मारी बिस्किटांचा केक (बिस्किटं शिळी असणं आवश्यक)
परवा मारीचा पुडा आणला तर मे महिन्यातला निघाला. बिस्किटं मऊ पडलेली. कावळा येतो रोज खिडकीत, पण त्याला तरी किती देणार. मग आयुष्यात प्रथमच केकचा घाट घातला.
बिस्किटं मिक्सरला बारीक करून घेतली. १० बिस्किटं होती. त्यात एक अंड फोडून घातलं. ३ चमचे तेल घातलं. अर्धा चमचा इनो घातलं. १ चमचा कोको पावडर घातली. २ चमचे पिठीसाखर घातली, आणखी १ चमचा चालली असती असं खाल्ल्यानंतर वाटलं. सगळं फेटून घेतलं. चाटून पाहिलं मस्त लागत होतं त्यामुळे केक फसला/बसला तरी चालणार होतं.
एकीकडे अलमीनची कढई तापायला ठेवली, त्यात कूकरची खालची जाळी असते ती ठेवली. एका स्टीलच्या वाडग्यात तूप लावून घेऊन कणिक घालून ती पसरवून घेतली, जेणेकरून केक चिकटून बसणार नाही. मिश्रण त्यात ओतलं आणि तो वाडगा कढईत ठेवला. वर एक झाकण ठेवलं, त्याला स्वयंपाकघरातला नॅपकिन गुंडाळला होता म्हणजे झाकणाच्या आतली वाफ केकवर पडणार नाही. माध्यम आचेवर १२ ते १५ मिनिटांत केक तयार झाला होता. मस्त फुगला होता, चवही छान.
फक्त तो नॅपकिन पातळ असल्याने कढईच्या कडेने, जिथे तो कढईला चिकटलेला होता, तिथून जळाला नि त्याचा गोलाकार तुकडा कापल्यासारखा निघून आला हातात.
प्रतिक्रिया
बल्लवाचार्या!
मला तसला जळकट, खरपुडी झालेला केकचा भाग आवडतो.
आणि एक - देव तारी तिला कोण मारी ... केक!
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
मारी केक
आवो मारी साथे अने केक खावो
This too shall pass!
घाबरले.
पाया पडते, माफी मागते, पण गुजरातीत नका बोलू! लगेच माझं ठाण्यातलं बालपण आणि मुंबईत न राहणं उघडं पडतं.
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
संदर्भ... (चूभूद्याघ्या)
खूपखूप पूर्वी, ब्लॅक-अँड-व्हाइटच्या जमान्यात नि मुंबई दूरदर्शन हे दिल्लीपासून स्वतंत्र असताना (किंबहुना, 'नॅशनल नेटवर्क'चे सावट देशभरातल्या दूरदर्शन केंद्रांवर पडलेले नसताना), मुंबई दूरदर्शन केंद्र (वरळी, बँड १ चॅनेल ४) तथा पुणे सहक्षेपण केंद्र (सिंहगड, बँड ३ चॅनेल ५) यांवर 'आवो मारी साथे' या नावाचा पारशी-गुजरातीतला एक अत्यंत लोकप्रिय असा कॉमेडी कार्यक्रम सादर होत असे. आदी मर्झबान नावाचा एक गृहस्थ तो सादर करीत असे. मला वाटते त्याचा संदर्भ असावा.
शिवाय संताकुकडी हा अगदी
शिवाय संताकुकडी हा अगदी ओपनिंग प्रोग्राम.
बाकी मारी बिस्किटे मऊ हवीत म्हणून ती शिळी करणे हे दमट मुंबईकर, ठाणेकर आणि कोंकणवसियांसाठी समजण्यास अंमळ कठीण आहे.
पुडा उघडून वीसेक मिनिटे हवेत उघडा ठेवला की ताबडतोब कार्यभाग साध्य होईल.
Avo मारी sathe
हो, तोच संदर्भ आहे. निव्वळ मारी शब्द आहे म्हणून!
This too shall pass!
Avo मारी sathe
हो..
नबा म्हणतात त्या काळात साठे बिस्कीट कंपनीदेखील अस्तित्वात होती.
हो, पण...
...ती मारी बिस्किटे बनवीत नसे.
(गेऽली बिचारी!)
आणि त्यांच्या ग्लुको
आणि त्यांच्या ग्लुको बिस्किटांची चव पार्लेच्या बिस्किटांपेक्षा थोडीशी कडवट वाटायची.
त्यांचे एक अंडाकृती जॅम क्रीम
त्यांचे एक अंडाकृती जॅम क्रीम बिस्कीट असायचे. वरच्या भागात मध्यभागी खड्डा आणि त्यात लाल जॅम, साखरपेरणी.
क्रॅकजॅक व मोनॅको मस्त होती.
क्रॅकजॅक व मोनॅको मस्त होती. त्यातली गोल व खारट कोणती? आय थिंक क्रॅकजॅक. त्यांपेक्षा मोनॅको आवडत.
बाकी थिन क्रीम वेफर्स तर फार आवडायचे.
क्रॅकजॅक नि मोनॅको...
...साठ्यांची नव्हेत. ती पार्लेची.
