानाच्या चित्रासहित उल्लेख आहे.
कोणाची पिढी नि कसली बंडखोरी?
...
ई-पेपर दुवा
पर्सनल फायनान्सचे शिक्षण
Summary
One of the great tragedies is that most Americans, having taken a biology course in high school, know more about amoebas than they do about investing. Despite its obvious importance to every individual, our education system almost totally ignores the field of finance and investments.
http://www.etf.com/sections/index-investor-corner/swedroe-dangerous-educ...
One of the great tragedies is
हाच तर्क पुढे न्यायचा तर माणसासाठी स्वतःचे शरीर व त्याचे सखोल ज्ञान ही सगळ्यात महत्वाची बाब असायला हवी. कारण शरीर असेल तर मानव असेल. व तो आधार मानून प्रत्येकाकडून मेडिकल सायन्स च्या सखोल ज्ञानाची अपेक्षा करता यायला हवी. मग स्लिपरी स्लोप चा दोष पत्करून लिहितो ... शरीरविज्ञान, पर्यावरण, खाद्यपदार्थ ह्या प्रत्येक विषयांत सखोल ज्ञानाची अपेक्षा करणे सुद्धा संयुक्तीक आहे. माणूस जीवनाचा किमान ६०% काल हा constructed बिल्डिंग्स मधे (घर, कार्यालय, विद्यापीठ, शाळा) घालवतो. त्या बिल्डिंगा पडल्या तर माणूस शिल्लक राहील का ?? तेव्हा बिल्डिंग Construction चे ज्ञान सुद्धा निदान काही प्रमाणावर तरी महत्वाचे ठरते. मग ऑटोमोबाईल इंजिनियरिंग चे ज्ञान सुद्धा काही प्रमाणावर महत्वाचे ठरते. कारण माणूस किमान १% वेळ ऑटोमोबाईल मधे घालवतो.. अॅक्सिडेंट झाला तर ??? .... मारूतिचे शेपूट....
खरे आहे आर्थिक व्यवहार आदि
खरे आहे आर्थिक व्यवहार आदि बेसिक व्यवहारज्ञानावरती भर द्यायला हवा. जीवशास्त्राचे "जीवाणु विषाणु, पुंकेसर, स्त्रीकेसर" वगैरे बेसिक जसे शिकवतत तसे, आर्थिक व्यवहार, जमा खर्च वगैरे बेसिक शिकवायला हवेत.
बाय दवे चवथीत मला आठवलं आम्हाला जमा-खर्च व टॅली(ताळमेळ?) होती. मला तो विषय अजिबात आवडत नसे. ही किती खोल दडून बसलेली आठवण वर येते आहे मला माहीतही नव्हते ही आठवण माझ्या मेंदूत कुठेतरी आहे हे. मला चक्क वर्ग-बाक आणि तो तास आठवतोय, बाई आठवतायत,
लोभस! निव्वळ लोभस, मोहक, अप्रतिम.
http://www.marathiworld.com/sahitya-m/bborkar
.
http://archive.loksatta.com/index.php?option=com_content&view=article&id...
http://drishtiad.blogspot.in/2016/01/blog-post_27.html
http://drishtiad.blogspot.in/2016/01/blog-post_27.html हा लेख वाचतोय. आवर्जून वाचण्यासारखा आहे.
अरेच्चा "सध्या काय वाचताय ? " ह्या धाग्यावर द्यायचा होता तो प्रतिसाद इथे पडला की काय ? कृपया हा प्रतिसाद त्याच धाग्यावर असे समजण्यात यावे. किंवा शक्य असल्यास हा प्रतिसादच तिकडे हलवला तर चालेल.
अरेच्या हा तर आपल्या
अरेच्या हा तर आपल्या चिंतातुरांचा ब्लॉग दिसतोय !!! विंटरेष्टिंग !!!
मला तर हा ब्लॉग देखील
मला तर हा ब्लॉग देखील चिंतांचा वाटतो आहे - https://chintaturjantu.wordpress.com/about/
ऑगडेन नॅश यांच्या
Marriage Lines - Notes of a Student Husband
.
