तिथे ओठंगून उभी
रानपाखरांची घरे
अंगीखांदी जे माळते
असे झाड फुलताना
पान पान किल्बिलते
क्षितीजाशी विझताना
चांदणे जे उसासते
त्याचे पहाटे पहाटे
अनवट गाणे होते
ओढे ओहोळ पिऊन
नदी खळाळत जाते
ऐलपैलतीरी रात्री
पाण-पैंजण वाजते
फुफाटल्या मातीवर
मृग शिंपण घालते
घमघम अत्तराची
कुपी मग ओसंडते
नाद-शब्द-ताल-गंध
जिथे जिव्हारी भिडते
तिथे ओठंगून उभी
एक कविता असते
प्रतिक्रिया
वा!! आवडलीच.
वा!! आवडलीच.
छान कविता. आवडली.
छान कविता. आवडली.
तिज्यायला मजकूर आणि स्वाक्षरीच्या मध्ये डिफॉल्ट एक लाईन मारा की मालक
Hope is for sissies.
आवडली
उदय, छान कविता.
१४, मोबाईलवरुन टंकताना ऱ्या ला पटवनं लै वैताग आणतं जिथं र्या लगेच हाती लागतं. बाकी कशात काय जाऊ शकतं तो आपापला प्रश्नै.
भांबड आलं
आवडली
आवडली कविता.
प्रतिसाद
देणार्या सर्वांना धन्यवाद.