गोल आणि खारट बोले तो मोनॅको. क्रॅकजॅक बोले तो खारटगोड. (क्रॅकजॅकचा आकार आठवत नाही. मला बिलकुल आवडत नसल्याकारणाने त्याकडे कधी लक्ष दिले नाही.)
क्रॅकजॅक
क्रॅकजॅक इतकं वाईट बिस्कीट दुसरं नसेल. खरं तर ग्लुकोजलाही हा मन मिळायला हवाय माझ्या दृष्टीने. एक वेळ काड्यापेटीतली काडी चहात बुडवून खाईन पण ग्लुकोज किंवा क्रॅकजॅक नाही
This too shall pass!
दूधात बुडवुन ग्लुकोज मस्त
दूधात बुडवुन ग्लुकोज मस्त लागतात.
भांडण होणार.
आपलं भांडण होईल अशानं! मला क्रॅकजॅक आवडायची!
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
अंडाकृती जॅम क्रीम बिस्कीट
jimjam! आता ओरिजिनल नाही मिळत.
This too shall pass!
हम्म्म्म्...
आणि केकता क्कपूरचे क्काय? ती आवडते क्का?
(तीसुद्धा तसलीच जळकट, खरपुडी झालेली आहे, असे म्हणता येईल. (चूभूद्याघ्या.))
घ्या!
म्हणजे, ज्याला कावळासुद्धा शिवत नाही... आपले, तोंड लावत नाही, अश्या मारी बिस्किटांचा केक होतो वाटते तुमच्याकडे!
(असो चालायचेच.)
कावळा
ताजी पोळी लागते त्याला, मीच लाडावून ठेवलाय
This too shall pass!
समजू शकतो.
कावळ्याइतका रुबाबदार पक्षी दुसरा नसावा.
हे चित्र, आणि ते चित्र...
बाकी,
आणि
यांच्यातील हा परस्परसंबंध (की कार्यकारणभाव?) हृद्य आहे.
'न'बांचं अक्षरही रुबाबदार आहे
'न'बांचं अक्षरही रुबाबदार आहे हो बाकी, कावळ्यासारखंच!
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
च्या मारी..
अगदी माझ्या मनातलं बोललात... ज्याला कावळासुद्धा शिवत नाही... त्याला तुम्ही ...... शिव शिव शिव !!!
कावळे भयानक चुझी असतात. मी
कावळे भयानक चुझी असतात. मी मुंबईत एक मस्त लठ्ठ गाभोळी आणली होती. तेव्हा मला कशी करायची माहीत नसल्यान, हळद घालून उकडली. नंतर कळेचना कशी करायची, म्हणुन खिडकीत कावळ्याकरता ठेवली. तर एक कावळा आला पाहून चक्क नाक मुरडून उडून गेला.
सांगितले ना...
...अत्यंत रुबाबदार, खानदानी पक्षी!
(आणि एक नंबरचा टग्या!)
हाहाहा. मला कावळा मनापासून
हाहाहा. मला कावळा मनापासून आवडतो. अतिशय हुषार व गोंड्स हावभाव असतात. डोक्यावरचे केस फुलतात लाडात आले की. तेच हिरमुसले की इवलेसे होउन जाते डोके, केस चपटे होतात. उजवीकडचा कावळा बघा. फोटोत, आत्ता चांगल्या मूडमध्ये आहे.
गवि
गविंनी एका लेखात त्यांच्या लहानपणची आठवण लिहिली होती. एक बाई त्यांना कायम मारी बिस्किटंच द्यायच्या, चुकून सुद्धा ग्लुकोज बिस्किटे ऑफर करायच्या नाहीत वगैरे वगैरे! त्याची आठवण झाली.
मलाही ती पूर्वीची आरारुट पासून बनवलेली निस्तेज आणि चवहीन मारी आवडायची नाहीत. पुढे ब्रिटानियाला आमची नाराजी कळली असावी. म्हणून त्यांनी मारीगोल्ड ही बऱ्या चवीची बिस्किटं बाजारात आणली. तरीही ग्लुकोज वा नानकटाई पुढे ती नावडतीच राहिली.
तर नावडतीचा केक तरी आम्हांस का आवडावा ? वयानुसार, पुन्हा एकदा आमच्या आवडी निवडी तीव्र झाल्या आहेत.
चा - मारी वेळेला उपयोगी
चा - मारी वेळेला उपयोगी ठरणारा (all purpose) पर्यााय वाटतो मला.
सकाळ असेल तर नाश्ता
दुपार असेल तर मधल्या वेळेचे खाणे
रात्री उशीरा सप्पर म्हणून सुद्धा चालते.
ही केक ची idea अम्मळ वेगळीच आहे.
*********
केतकीच्या बनी तिथे - नाचला गं मोर |
गहिवरला मेघ नभी - सोडला गं धीर ||
>>>>ती पूर्वीची आरारुट पासून
>>>>ती पूर्वीची आरारुट पासून बनवलेली निस्तेज आणि चवहीन मारी आवडायची नाहीत.>>>> तो बेचवपणाच खासियत होती. मला भयानक आवडायची.
>>>>ती पूर्वीची आरारुट पासून
>>>>ती पूर्वीची आरारुट पासून बनवलेली निस्तेज आणि चवहीन मारी आवडायची नाहीत.>>>> तो बेचवपणाच खासियत होती. मला भयानक आवडायची.