कसल्या विनोदी कविता आहेत. नवरा-बायको नात्यावर इतक्या खुसखुशीत कविता लिहीलेल्या आहेत. काही मार्मिक तर बर्याच पोट धरुन हसविणार्या. पैकी एक कविता खाली देते -
.
.
.
I know lots of men who are in love and lots of men
who are married and lots of men who are both,
.
And to fall out with their loved ones is what all of
them are most loth.
.
They are conciliatory at every opportunity,
Because all they want is serenity and a certain
amount of impunity.
.
Yes, many the swain who has finally admitted that
the earth is flat
Simply to sidestep a spat,
.
Many the masculine Positively or Absolutely which
has been diluted to an If
Simply to avert a tiff,
.
Many the two-fisted executive whose domestic con-
versation is limited to a tactfully interpolated
Yes,
And then he is amazed to find that he is being raked
backwards over a bed of coals nevertheless.
.
These misguided fellows are under the impression
that it takes two to make a quarrel, that you
can sidestep a crisis by nonaggression and non-
resistance,
Instead of removing yourself to a discreet distance.
.
Passivity can be a provoking modus operandi ;
Consider the Empire and Gandhi.
Silence is golden, but sometimes invisibility is golder,
Because loved ones may not be able to make bricks
without straw, but often they don't need any
straw to manufacture a bone to pick or a chip
for their soft white shoulder.
.
It is my duty, gentlemen, to inform you that women
are dictators all, and I recommend to you this
moral :
In real life it takes only one to make a quarrel.
____________________
https://www.yahoo.com/gma/why-im-not-telling-daughter-truth-her-prognosi...
हे वाचताना रडू आले. किती तर्हेतर्हेची दु:खे आहेत या जगात. खरच!!! खूप खूप वाईट वाटले. आईने इतके मनापासून लिहीले आहे. इट्स सो सो सॅड!!
अर्थात आईच्या म्हणण्याशी मी सहमत नाहीच की हा आजार मुलीपासून लपवुन ठेवावा. पण वाईट जरुर वाटले.
- कोणीतरी रॅशनल थिंकर, या लेखाला दु:खाचे पॉर्न म्हणुन टाका रे
____
हे एक मस्त पुस्तक आहे. "चिकन सुप फॉर सोल" सारखे. माझ्या आवडीचा टाइप आहे. मूड चट्टकन आनंदी करणारे. औषधी पुस्तक. या पुस्तकात "Marley & me : life and love with the world's worst dog" या पुस्तकाचे काही अंश आहेत. Marley & me : life and love with the world's worst dog हे न्यु यॉर्क टाइम बेस्ट सेलर दिसते आहे. आज ग्रंथालयातून घेइन.
.
लक्षमणझुला
मराठीतील एक ख्यातनाम लेखक लक्ष्मण लोंढे यांचे गतवर्षी निधन झाले. यंदा त्यांचा प्रथम स्मृतीदिन साजरा झाला व त्यानिमित्ताने ‘ओंजळभर’ हा स्मृतीग्रंथ प्रसिद्ध झाला. त्या ग्रंथाशी माझा काही कारणाने संबंध आल्याने माझ्या या आवडत्या लेखकाच्या काही पुस्तकांची आठवण चाळवली गेली. त्यापैकी ‘लक्ष्मणझुला’ या पुस्तकाबद्दल काही लिहावेसे वाटते.
हे पुस्तक हा ३० लेखांचा संग्रह आहे. मूळ लेख पूर्वी ‘अंतर्नाद’ मासिकात सदर रूपाने प्रसिद्ध झाले होते. हे पुस्तक म्हणजे ललितगद्याचा एक उत्कृष्ट आविष्कार आहे. त्यातील लेख हे निसर्ग, विज्ञान आणि सौंदर्य या त्रिमूर्ती भोवती गुंफलेले आहेत. ‘प्रकृती कडून संस्कृतीकडे’ या लेखात हे स्पष्ट केले आहे की उपाशी पोटाने संस्कृतीच्या गप्पा मारता येत नाहीत पण, निदान पोट भरल्यावर तरी माणसाने संस्कृतीकडे वळले पाहिजे आणि तिचा मूलाधार आहे ती प्रेमभावना.
माणसाने पर्यावरणाची जी नासधूस चालवली आहे त्यावरील मार्मिक टिपणी एका लेखात केली आहे. निसर्गाने माणसाला हवा, सूर्यप्रकाश, पाणी, जमीन यासारख्या गोष्टी अगदी फुकट दिल्या आहेत पण आपण त्यांची हवी तेवढी कदर केलेली नाही याची जाणीव त्यातून होते.
स्थापत्यशास्त्रातल्या प्रगतीचा माणसाला केवढा गर्व असतो. पण जेव्हा आपण सफेद मुंग्यांनी तयार केलेल्या ५-६ मीटर्सच्या उंचीची वारूळे बघतो तेव्हा या नैसर्गिक चमत्कारापुढे आपल्याला नतमस्तक व्हावे वाटते याचे भान आपल्याला एका लेखातून येते.
‘कांचनमृगाच्या शोधात’ हा आपल्याला आत्मपरिक्षण करायला लावणारा लेख. ‘प्रगती’ कशाला म्हणायचे या मुद्द्याभोवती गुंफलेला हा लेख. प्रगतीचा आपण लावलेला ‘सतत वाढ’ हा निकष लेखकाच्या मते चुकीचा आहे. वाढ आणि विकास यातील फरक अगदी चांगल्या प्रकारे समजावून लेखक सुचवतो की प्रगतीची एकमेव फूटपट्टी पैसा हीच नसली पाहिजे.
पुस्तकाच्या मध्यात असलेला ‘हृदया हृद्य येक जाले’ हा लेख तर खरोखरच कळसाध्याय म्हणावा लागेल. आता अतिप्रगत संगणक युगात माणूस माणसाशी ‘जोडला’ गेलेला आहे खरे पण तो केवळ मेंदूने. त्याबरोबर माणसे एकमेकांशी हृदयाने जोडली गेली आहेत का हा लेखकाने उपस्थित केलेला प्रश्न आपल्याला अंतर्मुख करून जातो, नव्हे, सतावतो.
‘एक टक्क्याचा खेळ’ हाही एक विचारप्रवर्तक लेख. आपला समाज हा असंख्य गटातटात विभागला गेला आहे. अशा विविध गटांची टक्केवारी काढून मग अल्पसंख्य गटांना कमी लेखण्याचे वा हिणवण्याचे प्रकार सतत चालू असतात. या संदर्भात एका मूलभूत शास्त्रीय सत्याकडे लेखक आपले लक्ष वेधतो. ते म्हणजे मानव आणि चिपांझी माकड या दोघांच्या ‘डीएनए’ मध्ये फक्त १ टक्क्याचा फरक आहे. म्हणजे, अखिल मानवी संस्कृतीच फक्त १ टक्क्याची संस्कृती आहे. तेव्हा अजून माणसामाणसांत भेद वाढवणारी टक्केवारी आपण गाडून टाकायला हवी आहे की नाही?
.. तर असे एकाहून एक सरस लेख असणारे हे पुस्तक. प्रत्येक लेख सरासरी ४ पानांचा. हेही एक आकर्षण. निसर्ग –विज्ञान- तत्त्वज्ञान यावरचे सोप्या भाषेतील सुरेख चिंतन. हे पुस्तक माझ्या संग्रही गेली १५ वर्षे आहे. साधारणपणे १०-१२ वर्षांनंतर आपल्या संग्रहातली काही पुस्तके ‘शिळी’ वाटू लागतात. पण हे पुस्तक त्याला नक्कीच अपवाद आहे. दर ३ महिन्यातून मी ते एकदा बाहेर काढतो, त्यातील एखाद्या लेखाचा मनापासून आस्वाद घेतो. आयुष्यभर जवळ बाळगावे असे हे पुस्तक आहे.
विज्ञान धावत येतं, ज्ञान चालत येतं पण, शहाणपण मात्र मागंच रेंगाळतं!
"अ टोस्ट इन वार्म वाईन" हे
ही प्रतिक्रिया इथे हलवली आहे.
********
It is better to have questions which don't have answers, than having answers which cannot be questioned.